ΘΕΜΑ: ΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΛΑΙΟΙ ΕΙΔΑΜΕ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΒΙΩΣΑΜΕ ΤΟ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΑΦΙΞΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΜΑΣ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ.

   "Μεγάλυνον ψυχή μου την Τιμιοτέρα και ενδοξοτέρα των όλων Στρατευμάτων"… πώς αλλιώς άλλωστε θα ήταν εύκολο να καταπιαστεί να μιλάει ένας έκαστος εξ' ημών στο άκουσμα της είδησης ότι η Τιμία Ζώνη της Θεομήτορος φιλοξενείται στην πόλη μας μετά από 70 συναπτά έτη!!! και όμως είναι γεγονός ότι η Αποστολική Εκκλησία της πόλης μας μετά από πρωτοβουλία του σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσόστομου, και τη σύμφωνη γνώμη του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου μας κ.κ. Χρύσανθου, έχαιρε προ ολίγων ημερών μεγάλης ευλογίας και χάριτος να εκθέτει στο ναό του Πολιούχου μας Αγίου, το σπάνιο "κειμήλιο"-θησαύρισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ήτοι την Αγία Ζώνη της Παναγίας μας. Όπως είναι γνωστό σε όλους μας η Αγία σορός φυλάσσεται στη Μ. Βατοπαιδίου του Αγ. Όρους επί αιώνες και μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις μείζονος σημασίας περιοδεύει ανά πόλεις και κώμες προκειμένου για την πνευματική ενθάρρυνση των πιστών και την ίαση του κόσμου σε κάθε ανάγκη ή θλίψη. Άλλωστε το πλήθος των καταγεγραμμένων θαυμάτων που Της αντιστοιχούν στο πέρας του χρόνου, μαρτυρούν αδιάψευστα το συνταρακτικό γεγονός.

      Είναι απόγευμα της Παρασκευής και η ιερά πομπή άφιξης των ιερών λειψάνων καταφθάνει στον περικαλλή ναό του Πρωτοκλήτου Αποστόλου μέσα σε κλίμα ιεροπρέπειας, κατάνυξης και ευσυγκίνητου περιβάλλοντος που είναι διάχυτο στην έκφραση των ευλαβών προσκυνητών και βεβαίως του σεβαστού κλήρου, οι οποίοι προσέρχονται κατά δεκάδες στον αύλειο χώρο του ναού, για να ζήσουν από κοντά το θαυμαστό γεγονός. Οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα ταυτόχρονα με τις γιορτινές μπάντες που συνοδεύουν την πομπή και ο μεγαλοπρεπής ναός φωταγωγημένος κάτω από το απαύγασμα του φθινοπωρινού δειλινού σε συνεπαίρνει στην εικόνα που φαντάζει απίστευτη στις μέρες μας, αναπέμποντας σε αλλοτινές ένδοξες εποχές του μεγαλείου της Ορθοδοξίας έως τις αυλές της Κωνσταντινούπολης, όπου κάποτε οι Άγιοι Επίσκοποι και Πατέρες της Εκκλησίας μας, τιμούσαν αντίστοιχα με επισημότητα και ευλάβεια τις ιερές εικόνες και τα ιερά λείψανά τους με τις λιτανείες και τα συναφή. Έτσι και εδώ επί των ημερών μας η άφιξη της Τιμίας Ζώνης, του μοναδικού εναπομείναντος κειμηλίου της Θεομήτορος, μας παρείχε ισάξια βιώματα για να τονώσει και την πιο ολιγόψυχη ύπαρξη ανάμεσά μας, εκπέμποντας δύναμη, ελπίδα και εσωτερική χαρά. Πράγματι πιστοί  από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό προκειμένου να προσκυνήσουν συνέρρεαν στην ουρά περιμένοντας καρτερικά, άνθρωποι κάθε ηλικίας... από πολύ νέα παιδιά, ολόκληρες οικογένειες, ηλικιωμένοι αλλά και άτομα με αναπηρίες !!! Με αφορμή το θρησκευτικό τους συναίσθημα ζήτησαν βοήθεια   αντλώντας   κουράγιο και δύναμη  για  να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις  δυσκολίες που βιώνουν καθημερινά και να ανταπεξέλθουν πρωτίστως στις προκλήσεις των ημερών. Ιδιαιτέρως δε οι νεολαίοι της σύγχρονης πόλης μας έδειξαν φιλότιμη προσπάθεια να παρευρεθούν στον ιερό ναό και με ευλάβεια να εναποθέσουν στην γλυκιά μας Μητέρα, τον ψυχικό φόρτο, διότι έχουν πλήρη επίγνωση πως μοναδικό και αδιάψευστο στήριγμά τους μπορεί να είναι Αυτή και μόνον. Ήρθαν λοιπόν να αντλήσουν ελπίδες, να καταθέσουν ψυχή, να λάβουν χάρη και φωτισμό, αγγίζοντας έστω και λίγο την Αγία Σορό, βλέποντας ιδίοις όμμασι, ότι ακριβώς ο Απόστολος Θωμάς αξιώθηκε κάποτε να αφήσει ως παρακαταθήκη στις γενεές των γενεών, ώστε σήμερα να τυγχάνουμε ομοίως, μάρτυρες του θαυμαστού αυτού γεγονότος… με δέος λοιπόν, ιδιαίτερη συγκίνηση και βαθύτατη συναίσθηση, βιώσαμε κατά χιλιάδες αλλά και μεμονωμένα στο βαθμό που η πνευματική προσωπική άσκηση επιτρέπει στον καθένα μας, αυτή τη μοναδική για τις ημέρες μας θρησκευτική εμπειρία… και δεν ήταν μόνο ο ασπασμός του χαριτόβρυτου λειψάνου, που προσέδιδε την ιδιαίτερη αξία στο γεγονός αλλά έτι περισσότερο η πνευματική προετοιμασία που ήταν προαπαιτούμενη στον καθένα μας ( μέσω των θείων μυστηρίων που λάμβαναν καθημερινά χώρα, χάρη στις φιλότιμες και ακατάπαυστες προσπάθειες του ιερού κλήρου της Μητρόπολης μας), όπου εξασφάλιζε αδιαμφισβήτητα τη μετοχή στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας! Το να γίνει κανείς κοινωνός των αγρυπνιών, των παρακλήσεων προς τη Θεοτόκο, των εσπερινών επικλήσεων στη χάρη της, ή ακόμη και των ορθρινών ακολουθιών έπαιξε καθοριστικό ρόλο εξαγνισμού και πνευματικής κάθαρσης του ατόμου, αποσπώντας έστω και περιστασιακά τον κόσμο από τις υλικές μέριμνες της ζωής… Επιπλέον πολύ σημαντικό ήταν το γεγονός της προθεσμίας που δόθηκε στον κόσμο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα προσέλευσης από κάθε προορισμό. Ιδιαίτερη όμως μνεία θα κάνω εδώ στο γεγονός ότι πέραν της προσκύνησης οι πιστοί κάθε ηλικίας φεύγοντας αποκόμισαν περαιτέρω την ευλογημένη κορδέλα από την Αγία Ζώνη, όπου σύμφωνα με τις επιταγές των ιερών παραδόσεών μας, γνωρίζουμε ό,τι γίνονται πολλά θαύματα. Λέγεται λοιπόν ότι πολλά άτεκνα ζευγάρια έχουν αντιμετωπίσει τη στείρωση και καρκινοπαθείς ή γενικότερα ασθενείς έχουν ιαθεί από ανίατες αρρώστιες. Ευχή όλων είναι να έχει περάσει στις συνειδήσεις μας η θαυματουργός δύναμη της Τιμίας Ζώνης αγγίζοντας κάθε ευαίσθητη ψυχή και με ειλικρινή μετάνοια, ενεργό πνευματική ζωή και συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας να διατηρείται αμείωτη η πίστη του Χριστεπώνυμου πληρώματος, ξεπερνώντας κάθε αμφιβολία, δοκιμασία ή προβληματισμό. Τέλος είναι ευνόητο πως σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης και κατάλυσης των παραδόσεων και των αξιών, το να δίνονται στους νεότερους υγιή πρότυπα προς μίμηση σαν απόδειξη της ζώσας θρησκείας μας και υπό το κλίμα των ημερών, είναι ότι έχει απομείνει για να κρατηθούμε στα πόδια μας με τη χάρη του Τριαδικού και Τρισυπόστατου αληθινού Θεού, τον οποίο κηρύττει ορθόπρακτα, η Ορθόδοξη ελληνική Εκκλησία. Πράγμα που το Ποίμνιο, τουλάχιστον της Αποστολικής Εκκλησίας των Πατρών, φαίνεται πως βίωσε σε βάθος το πενταήμερο που παρήλθε, γι’αυτό και δεν παρέλειψε να παρευρεθεί δηλώνοντας το αμείωτο ενδιαφέρον του, και συνάμα την ευλάβεια του κατά το παράδειγμα των άξιων Ποιμένων  και του Ποιμενάρχη της Μητρόπολης μας. “Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις ... Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς”. Καλό ταξίδι άγιοι Πατέρες δια των πρεσβειών του Αγίου Πολιούχου και προστάτου ημών, Ανδρέου, εύχεσθε υπέρ ημών στην Αγία Μητέρα και αειπάρθενο κόρη που μας αξίωσε να προσκυνήσουμε την Τιμία της Ζώνη...εις το επανιδείν...

« Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας» (Μέρος Β΄)

«  Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας»

Μέρος Β΄:

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε:

« Πᾶν ρῆμα ἀργόν, ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσι λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως» (Ματθ. 12, 36), και

«όποιος δεν είναι με το μέρος μου είναι εναντίον μου και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει. Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως κάθε αμαρτία και προσβολή κατά του Θεού θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους ΄ η προσβολή όμως κατά του Αγίου Πνεύματος δεν θα τους συγχωρεθεί. Αν κάποιος μιλήσει εναντίον του Υιού του Ανθρώπου, ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Όποιος όμως μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος αυτόν ο Θεός δεν θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στον μελλοντικό κόσμο» ,(κατά Ματθαίον: 12,30-32), και 

«…γιατί μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο.», (κ. Μάρκον, 7:21-23) 

Ὁ Ἀπ. Παῦλος συνιστᾶ: «Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω» (Ἐφεσ. 4, 29) καὶ ὀλίγον παρακάτω τονίζει: «Πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ' ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ» (Ἐφ, 4, 31). Ὑπογραμμίζει ἀκόμη: «Νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν» (Κολ. 3, 8).

Ο Άγιος Παϊσιος (Λόγοι Β΄ ,Κεφάλαιο 2'. «Αντιμετώπιση υβριστών», Η γεννιά της αδιαφορίας) λέει: «…Οι αναιδείς άνθρωποι βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που περιφρονούν τα θεία βρίσκονται στο δεύτερο, και στο τρίτο βρίσκεται ο διάβολος… - Πόσο είχαν απογοητευθεί οι Φαρασιώτες, τότε με την Ανταλλαγή, όταν έρχονταν με το καράβι στην Ελλάδα! Δυο ναύτες μάλωναν και έβριζαν τον Χριστό και την Παναγία. Τους φάνηκε πολύ βαρύ! Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα. Ευτυχώς ήξεραν κολύμπι και γλύτωσαν. Ακόμη και όταν βρίζουν κάποιον άνθρωπο, πρέπει να τον υπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τον Χριστό !...»

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ πρός κ. Νικόλαο Παρασκευόπουλο Ὑπουργό Δικαιοσύνης απέστειλε επιστολή στην οποία αναφέρονται εκτός των άλλων και τα εξής:  «…Ὁ ποινικός μας νομοθέτης δέν τιμωρεῖ τήν ἄρνησι ἤ τήν κριτική τοῦ θρησκευτικοῦ γεγονότος ἀλλά τήν δημοσίᾳ κακόβουλη βλασφημία, τήν δολία δημοσίᾳ γενομένη καθύβριση τοῦ θείου πού στοχεύει ὄχι στήν κριτική ἄρνησι ἤ θεώρησι, ἀλλά στήν χυδαία ἀπομείωση τοῦ θρησκευτικοῦ γεγονότος πού ἀναποδράστως προκαλεῖ τήν ὀργή καί τόν βαθύτατο παραπικρασμό τῶν πιστευόντων στήν ὑβριζομένη θρησκευτική παραδοχή… Συνεπῶς μέ τίς προβλέψεις τοῦ ποινικοῦ μας νομοθέτου δέν προστατεύεται ὁ Θεός, ἀλλά τό ἔννομο ἀγαθό τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί ἡ δημοκρατική εὐστάθεια τῆς χώρας, διότι τό πρόσωπο τοῦ κάθε συναθρώπου μας πού θρησκεύεται ταυτίζεται καί συγκροτεῖται πνευματικά μέ τήν θρησκευτική του παραδοχή καί κατά ταῦτα ἡ κακόβουλος βλασφημία τοῦ θείου πού λατρεύει ὡς ὀντολογικό του θεμέλιο, προσβάλλει τό ἴδιο τό πρόσωπο καί προκαλεῖ εὔλογα τό θυμικόν του συναίσθημα μέ ἀπροβλέπτους συνεπείας διά τό κοινωνικόν σύνολον … Ἄλλωστε εἶναι ἐντελῶς ἀντιφατικόν ἡ Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ ΟΗΕ νά θεωρεῖ ὅτι πρέπει νά ποινικοποιεῖται ἡ περίπτωση «ἐθνικοῦ, θρησκευτικοῦ ἤ φυλετικοῦ μίσους πού ἀποτελεῖ υποκίνηση διακρίσεων, ἐχθρότητας ἤ βίας» (ἄρθρο 20 παρ. 2 τοῦ Διεθνούς Συμφώνου) καί τήν ἴδια στιγμή νά προτείνεται ἡ αποποινικοποίηση τοῦ γενεσιουργοῦ αἰτίου πού εἶναι ἡ κακόβουλος βλασφημία, γιά τήν πρόκληση καί υποκίνηση θρησκευτικοῦ μίσους….

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,

Διά νά μήν στιγματισθῆτε Ἐσεῖς καί ἡ Κυβέρνηση ὡς ἠθικοί αὐτουργοί τῆς κακουργηματικῆς θρησκευτικῆς αὐτοδικίας γεγονός πού εἰλικρινῶς ἀπευχόμεθα καί ἐκ προοιμίου ἐντόνως καταδικάζομεν, στήν ὁποία ἀναποδράστως θά ὁδηγήσετε τά πράγματα, συντρίβοντες τήν θρησκευτική Εἰρήνη τῆς Χώρας καί τήν διατήρηση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς, προβάλλετε μέ τήν ἐγνωσμένη Σας νομική γνῶση τήν νομική ἀλήθεια τοῦ θέματος καί μή προχωρήσετε στό τραγικό ἔγκλημα ἀποσαθρώσεως τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς. 

Μετά τιμῆς

Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ»

Στην αποποινικοποίηση της βλασφημίας αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής: «…Αὐτό εἶναι καταστροφικό γιά τήν πνευματική πορεία τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ αὐτός ὁ Λαός:

α) Ἒχει ἰδιαίτερη εὐαισθησία ὡς πρός τά Θεῖα. β) Ἔφ ὄσον δέν θά ὑπάρχῃ πλέον δυνατότης ἐννόμου ἀντιμετωπίσεως τῆς ὕβρεως ἔναντι τῶν Ἰερῶν καί Ἁγίων τῆς πίστεως, ἡ ὁποία πίστις ἐκφράζει τό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου, τότε θά φθάσωμε σέ καταστάσεις ἀπρόβλεπτες ἓνεκα τῆς αὐθορμήτου ἀντιδράσεως τῶν ἀνθρώπων πού θρησκεύουν. Ποιός λοιπόν ἀναλαμβάνει ἕνα τέτοιο κόστος; …γ) Σύμφωνα με το ἄρθρο 198 τοῦ Π.Κ. προστατεύεται τό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν πολιτῶν. Οὐδείς ἔχει δικαίωμα νά προσβάλλῃ τήν πίστη τοῦ ἄλλου. Στήν λανθασμένη γνώμη κάποιων ὅτι ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη προστασίας ἀπό κανένα νόμο, ἡ ἀπάντηση δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Λαό, ὁ ὁποῖος ἔχει δώσει τό αἷμα του γιά τήν πίστη του καί ἰδιαιτέρως ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν μαρτυρικά γιά αὐτήν τήν πίστη. Ναί ὁ Θεός δέν ἒχει ἀνάγκη ἀπό προστασία, ἀλλά ἒχει ἀνάγκη προστασίας τό «θρησκεύειν» τοῦ Λαοῦ. Ποιός λοιπόν ἔχει τό δικαίωμα ἀπό τούς Κρατοῦντες νά ἀσεβῇ, μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἔναντι τῆς ψυχῆς τοῦ Λαοῦ μας; Ἐξ’ ἂλλου, ὡς τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστό, γιά αὐτό τόν λόγο ὁ Νομοθέτης ἀναγνωρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στόν Π.Κ. ὑπάρχουν εἰδικές διατάξεις γιά τήν προστασία τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης. δ) Ἡ βλασφημία ἀποτελεῖ ἐντροπή γιά τίς πολιτισμένες κοινωνίες καί γιά αὐτό πρέπει νά σταματήσῃ καί ὡς σκέψη τό θέμα περί ἀποποινικοποιήσεώς της. ε) Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του, ὁ Σεβασμιώτατος ἐκφράζοντας καί τήν δυσαρέσκεια τοῦ Λαοῦ ὁ ὁποῖος ἐπικροτοῦσε διά βοῆς τά ὅσα ἔλεγε καί ἀπευθυνόμενος πρός τούς Κυβερνῶντας εἶπε: «Ἐπιτέλους σταματῆστε νά ξηλώνετε τόν πνευματικό ἱστό τοῦ τόπου μας καί νά προκαλῆτε τά φιλόθεα αἰσθήματα τοῦ Λαοῦ μας...».

Του Αρχιμ. Χρυσοστόμου Κ. Παπαθανασίου, Ιεροκήρυκος του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών | Romfea.gr: «…Ἡ πρόταση γιὰ ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας δὲν βελτιώνει ποιοτικὰ τὴν κοινωνία, δὲν τὴν ἀναβιβάζει καὶ δὲν κατοχυρώνει τὰ ἀτομικὰ καὶ ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἀντιθέτως δημιουργεῖ ἀναταραχή, σκλήρυνση τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, κακία, μοχθηρότητα, μνησικακία καὶ ἀλληλοεξόντωση, καθ' ὅτι ὅταν δὲν σέβεται ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεό, γιατί νὰ σεβαστεῖ καὶ τὸν πλησίον…..

Ἐφ' ὅσον στὴν ὅλη νομικὴ θεματική, δίκαιον καὶ ἠθικὴ συνυπάρχουν καὶ ἔχουν ἀλληλοεξάρτηση, μέσα στὴν ἔννοια τοῦ δικαίου καὶ τῆς δικαιοσύνης κρύπτεται καὶ ἡ προστασία τοῦ ἔννομου ἀγαθοῦ τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος. Ἡ βλασφημία ἀφορᾶ τοὺς ἀνθρώπους. Προσβάλλεται τὸ δικό μας τὸ συναίσθημα τοῦ θρησκεύειν, τὸ ὁποῖο εἶναι βαθύτατα ἐρριζωμένο στὴν ἀνθρώπινη ψυχή. Ὅπως μὲ τὰ ἐγκλήματα στὰ ἄρθρα κατὰ τῶν ἠθῶν (ἄρθρα 336 ἑπ. Π.Κ.) προσβάλλεται ἡ αἰδὼς τῶν προσώπων ἢ ἐκεῖνα περὶ τὸν γάμον καὶ τὴν οἰκογένεια ἢ κατὰ τῆς τιμῆς, προσβάλλεται ἡ τιμὴ καὶ ἡ ὑπόληψη τοῦ προσώπου, ἔτσι καὶ μὲ τὴν κακόβουλη βλασφημία δίδεται λάκτισμα στὸν ἐσώτερο πυρῆνα τοῦ homo religious.

Προσέτι προσβάλλει καὶ μειώνει καὶ τὸν πολιτισμό, καθότι τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα καὶ τὸ θρησκευτικὸ βίωμα συντελεῖ τὰ μέγιστα στὴ μορφωτικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου καὶ κατ' ἐπέκτασιν τῆς κοινωνίας… Ἄλλωστε καὶ ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικὸς πολιτισμὸς μᾶς κληροδότησε «Ὅπου γὰρ ἄνδρες θεοὺς σέβοιντο...πῶς οὐκ εἰκὸς ἐνταῦθα πάντα μεστὰ ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι;» (Ξενοφῶν, Ἑλληνικά Γ΄, ΙV, 18)..»

Ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος έστειλε ανοιχτή επιστολή πρός τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με αφορμή το θέμα της πιθανής αποποινικοποίησης της βλασφημίας: «…Κύριε Πρωθυπουργέ,

Είσθε Πρωθυπουργός μιάς χώρας της οποίας οι Πολίτες από ανέκαθεν, σαν έκφραση και της φιλοσοφίας τους και του πολιτισμού τους, μάχονταν πρώτα «υπέρ βωμών και μετά υπέρ εστιών». Είναι αυτοί οι ίδιοι οι πολίτες, που όταν γνώρισαν τον Άγνωστο μέχρι τότε σε αυτούς Θεό, συνέχισαν με τον ίδιο τρόπο να μάχωνται πρώτα για του Χριστού την πίστη την Αγία και μετά για της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτή είναι η ταυτότητα της χώρας της οποίας είσθε Πρωθυπουργός.

Εμείς οι χριστιανοί διδαχθήκαμε να είμεθα πράοι, ειρηνικοί, ταπεινοί, να ανεχώμεθα ακόμη και την αδικία, όταν όλα αυτά αφορούν εμάς. Όταν όμως το κινδυνεύον είναι η πίστη μας τότε γινόμαστε θηρία, στην δύναμη την πνευματική, όπως μας δίδαξε ο πράος και ειρηνικός Ιεράρχης της Καισάρειας, ο Μέγας Βασίλειος. Η διατάραξη, λοιπόν, της κοινωνικής ηρεμίας και γαλήνης εκ μέρους της Κυβερνήσεώς σας με την νομική στήριξη του λεκτικού κατ’ αρχήν διωγμού και της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους πιστούς, θα ήταν μια πράξη αφροσύνης.

Τότε ο νομοθέτης, όπως ήδη σας είπα, δεν είχε σκοπό να προστατεύσει το πρόσωπο του Χριστού, ίσως ούτε καν τους χριστιανούς, αλλά να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή. Μια λοιπόν δική σας σήμερα απόφαση αποποινικοποίησης της βλασφημίας στρέφεται ευθέως κατά των χριστιανών, όπως φαίνεται και από τις διαθέσεις αυτών που σας το ζητούν. Θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε μια τέτοια πράξη αν είχατε προχωρήσει στην πνευματική καλλιέργεια του λαού, αν είχατε σμιλεύσει σε σωστά βάθρα την κοινωνική συνοχή, αν είχατε καλλιεργήσει τον πολιτισμό σε αυτό τον τόπο. Τότε μια τέτοια διάταξη θα ήταν περιττή. Όταν όμως ακόμη και Υπουργοί σας στερούνται τέτοιου πολιτισμού, τότε μια τέτοια διάταξη είναι ίσως αναγκαία. Η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τον κόσμο παράδεισο, μπορεί όμως να τον αποτρέψει από το να γίνει κόλαση και σε αυτό μάλλον απέτυχε. Τουλάχιστον αυτό προσπαθήστε να διορθώσετε….. 

Μετά τιμής αλλά και αναμονής

Ο Σισανίου και Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ»

Ο κος Πέτρος Ρηγάτος, Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω ,Μ.Δ.Ε., Νομικός Σύμβουλος Ι.Μ .Πατρών ( Romfea.gr) σε άρθρο του αναφέρει: «… Το ποινικό αδίκημα της κακόβουλης βλασφημίας του Θεού αποτελεί στίγμα για τη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία, δείγμα ελλείψεως σεβασμού προς τα ανώτερα ιδανικά, τις υπέρτατες διαχρονικές αξίες και τα πανανθρώπινα ιδεώδη, απόδειξη πνευματικής υποβαθμίσεως του ανθρώπου… Η έννοια της λέξεως υβρίζει περιλαμβάνει όχι μόνο τον προφορικό λόγο, αλλά και τον γραπτό, τις παραστάσεις, τις κινήσεις, τις εικόνες. Έτσι υβρίζει αυτός ο οποίος λέγει τις γνωστές βλάσφημες φράσεις εναντίον του Θεού, του Χριστού, της Αγίας Τριάδος, καθώς και εκείνος ο οποίος γράφει τις φράσεις αυτές σε κείμενο…... Η πρόθεσις καταργήσεως του άρθρου 198 του Π.Κ. εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιάθετο φρόνημα της Πολιτείας περί «νοθεύσεως» του διαχρονικά ισχύοντος συστήματος στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, καθώς και την Κυβερνητική πρόθεση σχετικής Συνταγματικής Μεταρρυθμίσεως.

Ταπεινή μας άποψις είναι να μην προχωρήσει το Υπουργείον Δικαιοσύνης εις το ανωτέρω εγχείρημα της καταργήσεως του ποινικού αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας, το οποίον θεωρούμεν ότι μόνον προβλήματα θα δημιουργήσει. Είναι χρήσιμον για την Ελληνορθόδοξη Ελλάδα να παραμείνει το ισχύον νομικόν καθεστώς στις Σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας.»

Αν, τώρα,  σε έναν απλό πιστό επιτρέπεται να εκφράσει την απόψή του επί του θέματος όχι για άλλο λόγο αλλά για να συμπεριληφθεί και κάποια άποψη ενός λαϊκού της Εκκλησίας μας έχω να πω τα εξής: «η ανακοίνωση του Υπουργείου σε κάποιο σημείο της αναφέρει: ««Παράλληλα με τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ρητορικής του μίσους, η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει μέτρα για την πλήρη κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης.»

 Στο ελληνικό λεξικό ως νομική πράξη που αφορά αδίκημα δεν ορίζεται μόνον κάποια ενέργεια αλλά οτιδήποτε αντιτίθεται στο δίκαιο. Η κακόβουλη βλασφημία εκτός από βαρύτατη αμαρτία και μεγίστη ασέβεια προς το πρόσωπο του Θεού είναι και μια μορφή  ψυχολογικής βίας εναντίον κάθε πιστού. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν πάμπολλοι πιστοί. Αρκετοί από εμάς έχουμε βιώσει την ταραχή και πολλές φορές τον θυμό που ακολουθεί μετά από κάθε τέτοιο περιστατικό. Αυτό λοιπόν αντιτίθεται στο δίκαιο, άρα αποτελεί αδίκημα, άρα υπόκειται σε αντιμετώπιση από νομοθέτη.

Ο Άγιος Παϊσιος αναφέρει ένα πραγματικό γεγονός που δείχνει ακριβώς την άσκηση βίας τόσο στην ψυχή του πιστού όσο και την άσκηση σωματικής βίας από την πλευρά του βλασφημούντος: «…! Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που κούτσαινε, άλλα λαμποκοπούσε το προσωπάκι του. Λέω: «Κάτι γίνεται εδώ, για να λάμπει έτσι η θεία Χάρις!». Τον ρώτησα «τι κάνεις κ.λπ.» και μου είπε τι συνέβη. Κάποιος, ένα θηρίο μέχρι εκεί πάνω, έβριζε τον Χριστό και την Παναγία και το παιδί όρμησε επάνω του, για να σταματήσει. Εκείνος το έβαλε κάτω, το τσαλαπάτησε, του σακάτεψε τα πόδια, και μετά το καημένο κούτσαινε. Ομολογητής! Τι τράβηξαν οι Ομολογητές, οι Μάρτυρες!...»

Ας δούμε, τώρα, για παράδειγμα πως ορίζεται η ενδοοικογενειακή βία νομικά, για να κατανοήσουμε αν ευσταθεί το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δεν ορίζεται αδίκημα στην περίπτωση της βλασφημίας: «Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται: «Κάθε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος  του θύματος από τον νυν ή πρώην σύζυγο ή από σύντροφο  ή άλλα μέλη της οικογένειας»». Βλέπουμε, δηλαδή ,πως για την ειρήνη της οικογένειας ο νομοθέτης όρισε και την ψυχολογική βία ως αδίκημα που είναι μη αποδείξιμη. Ποιος μπορεί να βεβαιώσει το μέγεθος μιας πληγής στην ψυχή κάποιου ή μη μόνον ο Παντεπόπτης Θεός? Ενώ  για την θρησκευτική ειρήνη η- κατά τους πολιτικούς μας μη αποδείξιμη ή καταδικάσιμη- ψυχολογική βία που ασκείται στην ψυχή του πιστού όταν του βρίζουν το Θεό που πιστεύει και μάλιστα τον μόνο αληθινό Θεό , την Αγία Τριάδα,την Παναγιά μας ή τους Αγίους που με αίμα πότισαν την γη της Ελλάδας, είναι όχι μόνο μη αποδείξιμη αλλά και δεν θεωρείται ότι αποτελεί προσβολή της ταυτότητας του πιστού.

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να γκρεμίζουν ότι οικοδομεί την ψυχή και να ανυψώνουν έναν τιποτένιο σεβασμό σε ότι αφορά την ασέβεια και την ασυδοσία δίνοντας μάλιστα σε όλα αυτά και τον τίτλο «σεβασμός στην ελευθερία». Την ελευθερία ποιου? Την ελευθερία σε τι? 

Οι πολιτικοί μας θα πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά την αλλαγή που σκοπεύουν να κάνουν και το που θα οδηγήσουν τον ελληνικό λαό… γιατί μετά δεν θα έχουν άδικο οι βάνδαλοι να υποστηρίξουν και διεκδικήσουν ότι τους στερούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους και να ζητήσουν κατάργηση των ποινών που τους αφορούν. Γιατί αν δεν σεβόμαστε τα Θεία πως θα σεβαστούμε τα υλικά που αφορούν τον πλησίον? Και αν δεν υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που υβρίζει τον Θεό γιατί να υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που καταστρέφει την σημαία? Δεν είναι ρατσισμός και στέρηση της ελευθερίας έκφρασης και αυτό? Κάποιος μπορεί να θέλει να βρίσει με άσχημα λόγια τον πλησίον του. Γιατί αυτό αποτελεί αδίκημα και δικάζεται? Δεν υπάρχει και εδώ στέρηση  ελευθερίας έκφρασης? Άλλος μπορεί να υποστηρίξει ότι εκφράζεται φονεύοντας, κλέβοντας, βρίζοντας κλπ. Γιατί οι πολιτικοί μας ενοχλούνται και καταδικάζουν πράξεις πολιτών όταν αυτοί τους ρίχνουν αυγά ή γιαούρτια? Τι ενοχλεί τότε τους υπερπολιτισμένους πολιτικούς μας τέτοιες εκφράσεις ελευθερίας? Είναι οι ίδιοι μήπως πιο σημαντικά πρόσωπα από τον Θεό?

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν ,πόσες άλλες περιπτώσεις θα υπάρχουν μέσα στον ποινικό κώδικα που θα πρέπει να καταργηθούν αν στηριχτούμε στην λεγόμενη πλήρη ελευθερία έκφρασης όπως την ορίζουν αυτοί που με τόση επιμέλεια θέλουν να οδηγήσουν τον λαό από έλλογο δημιούργημα του Υψίστου να συμπεριφέρεται με τα ένστικτα του αλόγου ζώου. Κύριοι ο πρώτος που νομοθέτησε για να προστατέψει τον άνθρωπο από την αλογία του «εγώ του» είναι ο Θεός. Επίσης θα έπρεπε να σκεφτείτε και τις πληγές στην ψυχή αυτού που ασεβεί και βλασφημεί και να τον προστατεύσετε έστω και με την απειλή του νομικού προστίμου. Αλλά το να σκέφτεσαι την ψυχή πριν από την ύλη είναι κάτι που ούτε υποστηρίζεται στα έδρανα της Βουλής από τους πολιτικούς ούτε και μαθεύεται στα θρανία ή στον κόσμο αλλά μόνον στην Εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Επίσης θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που ως πολιτικοί της χώρας μας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε αντί να παλέψετε να μας ελευθερώσετε από την τυραννία στην οποία μας υποβάλατε με την ανοχή και την δουλοπρέπειά σας εσείς φροντίζετε για το πολιτιστικό μας επίπεδο καταργώντας την ποινή για την βλασφημία και βάζοντάς τα με τον ίδιο τον Θεό. Αλήθεια πιστεύετε ότι δεν θα μας λυτρώσει ο Κύριος από την λαίλαπα της ασυδοσίας και του πνευματικού θανάτου που θέλετε να μας οδηγήσετε? Λάθος πιστεύετε… είπε ο άφρων στην καρδιά του δεν υπάρχει Θεός, λέει ο ψαλμωδός… δεν λέει ο σώφρων…

Είθε να θελήσετε να γνωρίσετε την αλήθεια του Κυρίου μας και να σωθείτε… είθε ο Θεός να σας ελεεί και ας μας κυνηγάτε πολιτισμένα… ο Θεός να σας συγχωρέσει

ο Θεός να μας ελεεί και να ποτίζει τις καρδιές όλων μας με την αγάπη Του

με εκτίμηση, Φ.Π

« Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας» (Μέρος Α΄)

  Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας»

Μέρος Α΄

 Η αποποινικοποίηση της βλασφημίας έχει προταθεί από παλαιότερα και το ιστορικό της είναι το εξής:
Το 2011 η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. δημοσίευσε το Γενικό Σχόλιο αρ. 34, που ορίζει το περιεχόμενο της ελευθερίας της έκφρασης και των περιορισμών της, κατά το Διεθνές Σύμφωνο των Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, με έμφαση στους ανεκτούς περιορισμούς στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με την παράγραφο 48 οι παραπάνω διατάξεις για τα θρησκεύματα δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στον Ποινικό Κώδικα, με εξαίρεση την περίπτωση «εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας» (άρθρο 20 παρ 2 του Διεθνούς Συμφώνου). 
Η παράγραφος 48 αναφέρει:
« Οι απαγορεύσεις στις δηλώσεις ασέβειας για μια θρησκεία ή για ένα άλλο σύστημα πίστεως, όπως οι νόμοι περί βλασφημίας, είναι ασύμβατοι με το Σύμφωνο, εκτός από τις ειδικές περιστάσεις που περιγράφονται στο άρθρο 20 παράγραφος 20 του Συμφώνου. Τέτοιοι περιορισμοί πρέπει επίσης να τηρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις του άρθρου 19 παράγραφος 3, όπως κι αυτές των άρθρων 2,5,17,18 και 26. Έτσι, για παράδειγμα, δεν θα ήταν επιτρεπτό αυτοί οι νόμοι να επιβάλλουν διακρίσεις υπέρ ή εναντίον άλλης θρησκείας ή συστήματος πίστεως ή στους πιστούς έναντι των μη-πιστών. Ούτε θα ήταν επιτρεπτό τέτοιες απαγορεύσεις να χρησιμοποιούνται για να αποτραπεί ή να τιμωρηθούν οι επικρίσεις θρησκευτικών ηγετών ή ο σχολιασμός στο θρησκευτικό δόγμα ή δόγματα.»
Στις 26 Ιουλίου του έτους 2012 η αστυνομία ηλεκτρονικού εγκλήματος ανακάλυψε το «τρολάρισμα»-(πρακτικές που έχουν σκοπό την πρόκληση διαταραχής στη διαδικτυακή κοινότητα είναι γνωστές στη γλώσσα του διαδικτύου ως «τρολάρισμα»)- ενός ανθρώπου ο οποίος είχε δημιουργήσει την σατυρική ιστοσελίδα «Γέροντας Παστίτσιος» με σκοπό, όπως ο ίδιος υποστήριξε στην απολογία του, όχι να χλευάσει τον ίδιο τον Γέροντα Παΐσιο, αλλά να καυτηριάσει την παραμόρφωση των διδαχών του από τρίτους που εκμεταλλεύονταν τον λόγο του για ιδιοτελείς σκοπούς, πολλές φορές αντίθετους με τη διδασκαλία του γέροντα.
 Ο διαχειριστής της σελίδας του «Γέροντα Παστίτσιου», παίρνοντας λαβή από δημοσιεύματα (μπλοκ και έντυπα) για θαύματα και προφητείες του Γέροντα Παΐσιου, δημοσίευσε ως φάρσα ένα υποτιθέμενο «νέο θαύμα» του Γέροντα Παΐσιου και στη συνέχεια διέσπειρε το δημοσίευμα στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Στη φάρσα ο Γέροντας Παΐσιος παρουσιάζεται ως ο θεραπευτής ενός 18χρονου χρήστη ναρκωτικών ο οποίος μετά από τροχαίο ατύχημα βρισκόταν στην εντατική. Στην πλαστή ιστορία η μάνα του άρρωστου παίρνει χώμα από τον τάφο του Γέροντα Παΐσιου, το τοποθετεί κάτω από το μαξιλάρι του αρρώστου και εκείνος στην συνέχεια αναρρώνει.[15] Το συγκεκριμένο «θαύμα» άρχισε να αναδημοσιεύεται σε μπλοκ και σελίδες θρησκευτικού περιεχομένου, μέχρι που δημοσιεύτηκε και ως πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας Ελεύθερη ώρα στις 10 Αυγούστου 2012. 
 Καταδικάστηκε με 10 μήνες φυλάκιση για εξύβριση θρησκεύματος κατ' εξακολούθηση, απόφαση η οποία δέχτηκε πολλές αρνητικές κριτικές (χαρακτηρίστηκε ως περιορισμός της ελευθερίας του λόγου) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Μετά την σύλληψη του διαχειριστή, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τάχθηκε κατά του αδικήματος της βλασφημίας ανακοινώνοντας ότι «Η Ελλάδα τοποθετεί τον εαυτό της στα θεοκρατικά καθεστώτα». Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έκανε εκδήλωση στις 16 Οκτωβρίου 2012 με θέμα «Ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα». Επίσης εκδόθηκε το βιβλίο «Ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα». 
Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε την σύλληψη/καταδίκη του τονίζοντας ότι: «η νομοθεσία για τη βλασφημία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να εμποδίζεται ή να τιμωρείται η θεμιτή κριτική σε θρησκευτικούς ηγέτες ή ο αιτιολογημένος σχολιασμός δογμάτων πίστης». Επίσης χαρακτήρισε την νομοθεσία περί βλασφημίας (νόμος του 1951) αναχρονιστική καλώντας την Ελλάδα να την καταργήσει.
Στο άρθρο 3&1 του Συντάγματος που αναφέρεται στις Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, διακηρύσσεται πανηγυρικά από τον Συνταγματικό Νομοθέτη ότι «Επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.»
Με την διάταξη αυτή θεσπίζεται το καθεστώς της «νόμω κρατούσης Πολιτείας.» Η Ελληνική Πολιτεία θρησκεύει και συνεπώς αντιμετωπίζει τα ζητήματα της Εκκλησίας με σεβασμό και ευλάβεια. Άμεση συνέπεια του ως άνω ισχύοντος συστήματος είναι η θέσπιση ποινικών διατάξεων για την προστασία της θρησκείας.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπον έχομε ολόκληρο Κεφάλαιο το Ζ΄ του Π.Κ. (άρθρα 198-201) περί επιβουλής της θρησκευτικής ειρήνης με τα άρθρα του οποίου επιβάλλεται ο σεβασμός προς τον Θεόν και τα Θεία (άρθρον 198 Π.Κ.) τη θρησκεία και τους θρησκευτικούς λειτουργούς (άρθ. 199 Π.Κ.), η προστασία των θρησκευτικών τελετών και συναθροίσεων (200 Π.Κ.) και ο σεβασμός προς τους νεκρούς (201 Π.Κ.).
  ·              το άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα περί κακόβουλης βλασφημίας, το οποίο βρίσκεται στο κεφάλαιο με τίτλο «επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης»:
«1. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.
2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.»
·                  το άρθρο 199 του Ποινικού Κώδικα – καθύβριση θρησκευμάτων:
«Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.»
·                  Το Άρθρο 59 του Συντάγματος λέει :
1. Οι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους δίνουν στο Βουλευτήριο και σε δημόσια συνεδρίαση τον ακόλουθο όρκο:
«Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».
Την 21η Ιουλίου 2016 το Υπουργείο Δικαιοσύνης γνωστοποίησε την πρόθεσή του να αποποινικοποιήσει τη βλασφημία, η οποία μέχρι σήμερα διώκεται ποινικά.
Ήδη το θέμα αυτό έχει τεθεί υπό την κρίση της αρμόδιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Π.Κ. 
Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου έχει ως εξής:
«Παράλληλα με τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ρητορικής του μίσους, η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει μέτρα για την πλήρη κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης. 
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων γνωστοποιεί πως η αποποινικοποίηση του εγκλήματος της βλασφημίας έχει τεθεί υπό την κρίση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα. Τη θέση αυτή θα εκφράσει προσεχώς και κατά την εξέταση της χώρας μας από την Επιτροπή των ΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (3-4 Αυγούστου στη Γενεύη).
Κατά το Ποινικό Δίκαιο η ποινή προϋποθέτει την τέλεση πράξης. Ο προσδιορισμός της τελευταίας χωρεί με στάθμιση των εμπειρικών – αποδείξιμων αποτελεσμάτων της. Ωστόσο, στην περίπτωση της βλασφημίας λείπει οποιαδήποτε αποδείξιμη ενώπιον δικαστηρίου βλαπτική συνέπεια της πράξης. Επομένως, η έννοια του εγκλήματος δεν διακρίνεται.»
Η απάντηση σε όλα αυτά, πρώτα ο Θεός θα δοθεί,  στο δεύτερο μέρος του άρθρου. 
ο Θεός να μας ελεεί και να ποτίζει τις καρδιές όλων μας με την αγάπη Του

με εκτίμηση, Φ.Π

ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ " Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΜΑΣ ΕΚΔΡΟΜΗ "

Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016 η “Παρέα του Αγίου Ιωάννου” πραγματοποίησε την φθινοπωρινή εκδρομή της. Φέτος, ο προορισμός ήταν ο Νομός Κορινθίας.

     Αφότου λειτουργηθήκαμε στον Παλαιό Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου, αναχωρήσαμε για το Ξυλόκαστρο.

     Πρώτος σταθμός ήταν ο Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Υψηλών Αλωνίων.

     Λίγα λόγια για τον Ιερό Ναό: 

     Τρίκλητη παλαιοχριστιανική Βασιλική. Χτίστηκε από το 1965-70. Εγκαίνεια έγιναν το 1971, με σχέδια Ορλάνδου. Εκτείνεται σε 5 στρέμματα. Γύρω χτίστησαν πύργος, αίθρειο, πρόναος, βαπτιστήριο  και βοηθητικοί  χώροι.  Οι Αγιογραφίες είναι με ψηφιδωτά. Όγκοι μαρμάρων διακοσμούν εσωτερικά και εξωτερικά τον ναό. Είναι η 3η ενορία του Ξυλοκάστρου και βρίσκεται στον συνοικισμό.  Είναι η μόνη εκκλησία πανελλαδικά με παλαιοχριστιανικό ρυθμό που εκτείνεται από το 300-600 μ.Χ. (πηγή: http://www.imkorinthou.org). 

     Στον Ιερό Ναό μας ξενάγησε ο εφημέριος ιερέας και όλοι θαυμάσαμε όλα αυτά που για πρώτη φορά ακούσαμε και είδαμε. Πρόκειται για ένα μεγάλο συγκρότημα που περικλείει τρία ιερά θυσιαστήρια -δύο εσωτερικά και ένα εξωτερικά- και είναι σχεδιασμένη στα πρότυπα των πρωτοχριστιανικών ναών με εντυπωσιακά ψηφιδωτά, μαρμάρινους κίωνες και άλλες πολλές λεπτομέρειες.

     Αμέσως μετά, αναχωρήσαμε για την Παναγία την Κορυφιώτισσα στο Καμάρι Κορινθίας.

     Πάνω άπ'την κοινότητα Καμαρίου του Δήμου Ξυλοκάστρου υψώνεται με μεγαλόπρεπα η Κορυφή, το βουνό της Παναγίας. Εκεί σε υψόμετρο 731 μέτρων βρίσκεται το ομώνυμο μοναστήρι που ονομάζεται και Κορυφιώτισσα (ή Κορφιώτισσα). Η Μονή εορτάζει τη Παρασκευή της Διακαινησίμου, 5 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα, και στις 15 Αυγούστου, και πολλά θαύματα της Παναγίας έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα. Η Θαυματουργή εικόνα της Κορφιώτισσας (1816 μ.Χ.) είναι τοποθετημένη σε σκαλιστό εικονοστάσι, έργο του ξυλογράφου Ιωάννου Βασιλείου (1916 μ.Χ.). Αφορμή για την επανεγκατάσταση των μοναχών στο αρχικό μοναστήρι όπου βρίσκεται και σήμερα ήταν η εξαφάνιση και η ανεύρεση στη συνέχεια στην Κορυφή της εικόνας της Παναγίας, με θαυμαστό τρόπο. Παρουσιάστηκε στον ύπνο μιας κωφάλαλης και της υπέδειξε τον τόπο που βρίσκεται η εικόνα Της. Αυτή, αν και ήταν κωφάλαλη, μίλησε και αφηγήθηκε στους συγχωριανούς της το όραμα που είχε δει. (πηγή: http://www.saint.gr).

     Στην Ιερά Μονή μείναμε αρκετή ώρα, προσκυνήσαμε, τελέσαμε δέηση και ξεκουραστήκαμε ψυχικά και σωματικά στις αυλές του μοναστηριού που κάποιος μπορεί να χαρακτηρίσει ως μπαλκόνια με θέα στις 4 μεριές του ορίζοντα.

     Κατόπιν, κατευθυνθήκαμε στην Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Θαυματουργού στα Μεντουριάνικα.   

     Το μετόχι του Αγίου Γερασίμου βρίσκεται στα Μεντουριάνικα, περίπου 1 χλμ. από το Δερβένι. Μετά τη γεμάτη με άνθη αυλή, προβάλλει η εκκλησία η οποία τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γερασίμου και εορτάζει στις 20 Οκτωβρίου με κάθε θρησκευτική λαμπρότητα. Στο μετόχι διαμένει η γυναικεία Αδελφότητα της μονής του Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης λόγω της καταστροφής την οποία υπέστη το μοναστήρι από την πυρκαγιά του 2000. Σε όλους τους προσκυνητές παρατίθεται μοναστηριακό κέρασμα.

     Αφότου προσκυνησαμε, οι ευγενέστατες και καλοσυνάτες μοναχές μας κέρασαν καφέ και γλυκό και μας μίλησαν για το ιστορικό του μοναστηριού.

     Τελευταίος σταθμός της απόδρασής μας ήταν η Παναγία η Τρυπητή στο Αίγιο.

     Aπό τα ωραιότερα και πιο πρωτότυπα θρησκευτικά μνημεία της Ελλάδος είναι το Ιστορικό Προσκύνημα «Ζωοδόχος Πηγή» γνωστό σαν «Παναγία η Τρυπητή» του Αιγίου. Ευρίσκεται στην παραλία Αιγίου, κτισμένο σε απόκρυμνο βράχο ύψους 30μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα σε Σπήλαιο (τρύπα). Σύμφωνα με την ευλαβή παράδοση - που στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αξιόπιστη - στα μέσα του ΙΣΤ αιώνα δηλαδή περί το 1550 μ.Χ., κάποιος ναυαγός του Κορινθιακού Κόλπου, διακρίνει - μέσα στη νύκτα - ένα φως παρηγοριάς, σημάδι πως βρίσκεται κοντά σε στεριά. Γεμίζει θάρρος και ελπίδα. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φθάσει εκεί που λαμπυρίζει το φως. Το πλησιάζει και διαπιστώνει με πολλή έκπληξη, πως βρίσκεται μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, όπου φεγγοβολάει oλόκληρη και φωτίζει ολόγυρα. Είναι η Χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας κρυμμένη μέσα στο βραχώδες τούτο σπήλαιο, άγνωστο από πότε. Έτσι ανακαλύφθηκε η εικόνα της «Παναγίας της Τρυπητής» (πηγή: http://www.saint.gr). 

     Αφότου παραμείναμε λίγο στην περιοχή για ανάπαυλα, επιστρέψαμε στην πόλη του Αγίου Ανδρέου, έχοντας ολοκληρώσει μία ακόμη προσκυνηματική εκδρομή που στο μεγαλύετερο βαθμό επικεντρώθηκε σε προσκυνήματα της Υπεραγίας Θεοτόκου.