« Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας» (Μέρος Β΄)

«  Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας»

Μέρος Β΄:

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε:

« Πᾶν ρῆμα ἀργόν, ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσι λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως» (Ματθ. 12, 36), και

«όποιος δεν είναι με το μέρος μου είναι εναντίον μου και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει. Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως κάθε αμαρτία και προσβολή κατά του Θεού θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους ΄ η προσβολή όμως κατά του Αγίου Πνεύματος δεν θα τους συγχωρεθεί. Αν κάποιος μιλήσει εναντίον του Υιού του Ανθρώπου, ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Όποιος όμως μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος αυτόν ο Θεός δεν θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στον μελλοντικό κόσμο» ,(κατά Ματθαίον: 12,30-32), και 

«…γιατί μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο.», (κ. Μάρκον, 7:21-23) 

Ὁ Ἀπ. Παῦλος συνιστᾶ: «Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω» (Ἐφεσ. 4, 29) καὶ ὀλίγον παρακάτω τονίζει: «Πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ' ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ» (Ἐφ, 4, 31). Ὑπογραμμίζει ἀκόμη: «Νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν» (Κολ. 3, 8).

Ο Άγιος Παϊσιος (Λόγοι Β΄ ,Κεφάλαιο 2'. «Αντιμετώπιση υβριστών», Η γεννιά της αδιαφορίας) λέει: «…Οι αναιδείς άνθρωποι βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που περιφρονούν τα θεία βρίσκονται στο δεύτερο, και στο τρίτο βρίσκεται ο διάβολος… - Πόσο είχαν απογοητευθεί οι Φαρασιώτες, τότε με την Ανταλλαγή, όταν έρχονταν με το καράβι στην Ελλάδα! Δυο ναύτες μάλωναν και έβριζαν τον Χριστό και την Παναγία. Τους φάνηκε πολύ βαρύ! Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα. Ευτυχώς ήξεραν κολύμπι και γλύτωσαν. Ακόμη και όταν βρίζουν κάποιον άνθρωπο, πρέπει να τον υπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τον Χριστό !...»

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ πρός κ. Νικόλαο Παρασκευόπουλο Ὑπουργό Δικαιοσύνης απέστειλε επιστολή στην οποία αναφέρονται εκτός των άλλων και τα εξής:  «…Ὁ ποινικός μας νομοθέτης δέν τιμωρεῖ τήν ἄρνησι ἤ τήν κριτική τοῦ θρησκευτικοῦ γεγονότος ἀλλά τήν δημοσίᾳ κακόβουλη βλασφημία, τήν δολία δημοσίᾳ γενομένη καθύβριση τοῦ θείου πού στοχεύει ὄχι στήν κριτική ἄρνησι ἤ θεώρησι, ἀλλά στήν χυδαία ἀπομείωση τοῦ θρησκευτικοῦ γεγονότος πού ἀναποδράστως προκαλεῖ τήν ὀργή καί τόν βαθύτατο παραπικρασμό τῶν πιστευόντων στήν ὑβριζομένη θρησκευτική παραδοχή… Συνεπῶς μέ τίς προβλέψεις τοῦ ποινικοῦ μας νομοθέτου δέν προστατεύεται ὁ Θεός, ἀλλά τό ἔννομο ἀγαθό τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί ἡ δημοκρατική εὐστάθεια τῆς χώρας, διότι τό πρόσωπο τοῦ κάθε συναθρώπου μας πού θρησκεύεται ταυτίζεται καί συγκροτεῖται πνευματικά μέ τήν θρησκευτική του παραδοχή καί κατά ταῦτα ἡ κακόβουλος βλασφημία τοῦ θείου πού λατρεύει ὡς ὀντολογικό του θεμέλιο, προσβάλλει τό ἴδιο τό πρόσωπο καί προκαλεῖ εὔλογα τό θυμικόν του συναίσθημα μέ ἀπροβλέπτους συνεπείας διά τό κοινωνικόν σύνολον … Ἄλλωστε εἶναι ἐντελῶς ἀντιφατικόν ἡ Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ ΟΗΕ νά θεωρεῖ ὅτι πρέπει νά ποινικοποιεῖται ἡ περίπτωση «ἐθνικοῦ, θρησκευτικοῦ ἤ φυλετικοῦ μίσους πού ἀποτελεῖ υποκίνηση διακρίσεων, ἐχθρότητας ἤ βίας» (ἄρθρο 20 παρ. 2 τοῦ Διεθνούς Συμφώνου) καί τήν ἴδια στιγμή νά προτείνεται ἡ αποποινικοποίηση τοῦ γενεσιουργοῦ αἰτίου πού εἶναι ἡ κακόβουλος βλασφημία, γιά τήν πρόκληση καί υποκίνηση θρησκευτικοῦ μίσους….

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,

Διά νά μήν στιγματισθῆτε Ἐσεῖς καί ἡ Κυβέρνηση ὡς ἠθικοί αὐτουργοί τῆς κακουργηματικῆς θρησκευτικῆς αὐτοδικίας γεγονός πού εἰλικρινῶς ἀπευχόμεθα καί ἐκ προοιμίου ἐντόνως καταδικάζομεν, στήν ὁποία ἀναποδράστως θά ὁδηγήσετε τά πράγματα, συντρίβοντες τήν θρησκευτική Εἰρήνη τῆς Χώρας καί τήν διατήρηση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς, προβάλλετε μέ τήν ἐγνωσμένη Σας νομική γνῶση τήν νομική ἀλήθεια τοῦ θέματος καί μή προχωρήσετε στό τραγικό ἔγκλημα ἀποσαθρώσεως τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς. 

Μετά τιμῆς

Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ»

Στην αποποινικοποίηση της βλασφημίας αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής: «…Αὐτό εἶναι καταστροφικό γιά τήν πνευματική πορεία τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ αὐτός ὁ Λαός:

α) Ἒχει ἰδιαίτερη εὐαισθησία ὡς πρός τά Θεῖα. β) Ἔφ ὄσον δέν θά ὑπάρχῃ πλέον δυνατότης ἐννόμου ἀντιμετωπίσεως τῆς ὕβρεως ἔναντι τῶν Ἰερῶν καί Ἁγίων τῆς πίστεως, ἡ ὁποία πίστις ἐκφράζει τό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου, τότε θά φθάσωμε σέ καταστάσεις ἀπρόβλεπτες ἓνεκα τῆς αὐθορμήτου ἀντιδράσεως τῶν ἀνθρώπων πού θρησκεύουν. Ποιός λοιπόν ἀναλαμβάνει ἕνα τέτοιο κόστος; …γ) Σύμφωνα με το ἄρθρο 198 τοῦ Π.Κ. προστατεύεται τό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν πολιτῶν. Οὐδείς ἔχει δικαίωμα νά προσβάλλῃ τήν πίστη τοῦ ἄλλου. Στήν λανθασμένη γνώμη κάποιων ὅτι ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη προστασίας ἀπό κανένα νόμο, ἡ ἀπάντηση δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Λαό, ὁ ὁποῖος ἔχει δώσει τό αἷμα του γιά τήν πίστη του καί ἰδιαιτέρως ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν μαρτυρικά γιά αὐτήν τήν πίστη. Ναί ὁ Θεός δέν ἒχει ἀνάγκη ἀπό προστασία, ἀλλά ἒχει ἀνάγκη προστασίας τό «θρησκεύειν» τοῦ Λαοῦ. Ποιός λοιπόν ἔχει τό δικαίωμα ἀπό τούς Κρατοῦντες νά ἀσεβῇ, μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἔναντι τῆς ψυχῆς τοῦ Λαοῦ μας; Ἐξ’ ἂλλου, ὡς τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστό, γιά αὐτό τόν λόγο ὁ Νομοθέτης ἀναγνωρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στόν Π.Κ. ὑπάρχουν εἰδικές διατάξεις γιά τήν προστασία τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης. δ) Ἡ βλασφημία ἀποτελεῖ ἐντροπή γιά τίς πολιτισμένες κοινωνίες καί γιά αὐτό πρέπει νά σταματήσῃ καί ὡς σκέψη τό θέμα περί ἀποποινικοποιήσεώς της. ε) Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του, ὁ Σεβασμιώτατος ἐκφράζοντας καί τήν δυσαρέσκεια τοῦ Λαοῦ ὁ ὁποῖος ἐπικροτοῦσε διά βοῆς τά ὅσα ἔλεγε καί ἀπευθυνόμενος πρός τούς Κυβερνῶντας εἶπε: «Ἐπιτέλους σταματῆστε νά ξηλώνετε τόν πνευματικό ἱστό τοῦ τόπου μας καί νά προκαλῆτε τά φιλόθεα αἰσθήματα τοῦ Λαοῦ μας...».

Του Αρχιμ. Χρυσοστόμου Κ. Παπαθανασίου, Ιεροκήρυκος του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών | Romfea.gr: «…Ἡ πρόταση γιὰ ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας δὲν βελτιώνει ποιοτικὰ τὴν κοινωνία, δὲν τὴν ἀναβιβάζει καὶ δὲν κατοχυρώνει τὰ ἀτομικὰ καὶ ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἀντιθέτως δημιουργεῖ ἀναταραχή, σκλήρυνση τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, κακία, μοχθηρότητα, μνησικακία καὶ ἀλληλοεξόντωση, καθ' ὅτι ὅταν δὲν σέβεται ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεό, γιατί νὰ σεβαστεῖ καὶ τὸν πλησίον…..

Ἐφ' ὅσον στὴν ὅλη νομικὴ θεματική, δίκαιον καὶ ἠθικὴ συνυπάρχουν καὶ ἔχουν ἀλληλοεξάρτηση, μέσα στὴν ἔννοια τοῦ δικαίου καὶ τῆς δικαιοσύνης κρύπτεται καὶ ἡ προστασία τοῦ ἔννομου ἀγαθοῦ τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος. Ἡ βλασφημία ἀφορᾶ τοὺς ἀνθρώπους. Προσβάλλεται τὸ δικό μας τὸ συναίσθημα τοῦ θρησκεύειν, τὸ ὁποῖο εἶναι βαθύτατα ἐρριζωμένο στὴν ἀνθρώπινη ψυχή. Ὅπως μὲ τὰ ἐγκλήματα στὰ ἄρθρα κατὰ τῶν ἠθῶν (ἄρθρα 336 ἑπ. Π.Κ.) προσβάλλεται ἡ αἰδὼς τῶν προσώπων ἢ ἐκεῖνα περὶ τὸν γάμον καὶ τὴν οἰκογένεια ἢ κατὰ τῆς τιμῆς, προσβάλλεται ἡ τιμὴ καὶ ἡ ὑπόληψη τοῦ προσώπου, ἔτσι καὶ μὲ τὴν κακόβουλη βλασφημία δίδεται λάκτισμα στὸν ἐσώτερο πυρῆνα τοῦ homo religious.

Προσέτι προσβάλλει καὶ μειώνει καὶ τὸν πολιτισμό, καθότι τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα καὶ τὸ θρησκευτικὸ βίωμα συντελεῖ τὰ μέγιστα στὴ μορφωτικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου καὶ κατ' ἐπέκτασιν τῆς κοινωνίας… Ἄλλωστε καὶ ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικὸς πολιτισμὸς μᾶς κληροδότησε «Ὅπου γὰρ ἄνδρες θεοὺς σέβοιντο...πῶς οὐκ εἰκὸς ἐνταῦθα πάντα μεστὰ ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι;» (Ξενοφῶν, Ἑλληνικά Γ΄, ΙV, 18)..»

Ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος έστειλε ανοιχτή επιστολή πρός τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με αφορμή το θέμα της πιθανής αποποινικοποίησης της βλασφημίας: «…Κύριε Πρωθυπουργέ,

Είσθε Πρωθυπουργός μιάς χώρας της οποίας οι Πολίτες από ανέκαθεν, σαν έκφραση και της φιλοσοφίας τους και του πολιτισμού τους, μάχονταν πρώτα «υπέρ βωμών και μετά υπέρ εστιών». Είναι αυτοί οι ίδιοι οι πολίτες, που όταν γνώρισαν τον Άγνωστο μέχρι τότε σε αυτούς Θεό, συνέχισαν με τον ίδιο τρόπο να μάχωνται πρώτα για του Χριστού την πίστη την Αγία και μετά για της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτή είναι η ταυτότητα της χώρας της οποίας είσθε Πρωθυπουργός.

Εμείς οι χριστιανοί διδαχθήκαμε να είμεθα πράοι, ειρηνικοί, ταπεινοί, να ανεχώμεθα ακόμη και την αδικία, όταν όλα αυτά αφορούν εμάς. Όταν όμως το κινδυνεύον είναι η πίστη μας τότε γινόμαστε θηρία, στην δύναμη την πνευματική, όπως μας δίδαξε ο πράος και ειρηνικός Ιεράρχης της Καισάρειας, ο Μέγας Βασίλειος. Η διατάραξη, λοιπόν, της κοινωνικής ηρεμίας και γαλήνης εκ μέρους της Κυβερνήσεώς σας με την νομική στήριξη του λεκτικού κατ’ αρχήν διωγμού και της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους πιστούς, θα ήταν μια πράξη αφροσύνης.

Τότε ο νομοθέτης, όπως ήδη σας είπα, δεν είχε σκοπό να προστατεύσει το πρόσωπο του Χριστού, ίσως ούτε καν τους χριστιανούς, αλλά να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή. Μια λοιπόν δική σας σήμερα απόφαση αποποινικοποίησης της βλασφημίας στρέφεται ευθέως κατά των χριστιανών, όπως φαίνεται και από τις διαθέσεις αυτών που σας το ζητούν. Θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε μια τέτοια πράξη αν είχατε προχωρήσει στην πνευματική καλλιέργεια του λαού, αν είχατε σμιλεύσει σε σωστά βάθρα την κοινωνική συνοχή, αν είχατε καλλιεργήσει τον πολιτισμό σε αυτό τον τόπο. Τότε μια τέτοια διάταξη θα ήταν περιττή. Όταν όμως ακόμη και Υπουργοί σας στερούνται τέτοιου πολιτισμού, τότε μια τέτοια διάταξη είναι ίσως αναγκαία. Η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τον κόσμο παράδεισο, μπορεί όμως να τον αποτρέψει από το να γίνει κόλαση και σε αυτό μάλλον απέτυχε. Τουλάχιστον αυτό προσπαθήστε να διορθώσετε….. 

Μετά τιμής αλλά και αναμονής

Ο Σισανίου και Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ»

Ο κος Πέτρος Ρηγάτος, Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω ,Μ.Δ.Ε., Νομικός Σύμβουλος Ι.Μ .Πατρών ( Romfea.gr) σε άρθρο του αναφέρει: «… Το ποινικό αδίκημα της κακόβουλης βλασφημίας του Θεού αποτελεί στίγμα για τη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία, δείγμα ελλείψεως σεβασμού προς τα ανώτερα ιδανικά, τις υπέρτατες διαχρονικές αξίες και τα πανανθρώπινα ιδεώδη, απόδειξη πνευματικής υποβαθμίσεως του ανθρώπου… Η έννοια της λέξεως υβρίζει περιλαμβάνει όχι μόνο τον προφορικό λόγο, αλλά και τον γραπτό, τις παραστάσεις, τις κινήσεις, τις εικόνες. Έτσι υβρίζει αυτός ο οποίος λέγει τις γνωστές βλάσφημες φράσεις εναντίον του Θεού, του Χριστού, της Αγίας Τριάδος, καθώς και εκείνος ο οποίος γράφει τις φράσεις αυτές σε κείμενο…... Η πρόθεσις καταργήσεως του άρθρου 198 του Π.Κ. εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιάθετο φρόνημα της Πολιτείας περί «νοθεύσεως» του διαχρονικά ισχύοντος συστήματος στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, καθώς και την Κυβερνητική πρόθεση σχετικής Συνταγματικής Μεταρρυθμίσεως.

Ταπεινή μας άποψις είναι να μην προχωρήσει το Υπουργείον Δικαιοσύνης εις το ανωτέρω εγχείρημα της καταργήσεως του ποινικού αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας, το οποίον θεωρούμεν ότι μόνον προβλήματα θα δημιουργήσει. Είναι χρήσιμον για την Ελληνορθόδοξη Ελλάδα να παραμείνει το ισχύον νομικόν καθεστώς στις Σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας.»

Αν, τώρα,  σε έναν απλό πιστό επιτρέπεται να εκφράσει την απόψή του επί του θέματος όχι για άλλο λόγο αλλά για να συμπεριληφθεί και κάποια άποψη ενός λαϊκού της Εκκλησίας μας έχω να πω τα εξής: «η ανακοίνωση του Υπουργείου σε κάποιο σημείο της αναφέρει: ««Παράλληλα με τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ρητορικής του μίσους, η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει μέτρα για την πλήρη κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης.»

 Στο ελληνικό λεξικό ως νομική πράξη που αφορά αδίκημα δεν ορίζεται μόνον κάποια ενέργεια αλλά οτιδήποτε αντιτίθεται στο δίκαιο. Η κακόβουλη βλασφημία εκτός από βαρύτατη αμαρτία και μεγίστη ασέβεια προς το πρόσωπο του Θεού είναι και μια μορφή  ψυχολογικής βίας εναντίον κάθε πιστού. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν πάμπολλοι πιστοί. Αρκετοί από εμάς έχουμε βιώσει την ταραχή και πολλές φορές τον θυμό που ακολουθεί μετά από κάθε τέτοιο περιστατικό. Αυτό λοιπόν αντιτίθεται στο δίκαιο, άρα αποτελεί αδίκημα, άρα υπόκειται σε αντιμετώπιση από νομοθέτη.

Ο Άγιος Παϊσιος αναφέρει ένα πραγματικό γεγονός που δείχνει ακριβώς την άσκηση βίας τόσο στην ψυχή του πιστού όσο και την άσκηση σωματικής βίας από την πλευρά του βλασφημούντος: «…! Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που κούτσαινε, άλλα λαμποκοπούσε το προσωπάκι του. Λέω: «Κάτι γίνεται εδώ, για να λάμπει έτσι η θεία Χάρις!». Τον ρώτησα «τι κάνεις κ.λπ.» και μου είπε τι συνέβη. Κάποιος, ένα θηρίο μέχρι εκεί πάνω, έβριζε τον Χριστό και την Παναγία και το παιδί όρμησε επάνω του, για να σταματήσει. Εκείνος το έβαλε κάτω, το τσαλαπάτησε, του σακάτεψε τα πόδια, και μετά το καημένο κούτσαινε. Ομολογητής! Τι τράβηξαν οι Ομολογητές, οι Μάρτυρες!...»

Ας δούμε, τώρα, για παράδειγμα πως ορίζεται η ενδοοικογενειακή βία νομικά, για να κατανοήσουμε αν ευσταθεί το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δεν ορίζεται αδίκημα στην περίπτωση της βλασφημίας: «Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται: «Κάθε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος  του θύματος από τον νυν ή πρώην σύζυγο ή από σύντροφο  ή άλλα μέλη της οικογένειας»». Βλέπουμε, δηλαδή ,πως για την ειρήνη της οικογένειας ο νομοθέτης όρισε και την ψυχολογική βία ως αδίκημα που είναι μη αποδείξιμη. Ποιος μπορεί να βεβαιώσει το μέγεθος μιας πληγής στην ψυχή κάποιου ή μη μόνον ο Παντεπόπτης Θεός? Ενώ  για την θρησκευτική ειρήνη η- κατά τους πολιτικούς μας μη αποδείξιμη ή καταδικάσιμη- ψυχολογική βία που ασκείται στην ψυχή του πιστού όταν του βρίζουν το Θεό που πιστεύει και μάλιστα τον μόνο αληθινό Θεό , την Αγία Τριάδα,την Παναγιά μας ή τους Αγίους που με αίμα πότισαν την γη της Ελλάδας, είναι όχι μόνο μη αποδείξιμη αλλά και δεν θεωρείται ότι αποτελεί προσβολή της ταυτότητας του πιστού.

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να γκρεμίζουν ότι οικοδομεί την ψυχή και να ανυψώνουν έναν τιποτένιο σεβασμό σε ότι αφορά την ασέβεια και την ασυδοσία δίνοντας μάλιστα σε όλα αυτά και τον τίτλο «σεβασμός στην ελευθερία». Την ελευθερία ποιου? Την ελευθερία σε τι? 

Οι πολιτικοί μας θα πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά την αλλαγή που σκοπεύουν να κάνουν και το που θα οδηγήσουν τον ελληνικό λαό… γιατί μετά δεν θα έχουν άδικο οι βάνδαλοι να υποστηρίξουν και διεκδικήσουν ότι τους στερούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους και να ζητήσουν κατάργηση των ποινών που τους αφορούν. Γιατί αν δεν σεβόμαστε τα Θεία πως θα σεβαστούμε τα υλικά που αφορούν τον πλησίον? Και αν δεν υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που υβρίζει τον Θεό γιατί να υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που καταστρέφει την σημαία? Δεν είναι ρατσισμός και στέρηση της ελευθερίας έκφρασης και αυτό? Κάποιος μπορεί να θέλει να βρίσει με άσχημα λόγια τον πλησίον του. Γιατί αυτό αποτελεί αδίκημα και δικάζεται? Δεν υπάρχει και εδώ στέρηση  ελευθερίας έκφρασης? Άλλος μπορεί να υποστηρίξει ότι εκφράζεται φονεύοντας, κλέβοντας, βρίζοντας κλπ. Γιατί οι πολιτικοί μας ενοχλούνται και καταδικάζουν πράξεις πολιτών όταν αυτοί τους ρίχνουν αυγά ή γιαούρτια? Τι ενοχλεί τότε τους υπερπολιτισμένους πολιτικούς μας τέτοιες εκφράσεις ελευθερίας? Είναι οι ίδιοι μήπως πιο σημαντικά πρόσωπα από τον Θεό?

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν ,πόσες άλλες περιπτώσεις θα υπάρχουν μέσα στον ποινικό κώδικα που θα πρέπει να καταργηθούν αν στηριχτούμε στην λεγόμενη πλήρη ελευθερία έκφρασης όπως την ορίζουν αυτοί που με τόση επιμέλεια θέλουν να οδηγήσουν τον λαό από έλλογο δημιούργημα του Υψίστου να συμπεριφέρεται με τα ένστικτα του αλόγου ζώου. Κύριοι ο πρώτος που νομοθέτησε για να προστατέψει τον άνθρωπο από την αλογία του «εγώ του» είναι ο Θεός. Επίσης θα έπρεπε να σκεφτείτε και τις πληγές στην ψυχή αυτού που ασεβεί και βλασφημεί και να τον προστατεύσετε έστω και με την απειλή του νομικού προστίμου. Αλλά το να σκέφτεσαι την ψυχή πριν από την ύλη είναι κάτι που ούτε υποστηρίζεται στα έδρανα της Βουλής από τους πολιτικούς ούτε και μαθεύεται στα θρανία ή στον κόσμο αλλά μόνον στην Εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Επίσης θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που ως πολιτικοί της χώρας μας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε αντί να παλέψετε να μας ελευθερώσετε από την τυραννία στην οποία μας υποβάλατε με την ανοχή και την δουλοπρέπειά σας εσείς φροντίζετε για το πολιτιστικό μας επίπεδο καταργώντας την ποινή για την βλασφημία και βάζοντάς τα με τον ίδιο τον Θεό. Αλήθεια πιστεύετε ότι δεν θα μας λυτρώσει ο Κύριος από την λαίλαπα της ασυδοσίας και του πνευματικού θανάτου που θέλετε να μας οδηγήσετε? Λάθος πιστεύετε… είπε ο άφρων στην καρδιά του δεν υπάρχει Θεός, λέει ο ψαλμωδός… δεν λέει ο σώφρων…

Είθε να θελήσετε να γνωρίσετε την αλήθεια του Κυρίου μας και να σωθείτε… είθε ο Θεός να σας ελεεί και ας μας κυνηγάτε πολιτισμένα… ο Θεός να σας συγχωρέσει

ο Θεός να μας ελεεί και να ποτίζει τις καρδιές όλων μας με την αγάπη Του

με εκτίμηση, Φ.Π