Του πρωτ. Γεωργίου Ηλιόπουλου 

Εφημερίου ιερού ναού αγίου Ανδρέου Πατρών  

Η Εκκλησία και ο <<Κόσμος>>

    Φίλοι μου η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει μια ξεκάθαρη, αγία και σταθερή πορεία.<<Χριστοπορεία>>.Δυστυχώς, όταν ο Χριστός ήρθε στον κόσμο ο Οποίος ήταν η τελεία έκφραση της ζωής, ο Οποίος ήταν ο χτύπος της καρδιάς του κόσμου, ο κόσμος τον εθανάτωσε.Με αυτόν τον θάνατο πέθανε ο ίδιος ο κόσμος.Αλλά ήρθε η Ανάσταση, η νίκη του Χριστού κατά του θανάτου και ο Χριστός είναι πάλι μαζί μας και παραμένει <<και θα παραμένει μέσα στον κόσμο με αγωνία εως το τέλος του κόσμου>> (Πασχάλ.)

   Η αγία Εκκλησία-η Ορθόδοξη- που είναι το σώμα του Κυρίου και κεφαλή της <<έχει τον Υιο και Λόγο του Θεου>>, καλεί τον <<κόσμο>> να ακούσει τη φωνή της. Είναι φωνή αγάπης και ειλικρίνειας.Καλεί όλους χωρίς καμία εξαίρεση, χωρίς καμία προκατάληψη.Καλεί τους πάντας να τοποθετηθούν οργανικά μέσα στο απέραντο περιβόλι της ορθοδοξίας, για να αναδειχθούν δένδρα κατάκαρπα με βαθειές ρίζες, δυνατούς, ελεύθερους, υπεύθυνους, δημιουργικούς, ριζωμένους στις αιώνιες αξίες της πολιτιστικής και πνευματικής ζωής του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.

   Προς την κατεύθυνση αυτή της πορείας καλείται ο καθένας μας να κάνουμε την επιβεβλημένη και αναγκαία διάκριση μεταξύ Εκκλησίας και <<κόσμου>>:Κόσμος και Χριστός , κόσμος και πιστός είναι δυο πράγματα εντελώς αντίθετα.Γι’ αυτό ο Απόστολος Ιάκωβος γράφει: ος αν βουληθή φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται>>(Ιακ.4,4.) και ακολουθεί ο Απ. Παύλος στν προς Ρωμαίουςστο κεφ.12, 2. Με μια βαρυσήμαντη προτροπη:<<μη συσχηματιζεσθε τω αιώνι τούτω>> δηλ. Να προσέχετε να μη συμμορφώνεσθε με τα φρονήματα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων αυτής της εποχής.

Ναι φίλοι μου δεν μπορούν οι πιστοί να παίρνουν το σχήμα του <<κόσμου>> , ούτε να ακολουθούν κοσμικές συνήθειες αντίθετες με το πνεύμα του Θεού, ούτε να κοιτάζουν να αρέσουν << τω αιώνι τούτω>>.

Οι χριστιανοί ζουν στον κόσμο αλλα δεν είναι εκ του κόσμου.Μ εταμορφώνουν τον κόσμο σε <<καινή κτίση>> και δεν συνταυτίζονται ποτέ με τις απόψεις και τις συνήθειες του κόσμου.

Αλλά το ερώτημα που έρχεται: τι επικρατεί τελικά στην εποχή μας?:ο Χριστός ή ο κόσμος;Δυστυχώς κυριαρχεί -κατά κανόνα- και βρίσκεται μέσα στη ζωή μας ο <<κόσμος>>.Αυτός ρυθμίζει την ζωή μας, τη δουλειά μας, την ενδυμασία μας, την εμφάνισή μας και τη γενικότερη συμπεριφορά μας.Εκείνο που από τους πολλούς ακούγεται είναι το <<τι θα πει ο κόσμος>> και όχι τι λέει ο Κύριος μας ο οποίος και θεωρείται ανύπαρκτος. Και να σταματούσε εδώ το <<κακό>>.  Ακούμε το παράδοξο άκουσμα: Σκανδαλίζεται ο κόσμος με τον Χριστό και την διασκαλία Του.Άκουσον άκουσον:<< Τί είναι αυτά που μας διδάσκει περί ηθικής, περί αγνότητας, περί του αδιαλύτου του γάμου, περί της ιερότητας της οικογένειας, περί πνευματικής ζωής, περί των μυστηρίων?>>

Ναι φίλοι μου θέλησαν και τα <<κατάφεραν>> και δημιούργησαν κάποιο άλλο δικό τους ευαγγέλιο. Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς απαγορεύσεις, χωρίς δογματισμό. Ένα ευαγγέλιο σύμφωνο απόλυτα με τις ανθρώπινες αδυναμίες τους. Ας γνωρίζει όμως αυτός ο κόσμος ότι ο λόγος της Εκκλησίας είναι λόγος είναι θεικός και είναι φύσει αδύνατον να πραγματοποιήσει <<εκπτώσεις>> προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του <<κόσμου>>, προκειμένου να κρατάει με αυτόν τον τρόπο τον κόσμο κοντά της. Αυτός ο κόσμος ας αφουγκρασθεί το κάλεσμα του Κυρίου ο Οποίος <<πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι>>και να επιστρέψει <<στο σπιτι του Πατέρα Του>> . Αν όμως επιμένει να μένει εξώριστος οι πιστοί ας γνωρίζουν καλά σύμφωνα πάντα με τον Άγιο Απόστολο Ιάκωβο κεφ.4 στ.4 <<Να γνωρίζετε ότιη αγάπη και η προσκόληση στον αμαρτωλό κόσμο είναι έχθρα προς τον Θεόν.

Όποιος θελήσει να είναι φίλος του κόσμου του αμαρτωλού γίνεται εχθρός του Θεού.