ΜΕΡΟΣ Β΄

Από την παρέα του Αη-Γιάννη

“ Το μήνυμα των Χριστουγέννων εν μέσω της κρίσης”

Καθώς πορευόμαστε προς τα Χριστούγεννα είναι αναγκαίο και σωτήριο για μας, τους αδύναμους, πεπερασμένους και φθαρτούς, τους πιεσμένους από τις θηλιές που οι ίδιοι περάσαμε στο λαιμό μας, να στρέψουμε τα ματια της ψυχής μας με πίστη, ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό μας που αεί γεννάται και θυσιάζεται για μας, στον μονο Αληθινό, στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Είναι ανάγκη να σκύψουμε μέσα μας να Του ζητήσουμε όλοι την συγχώρεση και να Τον παρακαλέσουμε να μας επιτρέψει να κατανοήσουμε το μήνυμα της Γεννήσεώς Του, και τότε θα καταλάβουμε πως καμμία κρίση δεν υφιστάμεθα εμείς οι χριστιανοί, γιατί τίποτε δεν χρειαζόμαστε από αυτά που θέλουν να μας πείσουν ότι χρειαζόμαστε.

Γεννιέται ο Σωτήρας μας, και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με την Χαρη του Αγίου Πνεύματος, λέει:

“Δέχθηκε λοιπόν ο Θεός να παρουσιαστή μπροστά μας με ορατή μορφή ανθρώπου, για να διαλύση μ’ αυτό τον τρόπο κάθε αμφιβολία για την ύπαρξί του. Κι ύστερα, αφού μας διδάξη με την αισθητή και αναμφισβήτητη παρουσία του, να μας οδηγήση εύκολα στην αληθινή πίστι, στα αόρατα και υπερφυσικά.....”

Είναι άραγε τα λόγια του Αγίου μας σύγχρονα? Αγγίζουν τις ψυχές μας? Αφήνουν άραγε ένα σύγχρονο μήνυμα από την Γέννηση του Σωτήρος μας? 

Ο φτωχός και καταχρεωμένος νοικοκύρης βλέπει τον Θεό να γεννιέται ανάμεσα σε ένα λαό που τον καταδυνάστευαν οι φόροι,που πεινούσε, που τυραννιόταν από την ανελευθερία των ισχυρών που τον εξουσίαζαν και που είχαν την δύναμη να τον κατασφάξουν. Είχε άρχοντες Φαρισαίους και Σαδουκαίους οι οποίοι οδηγούσαν τον λαό του Θεού αάλογα με τα συμφέροντά τους. Σήμερα έχουμε κυβερνήτες που ούτε τον Μωσαϊκό νόμο έστω και τυπικά δεν σέβονται. Τότε οι τελώνες, τώρα οι τράπεζες νόμιμοι τοκογλύφοι. Τότε η Ρωμα:ική κατοχή, τώρα η οικονομική κατοχή των “ισχυρών” της γης. Τότε κάποιος που είχε μία κατσίκα θεωρούνταν πλούσιος, σήμερα δεν έχουμε ούτε γάλα να πάρουμε στα παιδιά μας οι πολλοί. 

Αλλά ησύχασε άνθρωπε και έλπισε σε Αυτόν που φτωχός γεννήθηκε για σένα και πριν ακόμη γεννηθεί κυνηγηθηκε για μας απο όλους. Μην απελπίζεσαι και μην στενοχωριέσαι. Μην τους χαρίσεις την ζωή σου και μην αυτοκτονείς. Μην φοβάσαι αυτούς που σκοτώνουν το σώμα σου από την πείνα, ούτε να φοβάσαι αν είσαι χρεωμένος ότι μπορούν να σε στερήσουν από την αληθινή ζωή. Και τι που έκανες λάθος χρεωμένε αδελφέ? Δεν είναι ο Θεός μας εδώ να σε στηρίξει να σε συγχωρέσει για τα λάθη σου και να σε ορθοποδήσει στην πραγματική ζωή? 

Δες, να: 

Γεννήθηκε, όχι σε νοσοκομείο όπως εμείς, αλλά σε στάβλο για μας. Δεν μπήκε σε κούνια κατά την γέννησή του όπως εμείς αλλά σε ταίστρα για ζώα, σε φάτνη με στρωμα άχυρα και φανελάκι τα σπάργανα του θανάτου. Δεν είχε θέρμανση, όπως δεν εχουμε πολλοί από εμάς. Εσύ στην πόλη, Αυτός γεννιέται εξω στην έρημο. Η γυναίκα σου χαίρει ιατρού όταν γεννά, η Παρθένος μας, μόνη, με τον προστατη Ιωσήφ στο σταβλο. Χωρίς ηλεκτρικό εσύ, χωρίς ηλεκτρικό κι Αυτός. 

Βλέπεις πόσο μας νιώθει και μας καταλαβαίνει ο Χριστός μας που γεννιέται για μας φτωχός? Γεννιέται φτωχός, όχι μόνο για να ξέρουμε ότι μας καταλαβαίνει, μα και για να μας αποδείξει Πρώτος ότι τα υλικά καμμιά αξία δεν έχουν μπρος στη σωτηρία της ψυχής μας, αλλά και για να μας πει: 

“ ζητειτε πρωτα την βασιλεια των ουρανων και ξερει ο Πατερας σας ο Ουρανιος τι αναγκες εχετε και θα σας τα δωσει”

“μην μεριμνατε για το αυριο. αρκετες εγνοιες φορτωνεστε για το σημερα”

“αν θελετε θα προνοω και θα μεριμνω εγω ο Θεος σας για σας”

“μην ανησυχειτε εγω ειμαι ο Ιατρος και θεραπευτης σας. εγω ο δημιουργος σας”

“Εγω αλητης στο σταυρο για σας. Εγω αδελφος. Εγω φιλος. Εγω πατερας. τα παντα Εγω για σας. τι αλλο ζητατε? τι αλλο θελετε?” (αγ.ιωαν. χρυσοστομος, ελευθερη απόδοση)

“δεν σε επλασα παιδακι μου φθαρτο, και το φθαρτο δεν μπορει να σε σωσει. σε επλασα αιωνιο, και αν θες μονον Εγω ο Θεος σου μπορω να σε σωσω. σε αγαπω και καθε πραγμα που ανησυχει την ψυχη σου και την θλιβει με ενδιαφερει. θελω να μου τα λες όλα να σε φροντιζω. ελα αν θες να σε φροντισω. θυμησου ειμαι Παντοκρατορας και ολα οσα σου συμβαινουν και δεν τα καταλαβαινεις ειναι η απειρη Προνοια της αγάπης Μου για σενα. εμπιστεψουΜε και κανε υπομονη. Μεινε κοντα μου και μην ανησυχεις ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ.” (Αγ.Σεραφείμ της Βυριτσα,ελευθερη απόδοση)

Ο ανθρωπος βλέπει τον Χριστό μας, τότε ,να γεννιέται και να διώκεται από τους παλατινούς, από τα συμφέροντα της εξουσίας, από την υπερηφανεια της γνώσης και της υποτίμησης του πλησίον, από τους εξουσιαστες του πλούτου και τους δυνάστες του λαού, για να φωνάξει ηχηρα η σιωπηλή ταπεινή γέννησή Του κα να πει:

(ελευθερη απόδοση Πατερικών ερμηνειών της Αγίας Γραφής)

“ποσο βλεπεις παιδι μου να αλλαξε το τοτε με το τωρα ως προς τις αδικιες που κανετε ενωπιον Μου? πως αφηνετε να σας πεισουν να διαστρεφετε την φυση σας αυτην την φυση που προσελαβα για να την αγιασω και να την γιατρεψω απο την φθορα και να την ελευθερωσω απο την αμαρτια και απο τον θανατο για να μεινει αιωνια ενωμενη με το Θεο? φυγετε απο τους δρομους. συναχθειτε κατω απο τις φτερουγες Μου. αρνηθειτε τον τροπο ζωης που σας επιβαλλουν για να σας υποδουλωσουν στο θανατο της ψυχης σας, απο τον οποιο θυσιαστηκα για να σας σωσω.”

“αγαπημενε μου, Εγω γεννηθηκα φτωχος για να με εχεις παραδειγμα και σου ειπα οτι αν ταϊσεις τον φτωχο Εμε ταϊζεις. σου ειπα πως πιο ευκολα περναει η καμηλα απο την κλειδαροτρυπα παρα ενας πλουσιος απο τον παραδεισο, οχι για να σε αποτρεψω απο τον παραδεισο αλλα για να σε προστατεψω απο την φιλαργυρια. σας δημιουργησα με αγαπη απειρη και σας εκανα διαχειριστες της γης μου και των αγαθων της και οχι ιδιοκτητες τους.” 

“γιατι παιδακι μου συσσωρευεις και δολοφονεις την ψυχη σου? γιατι βαζεις τετοιες σκοτουρες στο κεφαλι σου? δεν ειδες ποιος, σε Εμενα τον ιδιο το θεο, προτεινε να μου δωσει ολα τα πλουτη αρκει να τον προσκυνησω? ο σατανας. και δεν θυμασαι πως Εγω του ειπα υπαγε οπισω μου σατανα γιατι γραφτηκε Κυριον τον θεο σου μονο λατρεψεις και Αυτον μονο προσκυνησεις?”

“ Εγω σε επλασα να εισαι αγαπημενος μου και να ειμαστε μαζι αν θελεις. και ολα στα χαρισα γιατι τον ανθρωπο ποιησα κυριο της γης και οχι εξουσιαστη των αλλων αγαπημενων παιδιων μου και αδελφων σου. ολοι οι χριστιανοι εναν Πατερα εχετε: Εμενα που γεννηθηκα φτωχος και ταπεινος για να δοξαστω μεσα απο την θυσια Μου για σας. η αγαπη Μου ειναι ιδια για ολους σας και απειρη. ειρηνεψε παιδι μου απο τις σκοτουρες που σου δημιουργει το αγχος του φθαρτου πλουτου, σκεψου τα αν θες αυτα και ελα στην αγκαλη Μου να σωθεις γιατι κινδυνευεις να θανατωσεις την ψυχη σου. σκεψου παιδακι μου και θυμησου πως ειμαι εδω για να σε βοηθησω σε ολα και να σε οδηγησω στην αληθινη ζωη”

“Γιατί γινήκατε χλιαροί οι πολλοί? Γιατί σκληρυνε η καρδιά σας χριστιανοί? Πλαστήκατε από την Αγάπη με αγάπη. Γεννήθηκα για να πεθάνω για σας, τα παιδιά Μου. Γιατί διχαζεστε για πράγματα φθαρτά? Ποιοι πόνοι και αδικίες σας έγιναν περισσότερες από αυτές που σήκωσα για σας? Τι φοβάστε? Πότε ο λαός του Θεού αδικήθηκε και δεν τον δόξασε ο Θεός? Ελπίσατε σε Μένα και θα σωθείτε. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνει θα ζήσει μαζί Μου αιώνια. Φάτε μου τη σάρκα και πιείτε μου το αίμα και θα'χετε ζωή αιώνιο. Ζητηστε μου και θα σας δοθεί, χτυπήστε μου και θα σας ανοιξω, ψαξτε και θα βρείτε. Στηριχτείτε πάνω Μου και καμμιά συμφορά δεν θα μπορεί να σας αγγίξει. Θάρρος Εγώ νίκησα για σας τον κόσμο.Μετανοήστε και σας συγχωρώ. Αμφιβάλλετε και σας περιμένω. Δυσπιστείτε και σας υπομενω. Με βρίζετε, με αποστρέφεστε και συνεχίζω να σαςαγαπω αναλλοιωτα και να ανατέλλω τον ήλιο μου και για τους δικαιους και για τους αδικους. Γιατί δεν στρέφεστε στην αγάπη Μου? Γιατί δεν διδάσκεστε από αυτήν? Σας δωρισα την ζωή την πρόσκαιρη για να παλαίψετε μαζί Μου για την αιώνια. Μην φοβαστε κανέναν. Όλοι έχετε την ίδια φύση. Όλοι είστε άνθρωποι. Αν έχετε Εμένα μαζί σας κανένας δεν μπορεί να είναι εναντίον σας. Γιατί κατσουφιάζετε κα θλίβεστε? Γιατί τα παιδιά Μου μελαγχολούν? Γιατί αρρωσταίνουν μέσα τους ? γιατί στρέφονται στη διαστροφή και επαναστατούν εναντίον Μου? Δεν ξέρουν πως είμαι ο Πατέρας Τους? Δεν ξέρουν πως τα αγαπώ? Δεν πιστεύουν πως θα τα φροντίσω?”

Και “ Όμως... αυτό είναι το θέλημά του: την ατιμία να μεταβάλη σε τιμή. με δόξα να ντύση την ευτέλεια. και την προσβολή σε αρετή να μεταπλάση....

Πήρε το σώμα μου. Μου προσφέρει το Πνεύμα του. Μου χαρίζει τον θησαυρό της αιώνιας ζωής παίρνοντας αλλά και δίνοντάς μου: παίρνει τη σάρκα μου για να με αγιάση. μου δίνει το Πνεύμα του για να με σώση.....
Όλα έγιναν ένα. 

Γιατί;
Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ο άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα. Κρατιέται σε Παρθενική αγκαλιά, και στα χέρια Του κρατεί την οικουμένη....

Τί άλλο μένει να πω;

Δημιουργό και φάτνη βλέπω... Βρέφος και σπάργανα... Λεχώνα παρθένο, περιφρονημένη. Φτώχεια πολλή... Ανέχεια πολλή...
Είδες όμως τί πλούτος μέσα στη μεγάλη φτώχεια; Ο πλούσιος πτώχευσε για χάρη μας. Δεν έχει ούτε κρεββάτι ούτε στρώμα. Μέσα σε φάτνη ταπεινή τον έχουν αποθέσει...Ω φτώχεια, πλούτου πηγή! Ω πλούτε αμέτρητε, κρυμμένε μες στη φτώχεια!...”, (Αγ.Ιω.Χρυσοστομος)





“ Κανείς άλλος δεν μπορεί να μας σώσει εκτός πό Εκείνον που μας έπλασε. Ο Κύριος θα μπορούσε να είχε επιλέξει να μας σώσει με διαφορετικό τρόπο, διότι είναι Παντοδύναμος και Πανίσχυρος. Όμως, Εκείνος προτίμησε να πάρει πάνω Του την ανθρώπινή μας φύση και να μας δέιξει με το ίδιο Του το παράδειγμα τον δρόμο της αγαθοσύνης. Αν είχε επιλέξει οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τότε έμείς θα μπορούσαμε να Του πούμε : “ Είσαι ο Παντοδύναμος Θεός. Ουδέποτε υπήρξες άνθρωπος σαν κι εμένα-ουδεποτε πείνασες, δίψασες, στενοχωρήθηκες, βασανίστηκες “. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός σήκωσε πάνω Του ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Οι απόστολοι γράφουν στην Αγία Γραφή ότι η επίγεια ζωή του Κυρίου είχε πολύ περισσότερες στενόχωρες στιγμές παρα χαρμόσυνες. Κανείς δεν Τον είδε ποτέ να γελάει, όπως κάνουμε όλοι όταν είμαστε χαρούμενοι. Ήταν συνέχεια περίλυπος εξαιτίας των αμαρτιών μας, και τα έπαιρνε όλα πάνω Του. Ακόμα και σήμερα, κουβαλά το άχθος των αμαρτιών μας. Κι εμείς δεν Τον έχουμε αποδεχτεί ακόμα, έστω κι αν έγινε άνθρωπος καθ'όλα ακριβώς σαν κι εμάς, εκτός απο την αμαρτία ασφαλώς.....

Ο Θεός μας έχει επιδαψιλεύσει πολλές δωρεές, αλλά εμείς δεν ξέρουμε με ποιό τρόπο πρέπει να ζούμε, κι έτσι δημιουργούμε μέσα μας και τριγύρω μας τον άδη. Ο επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς μας ειπε κάποτε την ιστορία ενός ιερέα που ζητούσε συνέχεια να μεταφερθεί σε άλλη ενορία. Μετά από λίγο καιρό, ο επίσκοπος απάντησε με τα εξής λόγια: “ Πάτερ, ευχαρίστως θα ικανοποιούσα την επιθυμία σου για μετάθεση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πήγαινες κι εσύ μαζί στη νέα σου ενορία” (υπονοώντας ότι το πρόβλημα δεν ήταν η θέση, αλλά η εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου)”, (γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα, κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 2003).

Θα έρθεις, λοιπόν, αδελφέ να Τον προσκυνήσουμε? Θα έλθεις αγαπημένε μας συνάνθρωπε να ενωθούμε μαζί Του και μεταξύ μας ώστε ασφαλείς στην Αγία αγκάλη Του να περάσουμε σε μια ζωή ειρηνικά αιώνια από εδω στη γη που θα συνεχιστεί και μετά στον Ουρανό, όπου δεν υπάρχει λύπη, θάνατος και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος?

Μην σκέφτεσαι τίποτα που να σε κάνει να ντραπείς ή να δειλιάσεις. Ότι και αν έχεις κρατήσει μέσα σου, αν μετανοήσεις θα σε συγχωρήσει. Όπου και α έχεις κυλιστεί θα σε γιατρέψει. Όσο και αν έχεις λοξοδρομήσει θα σε γυρίσει στο σωστό δρόμο, αρκεί να θέλεις. Αν πάλι είσαι δύσπιστος πήγαινε να Του το πείς. Θα σε σιγουρέψει για την αγάπη Του. Αν είσαι αδύναμος άνθρωπος το ξέρει και είναι Αυτός δυνατός για σένα. Θα δυναμώσει και σένα. Αν λες ότι είσαι άθεος να ξέρεις πως αν αγαπάς την διακιοσύνη και την αλήθεια Αυτόν ψάχνεις και δεν το ξέρεις. Δοκίμασε και θα δεις. Γιατί Αυτός, όπως το είπε, είναι η Οδός, η Αλήθεια, και η Ζωή...

Θα έρθεις να παρακαλέσουμε τον Κυριο και Πατέρα όλων μας όπως ο Αγιος Ισαακ ο Συρος: “ Συ, Κύριε υπάρχεις ο μόνος δυνατός, και ο αγώνας μας είναι πρώτα δικός Σου αγώνας. Στα χέρια Σου παραδινόμαστε. Πολέμησε και νίκησε μαζί μας”? , θα ακούσει. Πάντα ακούει όλους μας. Και περιμένει να γυρίσουμε κοντά Του. Και σε περιμένει....

Χριστός γεννάται και για σένα αδελφέ.....Έλα και θα δεις.....Ήλπισε και δεν θα αστοχήσεις.....Επένδυσε πάνω Του και θα πλουτίσεις....Πίστεψε και θα σωθείς....Υπάκουσε Τον και θα ελευθερωθείς......Τραγούδησε μαζί μας :




“Ο Χριστός γεννάται• δοξάστε Τον!
Ο Χριστός κατεβαίνει από τους ουρανούς•
προϋπαντήστε Τον!
Ο Χριστός φανερώνεται πάνω στη γη•
υψωθείτε πάνω από τα γήινα!
Δοξολογήστε τον Κύριο όλοι οι κάτοικοι της γης
και ανυμνήστε Τον με χαρά,
τα διάφορα έθνη, γιατί ’ναι δοξασμένος.”

(ωδή Α' , καταβασίες των Χριστουγέννων)





Δόξα Σοι Χριστέ, ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε δοξα Σοι!!!!


Π.Η.Π

“ Το μήνυμα των Χριστουγέννων εν μέσω της κρίσης”

ΜΕΡΟΣ Α΄

Κανέναν δεν ωφελεί η υπενθύμιση του αντίξοου και απάνθρωπου κλίματος μέσα στο οποίο κινείται και ζει σήμερα ο άνθρωπος. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όταν αναφερόταν σε τέτοιες καταστάσεις ομολογούσε, <αισχύνομαι ταύτα λέγων>. Συνέχιζε όμως, λέγοντας πως είναι αναγκασμένος να τα πει για να ωφελήσει τους ακροατές του, κάνοντας ότι κάνει και ο γιατρός, ο οποίος στην προσπάθειά του να θεραπεύσει τον άρρωστο, λερώνεται από το αίμα του χωρίς να ενοχλείται ή να ντρέπεται γι'αυτό.

Όπως και τότε, την εποχή της ενσαρκώσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έτσι και τώρα η ανθρώπινη ζωη έχει οδηγηθεί σε φοβερή υποτίμηση και ευτελισμό. Ζούμε και σήμεραμια σκληρή κατάσταση δουλείας πυ υπονομεύει την ανθρώπινη αξία εξισώνοντας τον άνθρωπο, που δέχτηκε να σκλαβωθεί, σε θέση κατώτερη του ζώου.

Στα πλαίσια διαστροφικών εθίμων και διαφόρων μορφών ειδωλολατρίας ( λατρεία “δουλεία” σε υλικά αγαθά, προσωπολατρείες και ειδωλοποιήσεις διασημων κατα τα άλλα θνητων ανθρώπων, κυνηγι ασυστολο του εφημερου πλούτου και της ακόλαστης διασκεδασης της σάρκας, αιρέσεις και επαναφορά ψεύτικων θεών, μαντείες, μαγείες και χίλια μύρια άλλα κακά) όλα ανθρώπινες επινοήσεις, ο άνθρωπος ανθρωποποιείται και αντιμετωπίζεται εντελώς χρηστικά και σαρκολατρικά οδηγούμενος στο χειροτερο πάθος της ψυχής, την φιλαυτία. Ο άνθρωπος τοποθέτησε ως κέντρο της ζωής του τον άνθρωπο για να καταλήξει να είναι σκλάβος της κτίσης ενώ πλάστηκε από τον Δημιουργό Θεό να είναι εξουσιαστής αυτής και δίκαιος διαχειριστής.

“Προβλέποντας,” με μία έννοια, την επερχόμενη καταστροφή του 2ου παγκόσμιου πολέμου, ο Έντμουντ Χούσερλ (EdmundHusserl), ιδρυτής της φαινομενολογικής φιλοσοφίας, έγραψε το 1936 στην Κρίση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού: «Οι σκέτες επιστήμες των γεγονότων φτιάχνουν ανθρώπους σκέτα γεγονότα».Σήμερα, η Ευρώπη ξαναζεί σε ποικίλους βαθμούς μια τέτοια κατάσταση.

 Οι βασικοί άξονες για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η εισαγωγή ρευστότητας στην οικονομία ώστε να τονωθεί η ζήτηση και η προώθηση των επενδύσεων με μακροπρόθεσμο στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, πάντα όμως λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο δίνει έμφαση στη δημοσιονομική πειθαρχία και τη νομισματική σταθερότητα (European Commission, 2009) 

Με λίγα λογια, η ανθρωπότητα από Χριστοκεντρική που ήταν μετά την έλευση του Χριστού μας σταδιακά και υποκινούμενη μετατράπηκε σε ανθρωποκεντρική για να καταντήσει νομισματοκεντρική και να ασχολείται όχι με την Αληθινή ζωή του ανθρώπου, όπου ο άνθρωπος βιώνει την ζωντανή σχέση του με τον Θεό και Ζωοδότη του, αλλά με το πως θα σωθεί το ευρώ.

Ειδικοί και τεχνοκράτες απεργάζονται τους όρους μιας ζωής που θα κυλά χωρίς προβλήματα. Στην καλύτερη περίπτωση θέλουν να βρουν έναν τρόπο να δουλεύουν ομαλά οι μηχανισμοί παροχής και διαχείρισης χρήματος, οι βιομηχανίες να παράγουν όλο και περισσότερα προϊόντα, και οι πολίτες να καταναλώνουν όλο και περισσότερα τέτοια προϊόντα. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι αν αυτή είναι η θέση που αρμόζει στον άνθρωπο μέσα στον κόσμο· η θέση ενός βιολογικού οργανισμού που μοχθεί και μεταβολίζει ασταμάτητα προϊόντα για να μπορεί να δουλεύει η όλη τεράστια μηχανή του πολιτισμού μας. 

Τέλος, η σκληρυνση της ψυχής της ανθρωπότητας από τους συνεχείς πολέμους, τον τωρινό συνεχή λεγόμενο οικονομικό πόλεμο, τις θηριωδίες αντεκδικήσεως σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ηθικών φραγμών και τον αδίστακτο χαρακτήρα των ηγετών, έχουν δημιουργήσει εξοικείωση με τον βίαιο θάνατο, τη δολοφονία, την πορνεία παντός είδους, την αυτοκτονία, την πείνα και την εξαθλίωση και γενικά με όποια κακοποιία ή διαστροφή καταστρέφει την ανθρώπινη ζωή, εξαθλιώνει το σώμα που είναι ναός της ψυχής μας και κατακερματίζει την συνείδηση δημιουργώντας απέραντο πόνο, οδηγώντας τον άνθρωπο στην απελπισία και στο αδιέξοδο που ο ίδιος επέλεξε σαν είναι του.

Λέγονται πολλές φιλοσοφίες κοσμικές και δόδονται πολλοί ορισμοί του τι είναι ο άνθρωπος. Μα ο μόνος αληθής ορισμός του ανθρώπου δόθηκε από τον ίδιο τον Δημιουργό και μόνο αληθινό Θεό του ανθρώπου: ο άνθρωπος είναι η άπειρη και αναλοίωτη αγάπη του Θεού. 

Μπαίνοντας, λοιπόν, με την θέλησή του ο άνθρωπος σ'εναν λαβύρινθο σκότους και υλισμού και μη κρατώντας το μόνο Χέρι που θα μας βοηθούσε ή να μην μπούμε καθόλου, ή αφού λαθεψαμε και μπήκαμε να βγούμε από αυτόν, λατρέψαμε την κτίση και όχι τον Κτίσαντα. Και επιμένουμε ανοήτως να οδηγούμαστε στην καταστροφή της ψυχής μας, που πλαστηκε να είναι αιώνια, από τυφλούς οδηγούς, σαν και μας, οι οποίοι τεχνηέντως αποκρύπτουν ότ η κατασκευασμένη οικονομική κριση, από αυτούς που υπηρετούν τις δυνάμεις του σκότους, είναι πρωτίστως πνευματική κρίση που προέκυψε από την αποστασία μας και τον χωρισμό μας απο την πηγή της ζωής μας : τον Κύριο Ιησού Χριστό, Τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού.

Αν ο άνθρωπος κάνει τον μικρό κόπο να ρωτήσει το είναι του ποιο είναι το πρόβλημά του και είναι δυστυχής, διαρκώς αγχωμένος και καταθλιπτικός, πιθανόν να πάρει την απάντηση : “δεν ξέρω,όλα μου φταίνε”. Είμαστε ανικανοποίητοι και αν μας έδιναν αυτό που με τόσο ζήλο επιζητούμε, δηλαδή την τρυφηλή , πλούσια και γεμάτη ξεκούραση και απολαύσεις ζωή που τόσο λανσάρεται σήμερα στον αιώνα του σκότους, πάλι θα ήμασταν ανικανοποίητοι και πάντα κάτι θα μας έλλειπε. Δείτε τους μεγιστάνες του πλούτου. Είναι ευτυχείς? Από μόνοι τους αποτελούν την απόδειξη ότι το λανθασμένο σύστημα υλικών αξιών που θέλουν να μας επιβάλλουν και που εμείς ανοήτως υποκύπτουμε είναι πλάνη και ψεύδος. Είναι φουσκα που ξεφούσκωσε ή μάλλον που την ξεφούσκωσαν οι ίδιοι για να υποδουλώσουν τον άνθρωπο του Θεού.

Αν άνθρωπε δεν πιστεύεις στον Θεό και στο ότι Αυτός σε έπλασε για την αιωνιότητα μαζί Του και θαρρείς πως μέχρι τον τάφο είσαι, τότε τι παλεύεις και αγωνιάς και αγχώνεσαι να επιβιώσεις και να μαζέψεις και να προλάβεις να χορτάσεις και χρεώνεσαι και γεμίζεις δουλεία μια ζωή που σου δόθηκε για να είσαι ελευθερος από αυτά? Κάτσε καλύτερα στα λίγα και βολέψου, πέρασε την ζωή σου ήσυχα και περίμενε τον θάνατό σου.

Αν, πάλι, πιστεύεις στον Κύριο και στην αιώνια ζωή πως αναλώνεσαι και αγωνιάς για την μικρόχρονη και φθαρτή? Τι είναι εβδομήτα έτη σου στην γη μπροστά στην αιωνιότητα μαζί του, όπου δεν υπάρχει λύπη ή στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος? Τι αγχώνεσαι? Δεν είπε ο Ιδιος ο Θεός μας ότι αν ζητήσουμε πρώτα την Βασιλέια των Ουρανών τα υπόλοιπα τα φροντίζει ο Πατέρας μας ο Ουράνιος?




ΘΕΜΑ: ΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΛΑΙΟΙ ΕΙΔΑΜΕ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΒΙΩΣΑΜΕ ΤΟ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΑΦΙΞΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΜΑΣ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ.

   "Μεγάλυνον ψυχή μου την Τιμιοτέρα και ενδοξοτέρα των όλων Στρατευμάτων"… πώς αλλιώς άλλωστε θα ήταν εύκολο να καταπιαστεί να μιλάει ένας έκαστος εξ' ημών στο άκουσμα της είδησης ότι η Τιμία Ζώνη της Θεομήτορος φιλοξενείται στην πόλη μας μετά από 70 συναπτά έτη!!! και όμως είναι γεγονός ότι η Αποστολική Εκκλησία της πόλης μας μετά από πρωτοβουλία του σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσόστομου, και τη σύμφωνη γνώμη του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου μας κ.κ. Χρύσανθου, έχαιρε προ ολίγων ημερών μεγάλης ευλογίας και χάριτος να εκθέτει στο ναό του Πολιούχου μας Αγίου, το σπάνιο "κειμήλιο"-θησαύρισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ήτοι την Αγία Ζώνη της Παναγίας μας. Όπως είναι γνωστό σε όλους μας η Αγία σορός φυλάσσεται στη Μ. Βατοπαιδίου του Αγ. Όρους επί αιώνες και μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις μείζονος σημασίας περιοδεύει ανά πόλεις και κώμες προκειμένου για την πνευματική ενθάρρυνση των πιστών και την ίαση του κόσμου σε κάθε ανάγκη ή θλίψη. Άλλωστε το πλήθος των καταγεγραμμένων θαυμάτων που Της αντιστοιχούν στο πέρας του χρόνου, μαρτυρούν αδιάψευστα το συνταρακτικό γεγονός.
      Είναι απόγευμα της Παρασκευής και η ιερά πομπή άφιξης των ιερών λειψάνων καταφθάνει στον περικαλλή ναό του Πρωτοκλήτου Αποστόλου μέσα σε κλίμα ιεροπρέπειας, κατάνυξης και ευσυγκίνητου περιβάλλοντος που είναι διάχυτο στην έκφραση των ευλαβών προσκυνητών και βεβαίως του σεβαστού κλήρου, οι οποίοι προσέρχονται κατά δεκάδες στον αύλειο χώρο του ναού, για να ζήσουν από κοντά το θαυμαστό γεγονός. Οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα ταυτόχρονα με τις γιορτινές μπάντες που συνοδεύουν την πομπή και ο μεγαλοπρεπής ναός φωταγωγημένος κάτω από το απαύγασμα του φθινοπωρινού δειλινού σε συνεπαίρνει στην εικόνα που φαντάζει απίστευτη στις μέρες μας, αναπέμποντας σε αλλοτινές ένδοξες εποχές του μεγαλείου της Ορθοδοξίας έως τις αυλές της Κωνσταντινούπολης, όπου κάποτε οι Άγιοι Επίσκοποι και Πατέρες της Εκκλησίας μας, τιμούσαν αντίστοιχα με επισημότητα και ευλάβεια τις ιερές εικόνες και τα ιερά λείψανά τους με τις λιτανείες και τα συναφή. Έτσι και εδώ επί των ημερών μας η άφιξη της Τιμίας Ζώνης, του μοναδικού εναπομείναντος κειμηλίου της Θεομήτορος, μας παρείχε ισάξια βιώματα για να τονώσει και την πιο ολιγόψυχη ύπαρξη ανάμεσά μας, εκπέμποντας δύναμη, ελπίδα και εσωτερική χαρά. Πράγματι πιστοί  από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό προκειμένου να προσκυνήσουν συνέρρεαν στην ουρά περιμένοντας καρτερικά, άνθρωποι κάθε ηλικίας... από πολύ νέα παιδιά, ολόκληρες οικογένειες, ηλικιωμένοι αλλά και άτομα με αναπηρίες !!! Με αφορμή το θρησκευτικό τους συναίσθημα ζήτησαν βοήθεια   αντλώντας   κουράγιο και δύναμη  για  να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις  δυσκολίες που βιώνουν καθημερινά και να ανταπεξέλθουν πρωτίστως στις προκλήσεις των ημερών. Ιδιαιτέρως δε οι νεολαίοι της σύγχρονης πόλης μας έδειξαν φιλότιμη προσπάθεια να παρευρεθούν στον ιερό ναό και με ευλάβεια να εναποθέσουν στην γλυκιά μας Μητέρα, τον ψυχικό φόρτο, διότι έχουν πλήρη επίγνωση πως μοναδικό και αδιάψευστο στήριγμά τους μπορεί να είναι Αυτή και μόνον. Ήρθαν λοιπόν να αντλήσουν ελπίδες, να καταθέσουν ψυχή, να λάβουν χάρη και φωτισμό, αγγίζοντας έστω και λίγο την Αγία Σορό, βλέποντας ιδίοις όμμασι, ότι ακριβώς ο Απόστολος Θωμάς αξιώθηκε κάποτε να αφήσει ως παρακαταθήκη στις γενεές των γενεών, ώστε σήμερα να τυγχάνουμε ομοίως, μάρτυρες του θαυμαστού αυτού γεγονότος… με δέος λοιπόν, ιδιαίτερη συγκίνηση και βαθύτατη συναίσθηση, βιώσαμε κατά χιλιάδες αλλά και μεμονωμένα στο βαθμό που η πνευματική προσωπική άσκηση επιτρέπει στον καθένα μας, αυτή τη μοναδική για τις ημέρες μας θρησκευτική εμπειρία… και δεν ήταν μόνο ο ασπασμός του χαριτόβρυτου λειψάνου, που προσέδιδε την ιδιαίτερη αξία στο γεγονός αλλά έτι περισσότερο η πνευματική προετοιμασία που ήταν προαπαιτούμενη στον καθένα μας ( μέσω των θείων μυστηρίων που λάμβαναν καθημερινά χώρα, χάρη στις φιλότιμες και ακατάπαυστες προσπάθειες του ιερού κλήρου της Μητρόπολης μας), όπου εξασφάλιζε αδιαμφισβήτητα τη μετοχή στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας! Το να γίνει κανείς κοινωνός των αγρυπνιών, των παρακλήσεων προς τη Θεοτόκο, των εσπερινών επικλήσεων στη χάρη της, ή ακόμη και των ορθρινών ακολουθιών έπαιξε καθοριστικό ρόλο εξαγνισμού και πνευματικής κάθαρσης του ατόμου, αποσπώντας έστω και περιστασιακά τον κόσμο από τις υλικές μέριμνες της ζωής… Επιπλέον πολύ σημαντικό ήταν το γεγονός της προθεσμίας που δόθηκε στον κόσμο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα προσέλευσης από κάθε προορισμό. Ιδιαίτερη όμως μνεία θα κάνω εδώ στο γεγονός ότι πέραν της προσκύνησης οι πιστοί κάθε ηλικίας φεύγοντας αποκόμισαν περαιτέρω την ευλογημένη κορδέλα από την Αγία Ζώνη, όπου σύμφωνα με τις επιταγές των ιερών παραδόσεών μας, γνωρίζουμε ό,τι γίνονται πολλά θαύματα. Λέγεται λοιπόν ότι πολλά άτεκνα ζευγάρια έχουν αντιμετωπίσει τη στείρωση και καρκινοπαθείς ή γενικότερα ασθενείς έχουν ιαθεί από ανίατες αρρώστιες. Ευχή όλων είναι να έχει περάσει στις συνειδήσεις μας η θαυματουργός δύναμη της Τιμίας Ζώνης αγγίζοντας κάθε ευαίσθητη ψυχή και με ειλικρινή μετάνοια, ενεργό πνευματική ζωή και συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας να διατηρείται αμείωτη η πίστη του Χριστεπώνυμου πληρώματος, ξεπερνώντας κάθε αμφιβολία, δοκιμασία ή προβληματισμό. Τέλος είναι ευνόητο πως σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης και κατάλυσης των παραδόσεων και των αξιών, το να δίνονται στους νεότερους υγιή πρότυπα προς μίμηση σαν απόδειξη της ζώσας θρησκείας μας και υπό το κλίμα των ημερών, είναι ότι έχει απομείνει για να κρατηθούμε στα πόδια μας με τη χάρη του Τριαδικού και Τρισυπόστατου αληθινού Θεού, τον οποίο κηρύττει ορθόπρακτα, η Ορθόδοξη ελληνική Εκκλησία. Πράγμα που το Ποίμνιο, τουλάχιστον της Αποστολικής Εκκλησίας των Πατρών, φαίνεται πως βίωσε σε βάθος το πενταήμερο που παρήλθε, γι’αυτό και δεν παρέλειψε να παρευρεθεί δηλώνοντας το αμείωτο ενδιαφέρον του, και συνάμα την ευλάβεια του κατά το παράδειγμα των άξιων Ποιμένων  και του Ποιμενάρχη της Μητρόπολης μας. “Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις ... Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς”. Καλό ταξίδι άγιοι Πατέρες δια των πρεσβειών του Αγίου Πολιούχου και προστάτου ημών, Ανδρέου, εύχεσθε υπέρ ημών στην Αγία Μητέρα και αειπάρθενο κόρη που μας αξίωσε να προσκυνήσουμε την Τιμία της Ζώνη...εις το επανιδείν...

« Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας» (Μέρος Β΄)


«  Ενόψει της αποποινικοποίησης της βλασφημίας»
Μέρος Β΄:

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε:
« Πν ρμα ργόν, ἐὰν λαλήσωσιν ο νθρωποι ποδώσουσι λόγον ν μέρ κρίσεως» (Ματθ. 12, 36), και
«όποιος δεν είναι με το μέρος μου είναι εναντίον μου και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει. Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως κάθε αμαρτία και προσβολή κατά του Θεού θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους ΄ η προσβολή όμως κατά του Αγίου Πνεύματος δεν θα τους συγχωρεθεί. Αν κάποιος μιλήσει εναντίον του Υιού του Ανθρώπου, ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Όποιος όμως μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος αυτόν ο Θεός δεν θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στον μελλοντικό κόσμο» ,(κατά Ματθαίον: 12,30-32), και 
«…γιατί μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο.», (κ. Μάρκον, 7:21-23) 
π. Παλος συνιστ: «Πς λόγος σαπρς κ το στόματος μν μ κπορευέσθω» (φεσ. 4, 29) κα λίγον παρακάτω τονίζει: «Πσα πικρία κα θυμς κα ργ κα κραυγ κα βλασφημία ρθήτω φ' μν σν πάσ κακί» (φ, 4, 31). πογραμμίζει κόμη: «Νυν δ πόθεσθε κα μες τ πάντα ργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, ασχρολογίαν κ το στόματος μν» (Κολ. 3, 8).
Ο Άγιος Παϊσιος (Λόγοι Β΄ ,Κεφάλαιο 2'. «Αντιμετώπιση υβριστών», Η γεννιά της αδιαφορίας) λέει: «…Οι αναιδείς άνθρωποι βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που περιφρονούν τα θεία βρίσκονται στο δεύτερο, και στο τρίτο βρίσκεται ο διάβολος… - Πόσο είχαν απογοητευθεί οι Φαρασιώτες, τότε με την Ανταλλαγή, όταν έρχονταν με το καράβι στην Ελλάδα! Δυο ναύτες μάλωναν και έβριζαν τον Χριστό και την Παναγία. Τους φάνηκε πολύ βαρύ! Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα. Ευτυχώς ήξεραν κολύμπι και γλύτωσαν. Ακόμη και όταν βρίζουν κάποιον άνθρωπο, πρέπει να τον υπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τον Χριστό !...»
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραις κ. Σεραφείμ πρός κ. Νικόλαο Παρασκευόπουλο πουργό Δικαιοσύνης απέστειλε επιστολή στην οποία αναφέρονται εκτός των άλλων και τα εξής:  «… ποινικός μας νομοθέτης δέν τιμωρε τήν ρνησι τήν κριτική το θρησκευτικο γεγονότος λλά τήν δημοσί κακόβουλη βλασφημία, τήν δολία δημοσί γενομένη καθύβριση το θείου πού στοχεύει χι στήν κριτική ρνησι θεώρησι, λλά στήν χυδαία πομείωση το θρησκευτικο γεγονότος πού ναποδράστως προκαλε τήν ργή καί τόν βαθύτατο παραπικρασμό τν πιστευόντων στήν βριζομένη θρησκευτική παραδοχή… Συνεπς μέ τίς προβλέψεις το ποινικο μας νομοθέτου δέν προστατεύεται Θεός, λλά τό ννομο γαθό τς κοινωνικς συνοχς καί δημοκρατική εστάθεια τς χώρας, διότι τό πρόσωπο το κάθε συναθρώπου μας πού θρησκεύεται ταυτίζεται καί συγκροτεται πνευματικά μέ τήν θρησκευτική του παραδοχή καί κατά τατα κακόβουλος βλασφημία το θείου πού λατρεύει ς ντολογικό του θεμέλιο, προσβάλλει τό διο τό πρόσωπο καί προκαλε ελογα τό θυμικόν του συναίσθημα μέ προβλέπτους συνεπείας διά τό κοινωνικόν σύνολον … λλωστε εναι ντελς ντιφατικόν πιτροπή νθρωπίνων Δικαιωμάτων το ΟΗΕ νά θεωρε τι πρέπει νά ποινικοποιεται περίπτωση «θνικο, θρησκευτικο φυλετικο μίσους πού ποτελε υποκίνηση διακρίσεων, χθρότητας βίας» (ρθρο 20 παρ. 2 το Διεθνούς Συμφώνου) καί τήν δια στιγμή νά προτείνεται αποποινικοποίηση το γενεσιουργο ατίου πού εναι κακόβουλος βλασφημία, γιά τήν πρόκληση καί υποκίνηση θρησκευτικο μίσους….
ξοχώτατε κ. πουργέ,
Διά νά μήν στιγματισθτε σες καί Κυβέρνηση ς θικοί ατουργοί τς κακουργηματικς θρησκευτικς ατοδικίας γεγονός πού ελικρινς πευχόμεθα καί κ προοιμίου ντόνως καταδικάζομεν, στήν ποία ναποδράστως θά δηγήσετε τά πράγματα, συντρίβοντες τήν θρησκευτική Ερήνη τς Χώρας καί τήν διατήρηση τς κοινωνικς συνοχς, προβάλλετε μέ τήν γνωσμένη Σας νομική γνση τήν νομική λήθεια το θέματος καί μή προχωρήσετε στό τραγικό γκλημα ποσαθρώσεως τς κοινωνικς συνοχς. 
Μετά τιμς
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Πειραις ΣΕΡΑΦΕΙΜ»
Στην αποποινικοποίηση της βλασφημίας αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής: «…Ατό εναι καταστροφικό γιά τήν πνευματική πορεία τς λληνικς Κοινωνίας, επε Σεβασμιώτατος, φο ατός Λαός:
α) χει διαίτερη εαισθησία ς πρός τά Θεα. β) φ σον δέν θά πάρχ πλέον δυνατότης ννόμου ντιμετωπίσεως τς βρεως ναντι τν ερν καί γίων τς πίστεως, ποία πίστις κφράζει τό εναι το νθρώπου, τότε θά φθάσωμε σέ καταστάσεις πρόβλεπτες νεκα τς αθορμήτου ντιδράσεως τν νθρώπων πού θρησκεύουν. Ποιός λοιπόν ναλαμβάνει να τέτοιο κόστος; …γ) Σύμφωνα με το ρθρο 198 το Π.Κ. προστατεύεται τό θρησκευτικό συναίσθημα τν πολιτν. Οδείς χει δικαίωμα νά προσβάλλ τήν πίστη το λλου. Στήν λανθασμένη γνώμη κάποιων τι Θεός δέν χει νάγκη προστασίας πό κανένα νόμο, πάντηση δίδεται πό τόν διο τόν Λαό, ποος χει δώσει τό αμα του γιά τήν πίστη του καί διαιτέρως πό τούς ρθοδόξους λληνες, ο ποοι γωνίστηκαν μαρτυρικά γιά ατήν τήν πίστη. Ναί Θεός δέν χει νάγκη πό προστασία, λλά χει νάγκη προστασίας τό «θρησκεύειν» το Λαο. Ποιός λοιπόν χει τό δικαίωμα πό τούς Κρατοντες νά σεβ, μέ ατόν τόν τρόπο, ναντι τς ψυχς το Λαο μας; ξ’ λλου, ς τυγχάνει τος πσι γνωστό, γιά ατό τόν λόγο Νομοθέτης ναγνωρίζει ς πικρατοσα θρησκεία τήν ρθόδοξη κκλησία καί στόν Π.Κ. πάρχουν εδικές διατάξεις γιά τήν προστασία τς θρησκευτικς ερήνης. δ) βλασφημία ποτελε ντροπή γιά τίς πολιτισμένες κοινωνίες καί γιά ατό πρέπει νά σταματήσ καί ς σκέψη τό θέμα περί ποποινικοποιήσεώς της. ε) Στό τέλος το κηρύγματός του, Σεβασμιώτατος κφράζοντας καί τήν δυσαρέσκεια το Λαο ποος πικροτοσε διά βος τά σα λεγε καί πευθυνόμενος πρός τούς Κυβερνντας επε: «πιτέλους σταματστε νά ξηλώνετε τόν πνευματικό στό το τόπου μας καί νά προκαλτε τά φιλόθεα ασθήματα το Λαο μας...».
Του Αρχιμ. Χρυσοστόμου Κ. Παπαθανασίου, Ιεροκήρυκος του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών | Romfea.gr: «… πρόταση γι ποποινικοποίηση το γκλήματος τς βλασφημίας δν βελτιώνει ποιοτικ τν κοινωνία, δν τν ναβιβάζει κα δν κατοχυρώνει τ τομικ κα νθρώπινα δικαιώματα. ντιθέτως δημιουργε ναταραχή, σκλήρυνση τν νθρωπίνων σχέσεων, κακία, μοχθηρότητα, μνησικακία κα λληλοεξόντωση, καθ' τι ταν δν σέβεται νθρωπος τν Θεό, γιατί ν σεβαστε κα τν πλησίον…..
φ' σον στν λη νομικ θεματική, δίκαιον κα θικ συνυπάρχουν κα χουν λληλοεξάρτηση, μέσα στν ννοια το δικαίου κα τς δικαιοσύνης κρύπτεται κα προστασία το ννομου γαθο το θρησκευτικο συναισθήματος. βλασφημία φορ τος νθρώπους. Προσβάλλεται τ δικό μας τ συναίσθημα το θρησκεύειν, τ ποο εναι βαθύτατα ρριζωμένο στν νθρώπινη ψυχή. πως μ τ γκλήματα στ ρθρα κατ τν θν (ρθρα 336 π. Π.Κ.) προσβάλλεται αδς τν προσώπων κενα περ τν γάμον κα τν οκογένεια κατ τς τιμς, προσβάλλεται τιμ κα πόληψη το προσώπου, τσι κα μ τν κακόβουλη βλασφημία δίδεται λάκτισμα στν σώτερο πυρνα το homo religious.
Προσέτι προσβάλλει κα μειώνει κα τν πολιτισμό, καθότι τ θρησκευτικ συναίσθημα κα τ θρησκευτικ βίωμα συντελε τ μέγιστα στ μορφωτικ κα πολιτιστικ νάπτυξη το νθρώπου κα κατ' πέκτασιν τς κοινωνίας… λλωστε κα ρχαος λληνικς πολιτισμς μς κληροδότησε «που γρ νδρες θεος σέβοιντο...πς οκ εκς νταθα πάντα μεστ λπίδων γαθν εναι;» (Ξενοφν, λληνικά Γ΄, ΙV, 18)..»
Ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος έστειλε ανοιχτή επιστολή πρός τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με αφορμή το θέμα της πιθανής αποποινικοποίησης της βλασφημίας: «…Κύριε Πρωθυπουργέ,
Είσθε Πρωθυπουργός μιάς χώρας της οποίας οι Πολίτες από ανέκαθεν, σαν έκφραση και της φιλοσοφίας τους και του πολιτισμού τους, μάχονταν πρώτα «υπέρ βωμών και μετά υπέρ εστιών». Είναι αυτοί οι ίδιοι οι πολίτες, που όταν γνώρισαν τον Άγνωστο μέχρι τότε σε αυτούς Θεό, συνέχισαν με τον ίδιο τρόπο να μάχωνται πρώτα για του Χριστού την πίστη την Αγία και μετά για της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτή είναι η ταυτότητα της χώρας της οποίας είσθε Πρωθυπουργός.
Εμείς οι χριστιανοί διδαχθήκαμε να είμεθα πράοι, ειρηνικοί, ταπεινοί, να ανεχώμεθα ακόμη και την αδικία, όταν όλα αυτά αφορούν εμάς. Όταν όμως το κινδυνεύον είναι η πίστη μας τότε γινόμαστε θηρία, στην δύναμη την πνευματική, όπως μας δίδαξε ο πράος και ειρηνικός Ιεράρχης της Καισάρειας, ο Μέγας Βασίλειος. Η διατάραξη, λοιπόν, της κοινωνικής ηρεμίας και γαλήνης εκ μέρους της Κυβερνήσεώς σας με την νομική στήριξη του λεκτικού κατ’ αρχήν διωγμού και της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους πιστούς, θα ήταν μια πράξη αφροσύνης.
Τότε ο νομοθέτης, όπως ήδη σας είπα, δεν είχε σκοπό να προστατεύσει το πρόσωπο του Χριστού, ίσως ούτε καν τους χριστιανούς, αλλά να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή. Μια λοιπόν δική σας σήμερα απόφαση αποποινικοποίησης της βλασφημίας στρέφεται ευθέως κατά των χριστιανών, όπως φαίνεται και από τις διαθέσεις αυτών που σας το ζητούν. Θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε μια τέτοια πράξη αν είχατε προχωρήσει στην πνευματική καλλιέργεια του λαού, αν είχατε σμιλεύσει σε σωστά βάθρα την κοινωνική συνοχή, αν είχατε καλλιεργήσει τον πολιτισμό σε αυτό τον τόπο. Τότε μια τέτοια διάταξη θα ήταν περιττή. Όταν όμως ακόμη και Υπουργοί σας στερούνται τέτοιου πολιτισμού, τότε μια τέτοια διάταξη είναι ίσως αναγκαία. Η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τον κόσμο παράδεισο, μπορεί όμως να τον αποτρέψει από το να γίνει κόλαση και σε αυτό μάλλον απέτυχε. Τουλάχιστον αυτό προσπαθήστε να διορθώσετε….. 
Μετά τιμής αλλά και αναμονής
Ο Σισανίου και Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ»
Ο κος Πέτρος Ρηγάτος, Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω ,Μ.Δ.Ε., Νομικός Σύμβουλος Ι.Μ .Πατρών ( Romfea.gr) σε άρθρο του αναφέρει: «… Το ποινικό αδίκημα της κακόβουλης βλασφημίας του Θεού αποτελεί στίγμα για τη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία, δείγμα ελλείψεως σεβασμού προς τα ανώτερα ιδανικά, τις υπέρτατες διαχρονικές αξίες και τα πανανθρώπινα ιδεώδη, απόδειξη πνευματικής υποβαθμίσεως του ανθρώπου… Η έννοια της λέξεως υβρίζει περιλαμβάνει όχι μόνο τον προφορικό λόγο, αλλά και τον γραπτό, τις παραστάσεις, τις κινήσεις, τις εικόνες. Έτσι υβρίζει αυτός ο οποίος λέγει τις γνωστές βλάσφημες φράσεις εναντίον του Θεού, του Χριστού, της Αγίας Τριάδος, καθώς και εκείνος ο οποίος γράφει τις φράσεις αυτές σε κείμενο…... Η πρόθεσις καταργήσεως του άρθρου 198 του Π.Κ. εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιάθετο φρόνημα της Πολιτείας περί «νοθεύσεως» του διαχρονικά ισχύοντος συστήματος στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, καθώς και την Κυβερνητική πρόθεση σχετικής Συνταγματικής Μεταρρυθμίσεως.
Ταπεινή μας άποψις είναι να μην προχωρήσει το Υπουργείον Δικαιοσύνης εις το ανωτέρω εγχείρημα της καταργήσεως του ποινικού αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας, το οποίον θεωρούμεν ότι μόνον προβλήματα θα δημιουργήσει. Είναι χρήσιμον για την Ελληνορθόδοξη Ελλάδα να παραμείνει το ισχύον νομικόν καθεστώς στις Σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας.»
Αν, τώρα,  σε έναν απλό πιστό επιτρέπεται να εκφράσει την απόψή του επί του θέματος όχι για άλλο λόγο αλλά για να συμπεριληφθεί και κάποια άποψη ενός λαϊκού της Εκκλησίας μας έχω να πω τα εξής: «η ανακοίνωση του Υπουργείου σε κάποιο σημείο της αναφέρει: ««Παράλληλα με τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ρητορικής του μίσους, η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει μέτρα για την πλήρη κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης.»
 Στο ελληνικό λεξικό ως νομική πράξη που αφορά αδίκημα δεν ορίζεται μόνον κάποια ενέργεια αλλά οτιδήποτε αντιτίθεται στο δίκαιο. Η κακόβουλη βλασφημία εκτός από βαρύτατη αμαρτία και μεγίστη ασέβεια προς το πρόσωπο του Θεού είναι και μια μορφή  ψυχολογικής βίας εναντίον κάθε πιστού. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν πάμπολλοι πιστοί. Αρκετοί από εμάς έχουμε βιώσει την ταραχή και πολλές φορές τον θυμό που ακολουθεί μετά από κάθε τέτοιο περιστατικό. Αυτό λοιπόν αντιτίθεται στο δίκαιο, άρα αποτελεί αδίκημα, άρα υπόκειται σε αντιμετώπιση από νομοθέτη.
Ο Άγιος Παϊσιος αναφέρει ένα πραγματικό γεγονός που δείχνει ακριβώς την άσκηση βίας τόσο στην ψυχή του πιστού όσο και την άσκηση σωματικής βίας από την πλευρά του βλασφημούντος: «…! Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που κούτσαινε, άλλα λαμποκοπούσε το προσωπάκι του. Λέω: «Κάτι γίνεται εδώ, για να λάμπει έτσι η θεία Χάρις!». Τον ρώτησα «τι κάνεις κ.λπ.» και μου είπε τι συνέβη. Κάποιος, ένα θηρίο μέχρι εκεί πάνω, έβριζε τον Χριστό και την Παναγία και το παιδί όρμησε επάνω του, για να σταματήσει. Εκείνος το έβαλε κάτω, το τσαλαπάτησε, του σακάτεψε τα πόδια, και μετά το καημένο κούτσαινε. Ομολογητής! Τι τράβηξαν οι Ομολογητές, οι Μάρτυρες!...»
Ας δούμε, τώρα, για παράδειγμα πως ορίζεται η ενδοοικογενειακή βία νομικά, για να κατανοήσουμε αν ευσταθεί το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δεν ορίζεται αδίκημα στην περίπτωση της βλασφημίας: «Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται: «Κάθε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος  του θύματος από τον νυν ή πρώην σύζυγο ή από σύντροφο  ή άλλα μέλη της οικογένειας»». Βλέπουμε, δηλαδή ,πως για την ειρήνη της οικογένειας ο νομοθέτης όρισε και την ψυχολογική βία ως αδίκημα που είναι μη αποδείξιμη. Ποιος μπορεί να βεβαιώσει το μέγεθος μιας πληγής στην ψυχή κάποιου ή μη μόνον ο Παντεπόπτης Θεός? Ενώ  για την θρησκευτική ειρήνη η- κατά τους πολιτικούς μας μη αποδείξιμη ή καταδικάσιμη- ψυχολογική βία που ασκείται στην ψυχή του πιστού όταν του βρίζουν το Θεό που πιστεύει και μάλιστα τον μόνο αληθινό Θεό , την Αγία Τριάδα,την Παναγιά μας ή τους Αγίους που με αίμα πότισαν την γη της Ελλάδας, είναι όχι μόνο μη αποδείξιμη αλλά και δεν θεωρείται ότι αποτελεί προσβολή της ταυτότητας του πιστού.
Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να γκρεμίζουν ότι οικοδομεί την ψυχή και να ανυψώνουν έναν τιποτένιο σεβασμό σε ότι αφορά την ασέβεια και την ασυδοσία δίνοντας μάλιστα σε όλα αυτά και τον τίτλο «σεβασμός στην ελευθερία». Την ελευθερία ποιου? Την ελευθερία σε τι? 
Οι πολιτικοί μας θα πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά την αλλαγή που σκοπεύουν να κάνουν και το που θα οδηγήσουν τον ελληνικό λαό… γιατί μετά δεν θα έχουν άδικο οι βάνδαλοι να υποστηρίξουν και διεκδικήσουν ότι τους στερούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους και να ζητήσουν κατάργηση των ποινών που τους αφορούν. Γιατί αν δεν σεβόμαστε τα Θεία πως θα σεβαστούμε τα υλικά που αφορούν τον πλησίον? Και αν δεν υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που υβρίζει τον Θεό γιατί να υπάρχει ποινή γι’ αυτόν που καταστρέφει την σημαία? Δεν είναι ρατσισμός και στέρηση της ελευθερίας έκφρασης και αυτό? Κάποιος μπορεί να θέλει να βρίσει με άσχημα λόγια τον πλησίον του. Γιατί αυτό αποτελεί αδίκημα και δικάζεται? Δεν υπάρχει και εδώ στέρηση  ελευθερίας έκφρασης? Άλλος μπορεί να υποστηρίξει ότι εκφράζεται φονεύοντας, κλέβοντας, βρίζοντας κλπ. Γιατί οι πολιτικοί μας ενοχλούνται και καταδικάζουν πράξεις πολιτών όταν αυτοί τους ρίχνουν αυγά ή γιαούρτια? Τι ενοχλεί τότε τους υπερπολιτισμένους πολιτικούς μας τέτοιες εκφράσεις ελευθερίας? Είναι οι ίδιοι μήπως πιο σημαντικά πρόσωπα από τον Θεό?
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν ,πόσες άλλες περιπτώσεις θα υπάρχουν μέσα στον ποινικό κώδικα που θα πρέπει να καταργηθούν αν στηριχτούμε στην λεγόμενη πλήρη ελευθερία έκφρασης όπως την ορίζουν αυτοί που με τόση επιμέλεια θέλουν να οδηγήσουν τον λαό από έλλογο δημιούργημα του Υψίστου να συμπεριφέρεται με τα ένστικτα του αλόγου ζώου. Κύριοι ο πρώτος που νομοθέτησε για να προστατέψει τον άνθρωπο από την αλογία του «εγώ του» είναι ο Θεός. Επίσης θα έπρεπε να σκεφτείτε και τις πληγές στην ψυχή αυτού που ασεβεί και βλασφημεί και να τον προστατεύσετε έστω και με την απειλή του νομικού προστίμου. Αλλά το να σκέφτεσαι την ψυχή πριν από την ύλη είναι κάτι που ούτε υποστηρίζεται στα έδρανα της Βουλής από τους πολιτικούς ούτε και μαθεύεται στα θρανία ή στον κόσμο αλλά μόνον στην Εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Επίσης θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που ως πολιτικοί της χώρας μας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε αντί να παλέψετε να μας ελευθερώσετε από την τυραννία στην οποία μας υποβάλατε με την ανοχή και την δουλοπρέπειά σας εσείς φροντίζετε για το πολιτιστικό μας επίπεδο καταργώντας την ποινή για την βλασφημία και βάζοντάς τα με τον ίδιο τον Θεό. Αλήθεια πιστεύετε ότι δεν θα μας λυτρώσει ο Κύριος από την λαίλαπα της ασυδοσίας και του πνευματικού θανάτου που θέλετε να μας οδηγήσετε? Λάθος πιστεύετε… είπε ο άφρων στην καρδιά του δεν υπάρχει Θεός, λέει ο ψαλμωδός… δεν λέει ο σώφρων…
Είθε να θελήσετε να γνωρίσετε την αλήθεια του Κυρίου μας και να σωθείτε… είθε ο Θεός να σας ελεεί και ας μας κυνηγάτε πολιτισμένα… ο Θεός να σας συγχωρέσει
ο Θεός να μας ελεεί και να ποτίζει τις καρδιές όλων μας με την αγάπη Του
με εκτίμηση, Φ.Π