Παρέα Αγίου Ιωάννη

 Πώς άραγε θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα;

 

Ήδη διανύουμε το Άγιο Σαρανταήμερο και ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε το μεγάλο γεγονός της Θείας Ενανθρωπήσεως. Κάθε χρόνο είχαμε την ευκαιρία μέσω της συμμετοχής μας στις Ιερές Ακολουθίες να προετοιμαζόμαστε πνευματικά για να υποδεχτούμε τον Κύριό μας.

Σήμερα, όμως, πόσο μας θλίβουν και συχνά μας απογοητεύουν όσα συμβαίνουν γύρω μας; Ιδιαίτερα φέτος οι εξωτερικές συνθήκες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού που μαστίζει όλο τον κόσμο, είναι διαφορετικές. Διαρκώς λαμβάνονται νέα περιοριστικά μέτρα και η ζωή μας βομβαρδίζεται από απειλητικές ειδήσεις που κατακλύζουν την ψυχή μας με ανησυχία, άγχος και αγωνία και μας αποπροσανατολίζουν από το μοναδικό σκοπό της ζωής μας, που πρέπει να είναι η Σωτηρία μας. Πονά η ψυχή μας από τη μη συμμετοχή μας στις Ιερές Ακολουθίες και στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Με λύπη, ακόμα, διαπιστώνουμε ότι οι καρδιές μας ψυχράνθηκαν, οι μάσκες έκρυψαν την εικόνα του Θεού και τα χέρια μας δεν απλώνονται πια για να αγγίξουν το συνάνθρωπό μας από φόβο μην «κολλήσουμε τον ιό».

Φέτος σε αυτήν την χωρίς αμφιβολία πρωτόγνωρη και οδυνηρή κατάσταση που οι αποστάσεις μας χωρίζουν και μας αποξενώνουν είναι καιρός να αναρωτηθούμε και να προβληματιστούμε. Μήπως να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να κλείσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας και να πάψουμε να είμαστε παθητικοί δέκτες των ειδήσεων; Μήπως πρέπει να ειρηνεύσουμε, να ησυχάσουμε και να βρούμε τον εαυτό μας; Μέσα στην ησυχία και τη σιωπή θα ακούσουμε το βαθύ αναστεναγμό της ψυχής μας, τον πόνο και την αγωνία της και θα συγκλονιστούμε. Τότε να σπεύσουμε στο ιερό Πετραχήλι και εκεί να κλάψουμε γοερά με συντριβή για την αγνωμοσύνη μας απέναντι στο Θεό – Πατέρα μας που τόσο έχουμε λυπήσει αλλά και για το πόσο αδικήσαμε τον εαυτό μας μακριά Του. Είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας και να ζητήσουμε το άπειρο έλεός Του. Αυτό το μήνυμα μας στέλνει η δύσκολη αυτή δοκιμασία που υφιστάμεθα λόγω της δικής μας αποστασίας από το Θεό, της αμαρτωλότητάς μας αλλά και της αμετανοησίας μας. Είναι βέβαιο πως εάν πάρουμε σταθερή και αμετάκλητη απόφαση να χαράξουμε από την αρχή τη σχέση μας μαζί Του, υπάρχει ελπίδα!

Σε αυτές, δηλαδή, τις δύσκολες συγκυρίες που βιώνουμε, ας μην απελπιζόμαστε και ας αναθαρρήσουμε! Ελπίδα μας είναι ο Χριστός και πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι στο πλευρό μας προστάτης πανίσχυρος, όπως ο Ίδιος μας διαβεβαίωσε: «Ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰώνος». Συνοδοιπορούμε μαζί Του, δεν είμαστε μόνοι σε αυτή την δοκιμασία. Σε αυτές τις στιγμές που τα κύματα

είναι πελώρια ο Κύριός μας έχει ανοίξει την πατρική Του Αγκαλιά για να μας χωρέσει όλους και ηχεί στα αυτιά μας η φωνή Του: «οὐ μή σε ἀνῶ, οὐδ’ οὐ μή σε ἐγκαταλείπω». Υπάρχει ελπίδα! Είναι η Εκκλησία Του μέσα στην οποία ο Ίδιος γεννιέται. Και αυτή η ελπίδα αναβλύζει και θεριεύει μέσα μας, όταν Τον κάνουμε ένοικο της ψυχής μας με τη συμμετοχή μας στα μυστήρια της Ιεράς Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας. Υπάρχει ελπίδα! Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ εκεί που γεννήθηκε ο «Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης». Εκεί που συνετελέσθη το συγκλονιστικότερο γεγονός στην ιστορία του σύμπαντος κόσμου, το «μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον», όπως το χαρακτηρίζει ο απόστολος Παύλος στην Α’ προς Τιμόθεον επιστολή του (γ’ 16). Αρκεί να κινήσουμε και εμείς και να πάμε κοντά Του, όπως οι βοσκοί και οι Μάγοι. Υπάρχει ελπίδα! Αρκεί να έχουμε το βλέμμα μας προσηλωμένο σε Αυτόν. Να διαλαλήσουμε με χαρά τον Ερχομό Του σε έναν κόσμο που όχι μόνο επιμένει να Τον αγνοεί αλλά και συστηματικά Τον απορρίπτει και διαρκώς Τον καταδιώκει. Να δώσουμε στο Χριστό ως δώρο την καρδιά μας, με τα λάθη, τις ατέλειες και τα σφάλματά μας, χωρίς χρονοτριβή, ντροπή και δισταγμό. Σήμερα όχι αύριο … Να ζήσουμε με κατάνυξη και ιερό συγκλονισμό σε πείσμα των αντίθεων δυνάμεων την εορτή των Χριστουγέννων «τὴν μητρόπολιν πασῶν τῶν ἐορτῶν», όπως την αποκαλεί ο ιερός Χρυσόστομος.

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε πως καμιά δυσκολία, ασθένεια ή περιοριστικό μέτρο δε δύνανται να σκιάσουν την Αγία Εορτή και Πανήγυρη των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό ας ευχηθούμε και ας προσευχηθούμε καρδιακά να ζήσουμε αληθινά, πνευματικά και ευλογημένα Χριστούγεννα και να αξιωθούμε όλοι μας μιας και μοναδικής ετοιμασίας, της ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ μας. Τότε, όλη μας η ύπαρξη θα φωνάζει το «Χριστός γεννᾶται»!

 

Γ. Α.

Γ. Ν.