Η επόμενη επίσκεψη της παρέας μας ήταν σε μία ηλικιωμένη 93 ετών περίπου αγαμη γερόντισσα πονεμένη μόνη και ξεχασμένη από φίλους και συγγενείς την κυρία Κατερίνα. Στα νιάτα της ήταν άνθρωπος της προσφοράς χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις έσπευδε όπου επληροφορειτω κάποιο πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και να βοηθήσει ανά πάσα στιγμή μέρα και νύχτα. Σήμερα όλοι την ξέχασαν και ομως η ευχή της ήταν ο θεός να τους έχει καλά όλους καί η ίδια διά τον εαυτόν της καλά και χριστιανικά τέλη της ζωής της. Πόσα ζωντανά μηνύματα μπορούμε να αντλήσουμε εμείς οι νέοι από αυτές τις προνοιακές επισκέψεις!