ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Νο 13 - Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΛΙΕΥΣ


Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΛΙΕΥΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ




«Ο ΝΟΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ»

Η πίστη μας στον Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μία λογική παραδοχή ορισμένων αληθειών αλλά ζωή και κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. "Εστίν δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων". Ο Απόστολος Πάυλος στην Προς Εβραίους επιστολή αναφέρει ότι η πίστη είναι ύπαρξη όσων ελπίζουν καθώς και απόδειξη πραγμάτων που δε βλέπονται με τους σωματικούς οφθαλμούς. Είναι επομένως βίωμα το οποίο έχει ποικίλες εκφράσεις. Εκφράζεται η πίστη με την υπακοή στο θέλημα του Θεού καθώς και με τη συμμετοχή των ανθρώπων στα μυστήρια της Εκκλησίας και ιδιαιτέρως στο μυστήριο της Εξομολογήσεως και της Θείας Ευχαριστίας. Η πίστη επίσης εκφράζεται με το παράδειγμα κάθε ανθρώπου προς τους συνανθρώπους και βέβαια εμπράκτως εκφράζεται με την αγάπη προς τον πλησίον όπως πρώτος ο Κύριος Ιησούς Χριστός εδίδαξε. Η πίστη εκφράζεται στα πρόσωπα των Αγίων που απαρτίζουν την Εκκλησία του Χριστού: προφήτες, διδάσκαλοι, ασκητές, αναχωρητές, μοναχοί και μοναχ ές, δια Χριστόν σαλοί και αναρίθμητα πλήθη μαρτύρων, ανδρών και γυναικών. Ανάμεσα σε αυτά τα πρόσωπα υπερτερεί η Παναγία Θεοτόκος η μητέρα του Θεού και Λόγου, που αξιώθηκε να κυοφορήσει τον Υιό του Θεού. Επίσης, Στο πρόσωπο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού κι εκείνα των Αγίων Αποστόλων, των μαθητών του Χριστού. Ένας τέτοιος Άγιος στον οποίο εκφράζεται η πίστη μας στο Θεό είναι ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας.
"Δεύτε οπίσω μου, και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων" είπε ο Χριστός περπατώντας στη θάλασσα της Γαλιλαίας στον Ανδρέα και στον Αδελφό του το Σίμωνα που ήταν ψαράδες και "ευθέως αφέντες τα δίκτυα αυτών ηκολούθησαν αυτώ" σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Μάρκο (ΜΑΡΚ α 17-18). Έτσι, ο Άγιος Ανδρέας είναι για μας ένας Άγιος που κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μας,
καθώς είναι εκείνος που δέχθηκε πρώτος την κλήση από τον Χριστό μας για να τον ακολουθήσει και να γίνει μαθητής Του. Αυτού του είδους την κλήση δεχθήκαμε και πολλοί από εμάς που βρισκόμαστε στην Εκκλησία και ο Άγιος Ανδρέας ευφραίνεται γι' αυτήν την αποδοχή. Πρεσβεύει δε στο Θεό από τη θριαμβεύουσα Εκκλησία να προσφέρει σε κάθε άνθρωπο επί γης αυτή την κλήση.
Όπως σε κάθε τόπο υπάρχουν κάποιοι Άγιοι που ξεχωρίζουν, έτσι και στην Πάτρα δεσπόζει ο Άγιος Ανδρέας. Για τους κατοίκους της είναι προστάτης, για τους αρρώστους γιατρειά, για τους ταξιδιώτες ένα σημαντικό προσκύνημα, για τους κατατρεγμένους βοήθεια. Για εμάς ο Άγιος Ανδρέας είναι φίλος, στον οποίο προστρέχουμε να ακουμπήσουμε το πρόβλημά μας αλλά και να μοιραστούμε τη χαρά μας καθώς όπως αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος "Καλόν κέκτησθαι φίλους τους νοερούς φίλους, ουδείς γαρ έτερος ούτω προς αρετήν ημίν συνεργεί". Είναι καλό να αποκτάμε φίλους τους νοερούς φίλους γιατί κανένας άλλος δεν θα μας βοηθήσει τόσο για την αρετή. Ζητάμε λοιπόν από τον Άγιο Ανδρέα τη συνδρομή του προς την πορεία της αρετής και της τελειώσεως.
Ο βίος και τα θαύματα του Αγίου Ανδρέα είναι γνωστά. Ο όσιος Θαλάσσιος, ο οποίος εκφράζει τη διδασκαλία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού αναφέρει "Τω της πίστεως κτήματι ταύτα καθεξής επακολουθεί, φόβος Θεού, εγκράτεια ηδονών, υπομονή πόνων, ελπίς εις Θεόν, απάθεια και αγάπη". Όλα αυτά εκφράζονται στη ζωή του Αγίου Ανδρέα με τη μαθητεία του κοντά στο Χριστό, τα αποστολικά του ταξίδια μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, στην Μικρά Ασία, στην Κωνσταντινούπολη, στη Θράκη, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία όπου χειροτόνησε ιερείς και εγκατέστησε επισκόπους και τελικά με την παραμονή του στην πόλη της Πάτρας όπου στο όνομα του Ιησού Χριστού θεράπευσε πολλούς αρρώστους και επετέλεσε θαύματα και δίδαξε το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Πολύ δε περισσότερο η έκφραση της πίστης φαίνεται στον τρόπο θανάτωσης του Αγίου που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου Του σταυρώθηκε σε ξύλο σχήματος Χ και υπέμεινε τον πόνο για να γευτεί το Αιώνιο Φως και τη Χαρά. Ο Άγιος Ανδρέας έζησε όπως όλοι οι Άγιοι "ξένοι και παρεπίδημοι επί της γής' όπως αναφέρει και ο Απόστολος Παύλος στην Προς Εβραίους επιστολή. Και ο βίος του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για μας και για κάθε Χριστιανό καθώς εκφράζει αυτό που αναφέρει ο όσιος Θαλάσσιος "Αρχή πρακτικής, πίστης Χριστού . τέλος δε ταύτης, αγάπη Χριστού". Με αυτή την ελπίδα προστρέχουμε στον Άγιο Ανδρέα και προσευχόμαστε να πρεσβεύει στον Κύριό μας Ιησού Χριστό για τους ταπεινούς Του δούλους.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΥΡΟΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
ΜΟΥΣΙΚΟΣ

«Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ»

Η πίστη είναι ένα γνώρισμα που χαρακτηρίζει τους χριστιανούς. Μέσω αυτής εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στη φιλάνθρωπη δύναμη του Θεού και Πατέρα μας. Το να έχουμε πίστη είναι «να ελπίζουμε για εκείνα που δεν είναι ορατά, αλλά αληθινά». Ο Απόστολος Ανδρέας ήταν μια από τις απλοϊκές ψυχές που μελετούσε τις γραφές και περίμενε με λαχτάρα και διακαή πόθο την εκπλήρωση των υποσχέσεων του θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Γεμάτος φλογερή πίστη κλήθηκε πρώτος απ’ όλους τους μαθητές από τον Ιησού να τον ακολουθήσει. Ήταν ένας από τους δώδεκα αποστόλους που αγωνίστηκε με ζήλο, όπως και οι υπόλοιποι απόστολοι, για να μεταδώσει το φως το αληθινό σε όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο και αυτό γίνεται γνωστό από τις πολλές περιοδείες του.
Η άφιξή του στην Πάτρα, όπου και ο τελευταίος του σταθμός άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην πόλη όπου κήρυξε και μαρτύρησε. Ταρακούνησε συθέμελα την πίστη των ειδωλολατρών κάνοντας πολλά θαύματα και κερδίζοντας πολλούς τους οδήγησε στο φως της αγάπης του Χριστού. Μετά από 2000 χρόνια η πίστη μας στην αγάπη του Πολιούχου μας παραμένει αταλάντευτη και απόλυτη εκφράζεται με ποικίλους τρόπους. Οι ορθόδοξοι κάτοικοι αυτής της πόλεως αλλά και της Αχαΐας γενικότερα, τον σεβόμεθα, τον τιμούμε με δέος και με ευλάβεια και τον προσκυνούμε μέσα στον μεγαλοπρεπέστατο ναό του γονατισμένοι και πολλές φορές δακρυσμένοι μπροστά στην Αγία Κάρα και στον Αιματοβαμμένο Σταυρό του μαρτυρίου του.
Όλα αυτά συμβαίνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, κυρίως δε κατά το μήνα Νοέμβριο με ποικίλες εκδηλώσεις στην πόλη μας.Εμείς οι νέοι εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τον Άγιο Ανδρέα με την καθολική συμμετοχή όλων μας την ημέρα της ιεράς μνήμης του. Το αδιαχώρητο του πλήθους να αποτελεί την αληθινή και μοναδική έκφραση της αγάπης αυτού του λαού και κυρίως των νέων στο πρόσωπο του Πολιούχου μας Αγίου Ανδρέα.


ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ:
ΓΚΟΛΦΗ ΠΑΤΡΟΥΛΑ,
ΓΛΑΡΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ,
ΚΗΠΟΥΡΓΟΥ ΕΛΕΝΗ




«Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΜΑΣ»

O Άγιος Ανδρέας ο Προστάτης της Πάτρας ως γνωστόν ένας ασήμαντος ψαράς της Γαλιλαίας ήταν ο πρώτος μαθητής του Χριστού και για το λόγο αυτό ονομάστηκε πρωτόκλητος. Ακολούθησε πιστά τον Κύριο , άκουσε τις διδασκαλίες του, είδε τα θαύματα του, σαγηνεύθηκε απ’ το παράδειγμα του, εγκλωβιστηκε στην αγάπη του. Μετά την Πεντηκοστή ξεκίνησε μεγάλα ταξίδια με ένα και μοναδικό στόχο και σκοπό: να κηρύξει τον λόγο του Χριστού. Κατέληξε στην Πάτρα την οποία αγάπησε σε τέτοιο βαθμό ώστε την αγίασε χύνοντας ακόμα και το αίμα του επάνω στο σταυρό. Δοξάζουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό για το μεγάλο δώρο που μας προσέφερε, τον Πρωτόκλητο Απόστολο μας, ώστε η εκκλησία μας να ονομαστεί Αποστολική Εκκλησία και με ότι αυτό συνεπάγεται. Ο ναός Του κάθε μέρα και κάθε λεπτό μας ανοίγει τις θύρες του και μας προκαλεί και μας προσκαλεί να ατενίσουμε τη μορφή του να προσκυνήσουμε τα ιερά του λείψανα και να πάρουμε τις ευλογίες από τον Άγιο μας.
Εμείς οι νέοι έχουμε έναν ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης και αφοσίωσης στον Πολιούχο μας. Εκφράζουμε σε εκείνον τα συναισθήματά μας με ποικίλους τρόπους, τους οποίους εμείς γνωρίζουμε και επικοινωνούμε μαζί του, επειδή εκείνος γνωρίζει και τις αδυναμίες μας και τους πειρασμούς που έχουν να κάνουν με την ηλικία μας και επειδή γνωρίζει τις μικρές και μεγάλες πτώσεις μας. Ωστόσο δεν παύει να παραμένει δίπλα μας σε κάθε δύσκολη ώρα και στιγμή! Τον ευχαριστούμε, τον ευγνωμονούμε, τον αγαπούμε και του προσφέρουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε για κατοικία του την ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ,
ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ



«Ο ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ»

O Ανδρέας (ή Ανδρεύς ή Ανδρείας =τολμηρός, χωρίς φόβο) ήταν ο αδερφός του Σίμωνα Πέτρου. Φέρει ελληνικό όνομα και καταγόταν από την πόλη Βηθεσδά της Γαλιλαίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωνάς ή Ιωάννης και Ιωάννα. Με τον αδερφό του, Σίμωνα Πέτρο, μετερχόταν το επάγγελμα του ψαρά στη λίμνη Τιβεριάδας. Η Καινή Διαθήκη ουσιαστικά σιωπά, πλήν λιγοστών αναφορών, για το πρόσωπο του ενώ οι σχετικές παραδόσεις και οι θρύλοι πολλαπλασιάζονται από τον 3ο αιώνα και ιδιαίτερα κατά τον 8ο και 9ο αιώνα.
Ο Ανδρέας μαζί με τον αδελφό του Πέτρο ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν και ακολούθησαν το Χριστό. Έτσι, ο Ανδρέας αποκαλείται και «Πρωτόκλητος». Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά την Πεντηκοστή και το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, με τον αδερφό του Πέτρο και άλλους μαθητές βρέθηκαν στη Σινώπη του Εύξεινου Πόντου και εκεί έδρασε ανάμεσα στους Εθνικούς και Ιουδαίους, έχοντας ως ορμητήριο μια νησίδα κοντά στη Σινώπη. Από τη Σινώπη ο Ανδρέας μαζί με το Ματθία και άλλους μαθητές πήγαν στη Σαμψούντα, όπου ίδρυσαν εκεί μια ακόμη τοπική Εκκλησία. Αφού περιήλθε τις περιοχές του Πόντου, της Ιβηρίας και την Παρθία γύρισε στα Ιεροσόλυμα, μάλλον το 34 μ.Χ., για να γιορτάζει το Πάσχα με τους λοιπούς μαθητές.
Στη δεύτερη πορεία του, μέσω της Αντιοχείας, πήγε στην Έφεσο, τη Λαοδικεία της Φρυγίας, την Οδυσσούπολη της Μυσίας, στη Νίκαια και την ευρύτερη περιοχή της Βιθυνίας , την Νικομήδεια, την Χαλκηδόνα, την Άμαστρι για να καταλήξει και πάλι στη Σινώπη. Αργότερα επισκέφθηκε τη Σαμψούντα και την Τραπεζούντα, τους Αλανούς, τους Ζήκχους, τους Βοσπορινούς και τους Χερσονήτες για να επιστρέψει μια ακόμη φορά στη Σινώπη. Στην συνέχεια πέρασε από το Βυζάντιο, την Ηράκλεια της Θράκης, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο με τελικό σταθμό την Πάτρα.
Σημαντική δράση του στη πόλη, όπου και σταυρώθηκε το 66 μ.Χ. , έχοντας κάνει πολλά θαύματα. Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για την παρουσία και τα θαύματα του Αγίου στην Πάτρα. Με ορμητήριο την Πάτρα, ο Ανδρέας κήρυττε σε όλη την Αχαΐα την εποχή που ήταν ανθύπατοι ο Λέσβιος και ο διάδοχός του Αιγεάτης. Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του Ανθύπατου Αιγεάτη, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαριά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον οδήγησε στο μαρτύριο με σταυρικό θάνατο, πιθανώς την εποχή του διωγμού του Νέρωνα.
Το λείψανό του έθαψε με ευλάβεια ο πρώτος επίσκοπος Πατρών Στρατοκλής. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο θεό «δόκιμον εργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2:15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
O Απόστολος Ανδρέας είναι πολιούχος της Πάτρας. Την 1-6-1908 θεμελιώθηκε ο νέος ναός Του δίπλα στον παλαιό ναό υπό τον βασιλιά Γεώργιο Α΄. Το 1910 το μαρμάρινο βάθρο είχε φθάσει 2 μέτρα πάνω από το έδαφος, αλλά ο μηχανικός Α. Μεταξάς που είχε αναλάβει την επίβλεψη της κατασκευής βρήκε το έδαφος ασταθές και ιδιαίτερα σε πιθανούς σεισμούς. Τελικά εξαιτίας των πολέμων μόλις το 1934 άρχισε η νέα θεμελίωση κ κατασκευάστηκε ο κεντρικός θόλος του ναού. Λόγω φιλονικιών ότι ο ναός δεν ήταν βυζαντινός επήλθε νέα καθυστέρηση. Μετά το 1945 έγιναν τροποποιήσεις των σχεδίων ιδιαίτερα για το σχήμα του θόλου.
Μελετώντας το βίο του Αγίου Ανδρέα και αντλώντας πληροφορίες από διάφορες πηγές αντιλαμβανόμαστε ότι ο Άγιος Ανδρέας είναι ιδιαίτερα σεβαστός και αγαπητός ανά τον κόσμο. Η παράδοση στη Σκωτία θεωρεί τον Ανδρέα προστάτη Άγιο της από το 750 μ.Χ. και θέλει το λείψανο του να μετακομίστηκε στη Σκωτία. Η σημαία της χώρας έφερε τον χιαστό σταυρό σύμβολο του μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος μετά την ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία, συμπεριελήφθη στην αγγλική σημαία. Υπάρχει επίσης αρχαία ρωσική παράδοση για την εισαγωγή του χριστιανισμού στην Ρωσία από τον Απόστολο Ανδρέα καθώς θρυλείται ότι έφτασε κηρύττοντας μέχρι το Κίεβο.
Τώρα διατηρώντας την δράση που είχε στην πόλη και πρωτεύουσα της Αχαΐας μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εκχριστιανισμό των κατοίκων της και πως έδωσε και ιδιαίτερη βαρύτητα στον τόπο των Πατρών. Οι Πατρινοί τον αγαπούν ιδιαίτερα και αισθάνονται μεγάλη χαρά όταν ακούνε για το πρόσωπο του Αγίου Ανδρέα, τόσο που όταν θέλουν να ζητήσουν ή να ικετεύσουν και γενικά αναζητούν πρεσβευτή θερμό για αυτούς στο Θεό, ο Άγιος Ανδρέας είναι ο πρώτος επικαλούνται. Επίσης αν πάμε στο παρελθόν λίγο πίσω βλέπουμε την μεγάλη σημασία που έδινε η ιεραρχία της Ελλάδας στο πρόσωπο του Αγίου καθώς όταν ένας νέος ναός εγκαινιάστηκε από τον μητροπολίτη Νικόδημο στις 26-9-1974, συλλειτούργησαν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, καθώς επίσης και άλλοι 30 αρχιερείς των Εκκλησιών της Ελλάδος, Κων/πόλεως, Αλεξάνδρειας και Ιεροσολύμων.
Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα, είναι χτισμένος στον τόπο του μαρτυρίου του. Σ’ αυτόν φυλάσσεται και η κάρα του της οποίας η μετακομιδή από την Ιταλία έγινε την 26-9-1964. Με το όνομα Άγιος Ανδρέας ονομάζεται θεραπευτήριο, ακόμη και το Νοσοκομείο της πόλης γεγονός που μαρτυρά την πίστη προς το πρόσωπο του Αγίου ότι αφιερώνοντας του το νοσοκομείο αυτός θα ενεργεί προς όφελος και υγεία σωματική και ψυχική των ασθενών της Πάτρας. Επίσης από το 1966 καθιερώθηκαν τα Πρωτοκλήτεια : καλλιτεχνικές εκδηλώσεις πριν την εορτή του Αγίου στις 30 Νοεμβρίου. Έτσι δόθηκε μια άλλη διαπίστευση πως οι κάτοικοι, η πολιτεία και οι φορείς της Πάτρας έχουν δώσει μεγάλη σημασία και θέλουν κάθε εκδήλωση κοινωνική, αθλητική κτλ να οργανώνεται με αναφορά στο όνομα του Αποστόλου μας που ευλογεί κάθε δραστηριότητα της πόλης. Τέλος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον τιμά ως ιδρυτή του και πρώτο επίσκοπο Βυζαντίου και στις 30 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του, τελεί τη θρονική του εορτή.

ΜΑΡΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΚΟΣΤΩΠΟΥΛΟΥ ΠΟΛΥΞΕΝΗ , ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ



«Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ»

Και ενώ αισίως διανύουμε το σωτήριο έτος 2009, μετά τη θεία ενανθρώπηση του Κυρίου μας Ιησού χριστού, μας δίδεται μία ακόμα ευκαιρία να εορτάσουμε, να πανηγυρίσουμε και να εκφράσουμε έτσι σε Εκείνον τα πιο ωραία συναισθήματα που πλημμυρίζουν την καρδιά μας στο πρόσωπο του Πρωτόκλητου των μαθητών Αυτού Άγιο Ανδρέα, τον Πρωτόκλητο. Αυτός ο μήνας, ο Νοέμβριος, έχει αποτυπωθεί στο νου μας ως ο μήνας του Πολιούχου μας και μάς συγκλονίζει την ύπαρξη ολόκληρη, σκεπτόμενοι το μέγιστο αγαθό που δεν είναι άλλο από το «ΕΥΡΗΚΑΜΕΝ ΤΟ ΜΕΣΣΙΑ». Η γνωριμία μας με τον Σωτήρα Χριστό και η ενσωμάτωσή μας στο δικό του Σώμα, δηλαδή την εκκλησία, ο εκχριστιανισμός του ευλογημένου λαού ανήκουν στον Πρωτόκλητο. Πέραν τούτων, η προστασία και η διαφύλαξη από τα όσα φυσικά φαινόμενα και γεγονότα αυτού του τόπου είναι συνυφασμένα με τον Πρωτόκλητο, διότι Αυτός είναι και θα είναι η παρηγοριά και η ελπίδα μας στις όποιες αντιξοότητες της ζωής. Συνεπώς, η πίστη μας στον Πολιούχο και Προστάτη μας εκδηλώνεται, εκφράζεται και βιώνεται με έναν τρόπο, όπως αυτός αρμόζει σ’ αυτόν τον απεσταλμένο για μας και την πόλη μας Πρωτόκλητο μαθητή Εκείνου. Πλήρεις πολιτιστικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην πόλη μας με τη συμμετοχή όλων των πιστών, ιδιαιτέρως κατά το μήνα Νοέμβριο, όπως προείπα, έρχονται να τονίσουν το θρησκευτικό μας συναίσθημα, να μας προάγουν πνευματικά ώστε να αποδείξουμε την αγάπη μας και την αφοσίωσή μας στον «Ηγούμενο» διότι είναι εντολή Κυριακή « Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών οίτινες ελάλησαν υμίν τον λόγο του Θεού» ( Εβρ. 13, 7 )

ΘΕΟΔΩΡΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΑΣΚΑΛΑ




«Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΣ»

Η ορθόδοξος εκκλησία μας στις 30 Νοεμβρίου εορτάζει τη μνήμη του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του πρωτοκλήτου. Ο Άγιος Ανδρέας ανήκει στην ομάδα των δώδεκα αποστόλων και πρώτος εκλήθη από τον Σωτήρα Χριστό γι’ αυτό και ονομάσθηκε και πρωτόκλητος. Ακολούθησε το Χριστό σ’ όλη τη δημόσια δράση Του, έζησε από κοντά τα θαύματα Του, άκουσε το Θείο Λόγο Του και είδε το Πάθος ,την τριήμερη Ταφή και την ένδοξη Ανάστασή Του. Μετά την Πεντηκοστή ο απόστολος Ανδρέας όπως και οι υπόλοιποι μαθητές ακολουθώντας την εντολή του Διδασκάλου τους «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Διασχίζοντας πολλές χώρες και πόλεις φτάνει και στην ειδωλολατρική πόλη των Πατρών όπου κηρύττει το λόγο του Θεού, κάνει θαύματα και κάποιοι Πατρινοί γίνονται οι πρώτοι Χριστιανοί όπως ο Λέσβιος, η Μαξιμίλλα και ο Στρατοκλής. Ο Απόστολος Ανδρέας ετελείωσε το αποστολικό του έργο στην Πάτρα με μαρτυρικό σταυρικό θάνατο σε σταυρό σχήματος Χ και είναι ο προστάτης της πόλης των Πατρών και όλης της Αχαΐας. Η πίστη μας στον Απόστολο Ανδρέα εκφράζεται με την συμμετοχή μας:1)στις εορταστικές εκδηλώσεις που οργανώνει κάθε χρόνο η τοπική εκκλησία μας κατά το μήνα Νοέμβριο <<Τα πρωτοκλήτεια >>2)Στις εορταστικές ακολουθίες κατά την εορτή του Αγίου(εσπερινού, όρθου, θείας Λειτουργίας) και τη συμμετοχή μας στα μυστήρια.3)Εις την Λιτανεία της κάρας του Αγίου Αποστόλου. Στο νέο Ιερό Ναό του Αγίου φυλάσσεται η κάρα του και τμήμα από το σταυρό που μαρτύρησε. Οι πιστοί προσέρχονται και προσκυνούν και λαμβάνουν την ευλογία του Αγίου και του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Κατά τις ημέρες της εορτής του, λαοθάλασσα πλημμυρίζει τον Ιερό Ναό του προκειμένου να προσκυνήσει την αγία του κάρα, να λειτουργηθεί και να κοινωνήσει των αχράντων μυστηρίων. Η λαοθάλασσα επιβεβαιώνει τον λόγο του Κυρίου "δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων" Ματθ. δ ΄΄19 Ο Απόστολος Ανδρέας ανήγγειλε στον αδερφό του τον Σίμωνα "ευρήκαμεν Τον Μεσσίαν" και τον οδήγησε στον Ιησού. Είναι μεγάλη ευλογία για την πόλη των Πατρών και για τους πιστούς ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας και πρέπει να χαιρόμαστε για αυτή την ευλογία που μας χάρισε ο Θεός.

ΜΑΡΙΑ ΚΗΠΟΥΡΓΟΥ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

ΑΛΕΞΙΑ ΚΗΠΟΥΡΓΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ


«Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΜΑΣ»

Ο Άγιος Ανδρέας ονομάστηκε <<Πρωτόκλητος>>, γιατί ήταν ο πρώτος που κάλεσε ο Ιησούς για μαθητή του. Αμέσως μόλις έλαβε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, την ημέρα της Πεντηκοστής, άρχισε να περιοδεύει και να διδάσκει τον Λόγο του Κυρίου. Ο Άγιος Ανδρέας ταξίδεψε σε πολλά μέρη, μέχρι που έφτασε και στην Πάτρα. Όσοι βρίσκονταν εκεί, ακούγοντας τα λόγια του πίστεψαν στον Ιησού και βαπτίστηκαν Χριστιανοί. Στην Πάτρα ο Άγιος Ανδρέας έκανε πολλά θαύματα και θεράπευσε πολλούς ανθρώπους πάσχοντες από διάφορες ασθένειες. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους αρρώστους που θεράπευσε ήταν και η γυναίκα του άρχοντα της πόλης εκείνης της εποχής, η Μαξιμίλλα η οποία ήταν ειδωλολάτρισσα και πιστεύοντας στα θαύματα και την Χριστιανική πίστη έγινε Χριστιανή. Η ευσέβειά της όμως εξόργισε τον Άρχοντα τον Αιγειάτη και ο ίδιος πρόσταξε την σταύρωση του Αγίου. Ο κόσμος της Πάτρας όμως αντέδρασε για την πράξη του αυτή και τότε ο Αιγειάτης μετανιωμένος για το άδικο έπεσε σε έναν γκρεμό όπου μετά πήρε το όνομα Υψηλά Αλώνια. Ο Άγιος δεν άντεξε επάνω στον σταυρό και το σώμα του ενταφιάστηκε στο σημείο όπου είναι σήμερα η Επισκοπή Παλαιών Πατρών. Έτσι, λοιπόν, η διδασκαλία του Αγίου και η πίστη του κόσμου συνέβαλε στο χτίσιμο της μεγαλύτερης εκκλησίας των Βαλκανίων εις μνήμην του Αγίου μας, ο οποίος προστατεύει την πόλη μας και τους κατοίκους της καθημερινά. Οι θεραπευτικές του ικανότητες οδήγησαν στο να πάρει το νοσοκομείο της Πάτρας το όνομά του,<<Νοσοκομείο ΄΄Ο Άγιος Ανδρέας>>. Ο Άγιος Ανδρέας είναι για εμάς τους Πατρινούς ο προστάτης μας, το στήριγμά μας στις δύσκολες ώρες. Είναι μεγάλη τιμή για εμάς να πατάμε αυτά τα ιερά χώματα τα οποία πάτησε και ο Άγιος μας τα τελευταία χρόνια του βίου του και να προσκυνούμε τα ιερά λείψανα του να μας δώσει φώτιση να αφοσιωθούμε και εμείς στο θείο θέλημα και να αγαπήσουμε τον Κύριό μας Ιησού. Ακόμη και σήμερα το έργο του Αγίου Ανδρέα συνεχίζει να επιτελείται, πράγμα το οποίο αποδεικνύεται από το πλήθος κόσμου που κατακλύζει τον ιερό ναό, που είναι αφιερωμένος στην χάρη του, για να προσκυνήσουν την Τίμια κάρα και τον Ιερό Σταυρό σε σχήμα Χ. Όλοι μαζί, λοιπόν, προσευχόμαστε καθημερινά ο Άγιος Ανδρέας να προστατεύει εμάς και την πόλη μας και να μας δίνει την δύναμη να ακολουθούμε με αγάπη και αφοσίωση τον δρόμο του Κυρίου.
Αμήν

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΧΑΪΝΑ

Φοιτητρια




«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΣ»

Οι Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας δεν είναι ήρωες. Είναι δείκτες αγώνα, υπομονής, ταπείνωσης. Είναι πρότυπα αγωνιστικής δράσης και πάνω απ’ όλα υποδείγματα απλότητας. Δεν έγιναν Άγιοι για τη μόρφωσή τους –υπάρχουν και μορφωμένοι- αλλά για την υπέρβαση των παθών, την άσκηση, την υπομονή, το μαρτύριο. Και το μαρτύριό τους γίνεται μαρτυρία και φάρος για μας. Η αγάπη τους για το Χριστό κινεί τα νήματα της ζωής του. Και έχει σημασία αυτό για μας, αφού καλούμαστε να τους μιμηθούμε στο θάρρος, στην αγωνιστική διάθεση, καθώς και στην πνευματική τους ανάσταση.
Για το λαό της Πάτρας, σίγουρα ο όρος «Άγιος» ταυτίστηκε με τον πολιούχο της, τον Άγιο Ανδρέα, τον γίγαντα- μαθητή, τον ιεραπόστολο Απόστολο, τον μάρτυρα, το συσταυρωμένο με το Χριστό.
Η ζωή του, η κλήση του, η παρουσία του κοντά στο Χριστό, η Αποστολική του πορεία, σίγουρα είναι αποτελέσματα πίστης. Μίας πίστης που μας παροτρύνει να τον μιμηθούμε, να του μοιάσουμε, να τον φτάσουμε.
Αγωνιστής και ανυποχώρητος, γίνεται ο μαθητής-πρότυπο, ο μάρτυρας-υπόδειγμα, ο πιστός στρατιώτης υπομονής και αγωνιστικού φρονήματος.
Η κραυγή του «Ευρύκαμεν τον Μεσσίαν» αντιλαλεί μέσα στους αιώνες σαν τις καμπάνες του ναού του στην Πάτρα-ενός απ’ τα ωραιότερα δείγματα της αρχιτεκτονικής ορθόδοξης ναοδομίας. «Ευρύκαμεν τον Μεσσίαν» ομολογεί και το πιστεύει χωρίς αμφιβολίες, χωρίς περιστροφές, χωρίς υποχωρήσεις.
Πρώτος στην κλήση και πρώτος ίσως μεταξύ ίσων στην κλίση του για μαθητής, Απόστολος και μάρτυρας, γίνεται μετά την Ανάσταση του Χριστού και βασικός ιεραπόστολος, διαδίδοντας το μήνυμα του Αναστημένου στην Κύπρο, τον Πόντο, τη Σινώπη, το Βυζάντιο, την Ελλάδα και κυρίως στην Πάτρα, όπου αφήνει και αφιερώνει τη ζωή του. «Δια πίστεως οι Άγιοι κατηγωνίσαντο» και ο Άγιος Ανδρέας ξεπέρασε αυτά τα όρια της πίστης. Η πίστη του γίνεται αγώνας και ο αγώνας γίνεται πίστη μας.
Ο λαός της Πάτρας κουβαλά μια βαριά κληρονομιά μιας πλούσιας αγωνιστικής μορφής, που, καλείται να την μετατρέψει σε αγιαστική πορεία. Οι παραδόσεις γύρω απ’ τη ζωή του, τη δράση του, το μαρτύριό του, αλλά και μετά το θάνατό του, δίνουν μια ζωντανή απόδειξη της πίστης αυτού του πολύμορφου, πολύπαθου και πολύπλοκου λαού της Πάτρας. Ενός λαού που «κλονίζεται» στο ανοιξιάτικο καρναβάλι της Αποκριάς, αλλά μεγαλουργεί με την παρουσία του, στο πανηγύρι του Αγίου Ανδρέα. Για το λαό της Πάτρας που πιστεύει απλά, γνήσια, απλοϊκά ότι ο Άγιος Ανδρέας είναι ο προστάτης του, ο Πολιούχος του, η αγαπημένη αυτή Αγία ύπαρξη στέκεται πάντα δίπλα του, αγωνιά μαζί του, νιώθει τις ανησυχίες και τα προβλήματά του. Ο πρωτόκλητος Άγος της λίμνης Γεννησαρέτ γίνεται ο Έλληνας φύλακας της ιχθυόσκαλας της Πάτρας, αλλά και ολόκληρου του λαού της.
Οι πιστοί της Πάτρας έχουν το δικό τους πρότυπο αγώνα, τον δικό τους Άγιο. Γιατί ένας λαός που δεν έχει Άγιο, είναι καταδικασμένος για αυτό και το μεγαλύτερο καύχημά μας είναι ο Άγιος Ανδρέας. Και στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, σίγουρα ο φάρος του φωτίζει και οδηγεί τις απλοϊκές μας καρδιές στον αγώνα. Γίνεται το στήριγμα μας, η πνευματική μας καθοδήγηση, η πυξίδα, το όριο. Πιστεύοθμε… μέχρι εκεί που μπορεί να μας φτάσει ο Άγιος Ανδρέας…

Μαρία Οικονόμου
Φοιτήτρια


«Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ»

Κάθε άνθρωπος για να πετύχει στη ζωή του πρέπει να βάζει διάφορους σκοπούς, διάφορα ιδανικά που θα αγωνίζεται να τα πραγματοποιήσει αλλά και θα πιστεύει σ’ αυτά. Είναι η πίστη η θαυματουγή δύναμη που εξασκεί τεράστια επίδραση στην ψυχική ζωή του ανθρώπου στη σταδιοδρομίατου και στη γενική εξελιξή του. Λέγοντας πίστη εννοούμε σταθερή ψυχική και διανοητική προσήλωση σε κάποιο αντικείμενο συγκεκριμένο ή αφηρημένο. Εννοούμε την ολοκληρωτική αφοσίωση του ανθρώπου σε ανώτερες ηθικές και πνευματικές αρχές καθώς και στους επιδιωκόμενους σκοπούς . Όταν η πίστη στη θρησκεία κορυφωθεί ο άνθρωπος γίνετε γίγαντας ικανός και να θυσιαστεί ακόμη γι’ αυτήν. Με τη δύναμη της οι μάρτυρες του χριστιανισμού δοκιμάστηκαν από εμπαιγμούς και μαστιγώσεις ακόμα από διωγμούς και φυλακίσεις, λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν υπέστησαν πολλές δοκιμασίες από πειρασμούς, πέθαναν αφού σφαγιάσθηκαν με μάχαιρα περπλανήθηκαν φορώντας αντί για ενδύματα δέρματα πρόβατου. Υπέστησαν δε τα μαρτύρια για να πετύχουν μια άλλη καλύτερη ανάσταση.
Ετσι ήταν και ο απόστολος Ανδρέας μέσω της πίστης του προς τον Χριστό και σε αυτά που του δίδαξε προσπάθησε να τα μεταδώσει και αυτός με την σειρά του σε εμάς μέσω του ιερού Ευαγγελίου. Ακόμα και πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου παρέμεινε πιστός στα ιδανικά του και σε αυτά που πίστευε.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι χωρίς πραγματικά το στήριγμα μιας πίστης δεν μπορεί να ζήση ο άνθρωπος. Είναι ατελής και αδύνατος και θέλει κάπου να ακουμπήσει, κάτι ν’ ατενίσει για να μπορέσει να προχωρήσει. Αλλιώς θα τον ταράξουν οι αποτυχίες και θα τον παρασύρει στην ντροπή και στην θλίψη η αναζήτηση μόνο της υλικής χαράς. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η πίστη και γι’ αυτό είναι μεγάλη η σημασία της για όλους. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Αγίου Τριαδικού Θεού του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, που μας γνώρισε δια του Αποστόλου Ανδρέου την αληθινή πίστη που μας φωτίζει, μας ενδυναμώνει και μας οδηγεί εις «παν έργον αγαθόν και Σοι ευάρεστον»

Σταματοπουλου Μαρια
ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΣΧ. ΕΜΠΟΡΟΠΛΟΙΑΡΧΩΝ
Αναστασοπουλος Σπυρος
Μηχανολογος



ΕΠΙΛΟΓΟΣ


Από τους επιβλητικότερους ήρωες και θριαμβευτές της αγίας μας τοπικής εκκλησίας ο τιμώμενος και εορταζόμενος ένδοξος Πολιούχος μας Απ. Ανδρέας περίλαμπρον προβάλλει σ’ολους μας –κυρίως στους νέους μας- το παράδειγμα της δικής του ομολογίας και του δικού του χριστιανικού και μαρτυρικού θριάμβου. Και εκφράζουμε την πίστη μας και την αφοσίωσή μας εις εκείνον : οι υπεύθυνοι με την εγρήγορση, οι γυναίκες με τη σεμνότητα, τα παιδιά με την υπακοή, οι μεγάλοι με την ταπείνωση, οι διωκόμενοι με την καρτερία, οι αγωνιζόμενοι με την δύναμη της αρετής, όλοι και όλες με το φόβο στον Θεό, την πνευματική ανάσταση, την ηθική τελείωση έχοντας πάντοτε ως παράδειγμα και πρότυπο τον Απόστολο και Άγιον και Πολιούχο μας ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΝ



π. Γεώργιος

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ







Τα Εισόδια της Θεοτόκου είναι μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή για την Εκκλησία μας που την τιμά με ιδιαίτερη λαμπρότητα στις 21 Νοεμβρίου, γιατί αποτελεί την βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.
Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της Αγίας Άννας και του Ιωακείμ, ένα πιστό ζευγάρι στον αληθινό Θεό, που στις καρδιές τους φώλιαζε η λαχτάρα να γίνουν γονείς, να αποκτήσουν δηλαδή ένα παιδί. Τα χρόνια περνούσαν αλλά δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν. Παρόλα αυτά, όμως όχι μόνο δεν έπαψαν να ελπίζουν και να προσεύχονται στο Θεό, αλλά ακόμη είχαν τάξει να προσφέρουν στις υπηρεσίες Του το παιδί που θα τους χάριζε. Η Άννα δεν έχασε την πίστη της στο Θεό, κάθε στιγμή περίμενε να γίνει το θαύμα γιατί μόνο ο Θεός ξέρει πια είναι η κατάλληλη στιγμή. Έτσι, λοιπόν, όταν πια η Άννα είχε γεράσει αρκετά, ο Θεός της χάρισε ένα μωρό, την μονάκριβη κόρη της, την εκλεκτή του Θεού, αυτή που προξένησε την σωτηρία των ανθρώπων και την συμφιλίωσή τους με το Θεό, την Υπεραγία και Δέσποινα Θεοτόκο Μαρία. Στις καρδιές του ζευγαριού κυριαρχούσε η χαρά για την εκπλήρωση του θαύματος αλλά όμως δεν ξεχάσανε ποτέ το <<μεγάλο τους τάμα>>, να αφιερώσουν την κόρη τους στο Ναό, στην υπηρεσία του Θεού. Έτσι λοιπόν, όταν η Μαρία έγινε 3 ετών, οι γονείς της την πήγαν στο Ναό να την αφιερώσουν στο Θεό όπως είχαν υποσχεθεί. Εκεί, την παρέδωσαν στον Αρχιερέα Ζαχαρία ο οποίος την ευλόγησε και την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων. Την λαμπρή αυτή είσοδο της Παρθένου στο ναό ονομάζουμε <<Εισόδια της Θεοτόκου>>. Η Είσοδος της Θεοτόκου στο Ναό είναι το προοίμιο της εύνοιας του Θεού στους ανθρώπους, η προαγγελία του Χριστού για την σωτηρία του κόσμου. Εκεί,στο ναό, η Παναγία έμεινε για δώδεκα χρόνια αφοσιωμένοι στο Θεό, όπου τρεφόταν από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ με ουράνια τροφή. Ώσπου ήρθε η μέρα του Θείου Ευαγγελισμού και των ουράνιων μηνυμάτων που προμήνυε τη σάρκωση του Ιησού Χριστού. Μέσα στα σπλάχνα της εσκήνωσε ο ίδιος ο Θεός. Έγινε μάνα Θεού και Αειπάρθενος μητέρα εις τους αιώνας. Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ της έφερε το θείο μήνυμα, ότι δηλαδή θα γεννήσει τον Υιό του Θεού και θα βρεθεί έγκυος, παρόλο που ήξερε ότι αυτό τιμωρείται με λιθοβολισμό, εκείνη έδειξε πλήρη υποταγή και εμπιστοσύνη μπροστά στο θείο θέλημα. Ήταν η μόνη γυναίκα που συγκέντρωσε όλες τις αρετές, ήταν δηλαδή <<Κεχαριτωμένη>>. Αυτή την καθαρή από αμαρτίες γυναίκα διάλεξε ο Θεός και την αξίωσε να γεννήσει τον Σωτήρα μας.
Με βάση την παραπάνω διήγηση για την Θεοτόκο, έχουμε την σύνθεση της εικόνας των Εισοδίων. Το κύριο πρόσωπο της εικόνας είναι η τριετής Παναγία, η οποία απεικονίζεται σαν ώριμη γυναίκα, δε εμφανίζει τίποτα το παιδικό, εκτός από το μικρό μέγεθος του σώματός της. Εικονίζεται την στιγμή που οι γονείς της την παραδίδουν στα χέρια του Αρχιερέα Ζαχαρία κι εκείνη στέκεται με μεγάλη ευλάβεια, πράγμα που υποδηλώνει την προθυμία και την χαρά της για την προσέλευσή της στο ναό του Κυρίου. Ο αγιογράφος εμφανίζει την Παναγία ως ώριμη γυναίκα και όχι ως την πραγματική της ηλικία, έχοντας ένα σκοπό. Γιατί θέλει εμείς να συλλάβουμε το πνεύμα της και την εκκλησιολογική της διάσταση. Το ίδιο ευλαβικά και με μεγάλη συγκίνηση απεικονίζονται και οι γονείς της, η Άννα και ο Ιωακείμ, οι οποίοι την παραδίδουν στα χέρια του Αρχιερέα με τέτοιο τρόπο που υποδηλώνει την προθυμία τους να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους στο Θεό και να τον ευχαριστήσουν. Έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους πάνω στην μονάκριβη κόρη τους προσέχοντάς την με μεγάλη συγκίνηση. Πίσω απεικονίζονται πολλές νεανίδες να κρατούν αναμμένες λαμπάδες και να προπέμπουν την Παναγία να οδηγώντας την στο Ιερό. Οι αναμμένες λαμπάδες θέλουν να υποδείξουν την μία νοητή λαμπάδα, την Παναγία και να προδηλώσουν την ανείπωτη μελλοντική αίγλη. Αυτή η αίγλη θα είναι ο Χριστός, γιατί από την Παναγία θα ανέλαμπε φωτίζοντας τους καθισμένους ανθρώπους στο σκοτάδι της αμαρτίας. Σε κάποιες εικόνες, η Παναγία εμφανίζεται πίσω από τον Ζαχαρία, αριστερά, καθισμένη σε καθέδρα με 3 σκαλιά και να περιμένει την τροφή που της φέρνει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Η Παναγία να παραμείνει ως νέα Κιβωτός της Διαθήκης στο Άγιο των Αγίων, ως η «έμψυχος Κιβωτός» και στα 12 χρόνια της παραμονής της εκεί, θα τρέφεται θαυματουργικά με Ουράνια τροφή.

Η Παναγία, λοιπόν, αφιερώθηκε στο Θεό και με πλήρη υποταγή δέχτηκε το θείο θέλημά Του. Εμείς όλοι που αγοραστήκαμε από τον Χριστό με το μόνο τίμημα το Άγιο Αίμα Του, τι κάνουμε; του ανήκουμε στ’ αλήθεια; Αυτό θα το ψάξουμε μέσα μας και συγκεκριμένα στον τρόπο της ζωής μας. Δεχόμαστε τις φουρτούνες και τις μπόρες (αρρώστιες, θάνατοι, προβλήματα) όπως τις μπουνάτσες και τις καθημερινές ευλογίες; αν ψάξουμε, θα καταλάβουμε ότι τις χαρές και τις ευλογίες Του τις δεχόμαστε υμνούντες τον Κύριο, ενώ τις δοκιμασίες αγανακτισμένοι και ζητώντας τον λόγο από Αυτόν. Ε τότε, δεν μπορούμε να νιώθουμε σαν δικά του παιδιά αφού δεν του έχουμε εμπιστοσύνη και δεν του δινόμαστε ολοκληρωτικά.
Εύχομαι λοιπόν, η γιορτή αυτή των Εισοδίων της Θεοτόκου να σταθεί η αφορμή να κάνουμε όλοι εμείς την αυτοκριτική μας για το αν έχουμε αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Κύριο. Ας το κάνουμε όσο είναι ακόμα καιρός………



ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΧΑΪΝΑ
φοιτήτρια του Παιδαγωγικού τμήματος Νηπιαγωγών Πατρών



Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ



Από την πρόνοιά  μας στο Πανεπιστημιακό  Γενικό Νοσοκομείο του Ρίου στις 23/10/2009




----------------------------------------------------------------------



Από την επίσκεψή μας στην Κιβωτό της Αγάπης που βρίσκεται στην οδό , Κ. Παλαιολόγου 29  στις 30/10/2009












----------------------------------------------------------------------


Από την πρόνοια επίσκεψή μας στο φίλο μας Νεκτάριο στις 13/11/2009, όπου του ευχηθήκαμε τα χρόνια πολλά για την ονομαστική γιορτή του, και μας άφησε όλους  άφωνους με τις ερωτήσεις του και με τις απορίες του.





----------------------------------------------------------------------

Την Παρασκευή 04/12/2009 η Παρέα του Αη Γιάννη έκανε την πρόννοιά της, επισκεφτήκαμε το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος, όπου εκεί τα είπαμε με αρκετούς ασθενείς και νοσηλευτές.






----------------------------------------------------------------------










ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ


Μερικές φωτογραφίες απο τις συγκεντρώσεις της παρέας μας κάθε Τρίτη :








ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΕΙΑ 2009




Πρόγραμμα Εκδηλώσεων

Σάββαττο

7 Νοεμβρίου 2009

Θυρανοίξια ἀνακαινισθέντος Παλαιοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.
ὥρα 17.45: Λιτανευτική Ἔξοδος τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀπό τόν Νέο Ἱερό Ναό πρός τόν Παλαιό
ὥρα 18.00 : Ἁγιασμός στά προπύλαια τοῦ Παλαιοῦ Ναοῦ– ὁμιλία Σεβασμιωτάτου
ὥρα 18.30 : Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός




Κυριακή

8 Νοεμβρίου 2009

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν ἀνακαινισθέντα Παλαιό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου. Χειροτονία Διακόνου
ὥρα 18.30 : Ἐκδήλωση στήν Χριστιανική Ἑστία Πατρῶν, μέ θέμα: «Μνήμη Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ»



Δευτέρα

9 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 20.00 : Ἐκδήλωση τῆς Χορῳδίας «Φωκαεύς» σέ συνεργασία μέ τόν Βυζαντινό χορό τῆς Πολυφωνικῆς Χορῳδίας Πατρῶν, στό Δημοτικό Θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ».



Τετάρτη

11 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 18.30 : Ἐκδήλωση πρός τιμήν τῶν Πρεσβυτερῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, στό Συνεδριακό Κέντρο τοῦ Τ.Ε.Ι. μέ τήν συμμετοχή τῆς χορῳδίας τοῦ κ. Δημητρίου Γαλάνη καί τῶν νεανικῶν ὁμάδων τῶν Ἐνοριῶν Ἁγ. Δημητρίου Πατρῶν καί Ἁγ. Εἰρήνης Ριγανοκάμπου



Δευτέρα

16 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 19.00 : Μουσική βραδιά - ἀφιέρωμα στήν πατρινή συνθέτρια ὀρατορίων, Ἑλένη Οἰκονομοπούλου.
Δημοτικό Θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ»



Τετάρτη

18 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 19.00 : Συναυλία Baroque Μουσικῆς ἀπό τήν Χορωδία τοῦ Δημοτικοῦ Ὡδείου.                       Δημοτικό Θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ»



Πέμπτη

19 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 19.00 : Ἐγκαίνια Ἐκθέσεως Ἀχαϊκοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικοῦ Βιβλίου καί παρουσίαση σχετικῆς Ἐκδόσεως.
Αἴθουσα Δημοτικῆς Πινακοθήκης



Σάββατο

21 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 12.00 μεσ. : Ἐκδήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν στά πλαίσια τοῦ Forum Ἀνάπτυξης μέ θέμα: «Ἐκκλησία καί Περιβάλλον»
Ξενοδοχεῖο “ Ἀστήρ ”.



Κυριακή

22 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 7.30-10.30: Ὄρθρος-Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Ἐτήσιο Μνημόσυνο Μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Πατρῶν, κυροῦ Νικοδήμου.
Νέος Ἱερός Ναός Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν
ὥρα 19.00 : Μουσικοφιλολογικό Μνημόσυνο πρός τιμήν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Πατρῶν κυροῦ Νικοδήμου στόν Μητροπολιτικό Ναό Πατρῶν.
Συμμετέχει ὁ Βυζαντινός χορός τοῦ Δημοτικοῦ Ὠδείου Πατρῶν, ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ κ.Σπυρίδωνος Ψάχου.



Δευτέρα

23 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 20.00: Συναυλία ἔργων Θρησκευτικῆς Μουσικῆς ἀπό τά σύνολα τοῦ Δημοτικοῦ Ὠδείου Πατρῶν
«Ὀρχήστρα Δωματίου»
«Χορῳδία Δωματίου»
«Παιδική Χορωδία»
Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρῶν



Τρίτη

24 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 21.00 : Συναυλία Ὀρχήστρας Πατρῶν ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ Μαέστρου κ. Δημήτρη Μποτίνη, σέ συνεργασία μέ τήν χορωδία Ἑπτανησίων Πάτρας καί τοῦ Φωνητικοῦ Συνόλου τῆς Φιλαρμονικῆς Ἑταιρείας, Ὠδείου Πατρῶν.
Δημοτικό Θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ»



Τετάρτη
25 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 19.00 : Ἑορταστική Ἐκδήλωση γιά τήν συμπλήρωση 30 ἐτῶν λειτουργίας τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν.
Παρουσίαση τοῦ Ὀρατορίου «Ἀπόστολος Ἀνδρέας» ἀφιερωμένου στούς Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρῶν.



Σάββατο

28 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 18.00 : Ἐκδήλωση πρός τιμήν τῶν Ἐκπαιδευτικῶν κατά τήν διάρκεια τοῦ Ἑσπερινοῦ στόν Παλαιό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.
Βράβευση πρωτευσάντων στίς ἐξετάσεις γιά τά Α.Ε.Ι. καί Τ.Ε.Ι. τῆς Χώρας.



Κυριακή

29 Νοεμβρίου 2009

Ἑορτή Ἀχαιῶν Ἁγίων.
ὥρα 7.30-10.30: Ὄρθρος - Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.
Λιτανευτική ἔξοδος τῆς Ἁγίας Κάρας καί τοποθέτηση στό κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ γιά προσκύνημα.
ὥρα 18.00 : Μέγας Πολυαρχιερατικός Ἑσπερινός
Ἑορτῆς Ἁγίου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, συγχοραστατούντων Μελῶν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἄλλων Ἀρχιερέων, προσκληθέντων ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου
ὥρα 22.00 : Ἱερά Ἀγρυπνία.



Δευτέρα

30 Νοεμβρίου 2009

ὥρα 7.30-10.30: Ὄρθρος -Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου
Λιτάνευσις τῆς Ἁγίας Κάρας καί τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Νο 5 (Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ )



ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΜΑΣ



1. Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ





Ο Απόστολος Ανδρέας γεννήθηκε στη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, στη λίμνη της Τιβεριάδος. Πατέρας του ήταν ο Ιωνάς και αδερφός του ο Απόστολος Πέτρος.
Ήταν ο πρώτος που κλήθηκε από τον Κύριο γι’αυτό ονομάστηκε Πρωτόκλητος, ενώ είναι γνωστό το χαρμόσυνο μήνυμα που έδωσε στον αδερφό του Πέτρο ότι «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν» (Ιωαν.1,42).

Το επάγγελμά του ήταν ψαράς και έμελλε να γίνει αλιέας ψυχών κατά την πρόσκληση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Πρώτος σταθμός της Αποστολικής περιοδείας του Αποστόλου Ανδρέα ήταν η Σινώπη, μία σημαντική πόλη της Μ. Ασίας στα παράλια του Εύξεινου Πόντου. Πολύ το πνευματικό σκοτάδι και ο Απόστολος Ανδρέας αναγκάζεται να φύγει μιας και οι αντιδράσεις εναντίον του μεγάλες.  Από τη Σινώπη, ο Πρωτόκλητος ταξίδεψε στην Αμισό, μια παραθαλάσσια πόλη του Εύξεινου Πόντου (η σημερινή Σαμψούντα). Εκεί ο Απόστολος έμεινε αρκετό διάστημα και χειροτόνησε πρεσβύτερους και διακόνους.
Η Τραπεζούντα ήταν ο επόμενος σταθμός του Πρωτοκλήτου. Εδώ όμως -όπως και στη Σινώπη- γεμίζει λύπη γιατί η πνευματική συγκομιδή είναι ελάχιστη και αποφασίζει να αναχωρήσει για τη χώρα των Ιβήρων στον Καύκασο (σημερινή Γεωργία). Με πολύ χαρά ο Απόστολος Ανδρέας βλέπει το σπόρο του Λόγου Του Θεού να καρποφορεί και έτσι ευχαριστημένος αναχωρεί για την Ιερουσαλήμ, όπου περνά εκεί τις εορτές του Πάσχα και της Πεντηκοστής. Με νέες δυνάμεις ο Πρωτόκλητος συνεχίζει την περιοδεία του φθάνοντας στην Έφεσο όπου συναντά τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Κατόπιν ταξιδεύει για την Οδυσσούπολη της Μυσίας (σημερινή Βάρνα της Βουλγαρίας), στην οποία η πνευματική καρποφορία ήταν μεγάλη και αφού χειροτονεί εκεί ο Απόστολος Ανδρέας Επίσκοπο και πρεσβυτέρους, αναχωρεί για τη Νίκαια όπου έμεινε για δύο χρόνια με πλούσια και εδώ πνευματική συγκομιδή. Μετά τη χειροτονία και εδώ Επισκόπου, ο Πρωτόκλητος πηγαίνει στη Νικομήδεια, η οποία δέχεται και αυτή με χαρά το κήρυγμά του. Εν συνεχεία, φθάνει στη Χαλκηδόνα, όπου και κει το έργο του είναι πλούσιο και περνώντας από την Αμάστριδα, επιστρέφει στη Σινώπη, στην πόλη από την οποία ξεκίνησε το αποστολικό του έργο και που αυτή τη φορά υπέστη φοβερά βασανιστήρια αλλά σώθηκε θαυμαστά με παρέμβαση του Ιησού Χριστού Κατόπιν, αφού κηρύττει στις πόλεις των ακτών της Κασπίας θάλασσας, στον Καύκασο, στο Βόσπορο, στο Βυζάντιο, στην Ηράκλεια της Θράκης, στη Μακεδονία, στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία, φθάνει στην Πάτρα.
Στην Πάτρα ο Απόστολος Ανδρέας είχε έργο πλούσιο. Πολύ το κήρυγμα, πολλά τα θαύματα. Όμως το μίσος του μακράν του Θεού κόσμου άσβεστο. Μετά από τόσες κακουχίες, η Πάτρα έμελλε να γίνει ο ιερός τόπος του μαρτυρικού θανάτου του Πρωτοκλήτου.
Με θάρρος προχώρησε εκούσια στο σταυρικό του θάνατο μιμούμενος τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, χωρίς να καμφθεί από τις απειλές του Ανθύπατου Αιγεάτη.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή πάνω στο σταυρό σχήματος Χ κηρύττει.
Μεγάλη η Τιμή να ζούμε στην πόλη στην οποία μαρτύρησε ο Απόστολος Ανδρέας και να έχουμε την ευλογία να προσκυνούμε τα ιερά λείψανά του. Θα ήταν όμως τραγικό λάθος να το θεωρήσουμε ως μία ιστορική τύχη και μία ευκαιρία θρησκευτικού τουρισμού. Θα αποτελούσε βλασφημία να νομίζουμε πως η θυσία του Πρωτοκλήτου απλά αποτελεί ένα ακόμα πολιτιστικό στολίδι της πόλης μας και το χρέος μας τελειώνει ικανοποιώντας περιστασιακά τη θρησκευτική μας ανάγκη, ανάβοντας ένα κερί. Οφείλουμε να μιμηθούμε τον Απόστολο Ανδρέα κάνοντας βίωμα μας την εν Χριστώ ζωή. Όπως ο Πρωτόκλητος, έτσι και μεις να αγαπήσουμε δυνατά τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ζώντας μια ζωή ευάρεστη σε Αυτόν με οποιοδήποτε τίμημα. Πολύ δύσκολο, ναι, ακατόρθωτο, όχι. Με τις πρεσβείες του Αποστόλου Ανδρέα. Αμήν.

Κώστας Ελεζόγλου
Μεταλλειολόγος Μηχανικός



2. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ


Πολιούχος ορίζεται ο άγιος της εκκλησίας που έχει υπό την προστασία του μια πόλη, η οποία του έχει αφιερώσει τον κεντρικό ιερό ναό της και διοργανώνει πανηγυρικές εκδηλώσεις κατά την ημέρα της εορτής του. Ο πρωτόκλητος μαθητής του Ιησού Χριστού, ο άγιος Ανδρέας προστατεύει την αχαϊκή Πρωτεύουσα και σε αυτόν ανήκει ο μεγαλύτερος ιερός ναός των Βαλκανίων, που είναι χτισμένος στην Πάτρα.
Το όνομα του αγίου συνδυάζεται με την πόλη μας γιατί ο άγιος Ανδρέας έζησε τα τελευταία χρόνια του βίου του στην Πάτρα διδάσκοντας και θαυματουργώντας. Στον τόπο μας μαρτύρησε για το Θεό των χριστιανών μετατρέποντας, με το πρότυπό του, τον ειδωλολάτρη λαό σ’ έναν χριστιανικό κόσμο γεμάτο πίστη και θρησκευτική εγρήγορση. Η επιρροή της δράσης του έφθασε μέχρι τα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, αφού ειδωλολάτρες ηγεμόνες όπως ο Στρατοκλής και η γυναίκα του αδελφού του Μαξιμίλλα όχι μόνο άλλαξαν την πίστη τους αλλά και συμπαραστάθηκαν στο μαρτυρικό τέλος του αγίου.Στις μέρες μας το θεάρεστο έργο του αγίου Ανδρέα εξακολουθεί να επιτελείται, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τους εκατοντάδες επισκέπτες, από διαφορετικά σημεία της Ελλάδας και όχι μόνο, που συρρέουν στον ιερό ναό για να προσκυνήσουν την Τίμια Κάρα και το Σταυρό του μαρτυρίου του Αγίου, παίρνοντας τη χάρη και την ευλογία του.
Για την πόλη μας ο άγιος Ανδρέας είναι ο διαμεσολαβητής των αιτημάτων μας στον ουρανό, αποτελεί το στήριγμα μας σε δύσκολες στιγμές και τον τόπο ευχαριστίας στη χαρά μας, είναι το ησυχαστήριο μας όταν αναζητούμε την απομόνωση και την αυτοσυγκέντρωση και η θαυματουργός δύναμη στη ψυχή μας. Στον άγιο Ανδρέα απευθύνουμε την προσευχή μας σε ώρες κινδύνου για την πόλη και από αυτόν ζητούμε να μεσιτεύσει για έλεος όταν αμαρτάνουμε, η υπακοή και αφοσίωσή του στο θείο θέλημα γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για κάθε κάτοικο της Πάτρας.
Ο τρόπος ζωής του λαού των Πατρών είναι η δική μας απόδοση τιμών στον άγιο Ανδρέα του οποίου η προστασία μας σκεπάζει με στοργή και αποτελεί βάλσαμο στην ανθρώπινη ψυχή και στον καθημερινό αγώνα της.

K. Z.



3. Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ




Απόστολος Ανδρέας: Ο πρώτος που δέχτηκε την πρόσκληση του Χριστού να τον ακολουθήσει. Ψαράς στη λίμνη της Γεννησαρέτ, υιός του Ιωνά και αδερφός του Σίμωνος Πέτρου. Το όνομα Ανδρέας είναι ελληνικό. Συχνά απαντάται στον Ηρόδοτο, στον Πλούταρχο και σε άλλους συγγραφείς. Η απόφαση της οικογένειάς του να δοθεί σε ένα από τα τέκνα της το όνομα αυτό, αποδεικνύει ευαισθησία προς την ελληνική σκέψη και τον ελληνικό πολιτισμό. Επίσης, ο Ανδρέας είναι ελληνομαθής, γνωρίζει την ελληνική γλώσσα.
Όταν κάποια στιγμή μια ομάδα Ελλήνων προσηλύτων αναζητούν μια ευκαιρία να συναντήσουν τον Ιησού, καταφεύγουν στον Απόστολο Φίλιππο. Ο Φίλιππος με τη σειρά του απευθύνεται στον Ανδρέα για να μεσολαβήσουν για την πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης. Ο Ιησούς, όταν του το αναγγέλλουν, απαντά « Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου »(Ιωαν.ΚΒ’,23-24). Ο ιερός Χρυσόστομος σχολιάζει ότι επειδή οι μεν Ιουδαίοι επέμεναν στην απείθεια, οι δε Έλληνες ήθελαν να προσέλθουν, για αυτό και είπε ο Χριστός « καιρός είναι πλέον να προχωρήσω στο Πάθος εφόσον όλα έχουν εκπληρωθεί ».
Επίσης, κατά τον Άγιο Νεκτάριο « Από τον πόθο των Ελλήνων να Τον αναζητήσουν, διέκρινε ότι ήταν πρόθυμοι να δεχθούν τη διδασκαλία Του, προέβλεψε ότι θα δοξαστεί από την πίστη των εθνών ».
Συνοψίζοντας, βλέπουμε πως στο περιστατικό με τους Έλληνες που περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, διεδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο ο Απόστολος Ανδρέας. Η συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού έχει λοιπόν « την αφετηριακή της βάση στα πρώτα βήματα ήδη από τη στιγμή της οικοδόμησης της ομάδας των Δώδεκα του Ιησού ».

Βιβλιογραφία:

• Αγ. Ι.Χρυσοστόμου, Υπόμνημα εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, τόμος 74, εκδόσεις Ωφέλιμο Βιβλίο.
• Αγ. Νεκταρίου, Περί της Ελληνικής Φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις το Χριστιανισμόν, βιβλιοπωλείο Ν.Παναγόπουλος.
• Τ. Γριτσόπουλος, Ο Απ. Ανδρέας και αι Πάτραι, Πρωτοκλήτεια 2003.
• Γ. Πατρώνος, Ο Απ. Ανδρέας κατά την Καινή Διαθήκη με αναφορά και στα απόκρυφα, Πρωτοκλήτεια 1996-1997.


Αγλαΐα Γεωργιτσοπούλου


τελειόφοιτος Νομικής



4. ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ




Ο Άγιος Ανδρέας σε ηλικία 80 ετών ήρθε στην Πάτρα για να διαδώσει το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελίου, να θεραπεύσει, να ευεργετήσει τους Πατρινούς και εν τέλει να θανατωθεί ύστερα από εντολή του Ανθύπατου Αιγεάτη. Οι Πατρινοί ως ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης από τον 5ο αιώνα κατασκευάζουν στην παραλία Πατρών όπου μαρτύρησε ο Απόστολος Ανδρέας έναν ναό προς τιμήν του. Ο Ναός αυτός λόγω της παλαιότητας ονομάζεται «ο παλαιός Ναός του Αγίου Ανδρέα». Κατά την ειδωλολατρική περίοδο στο μέρος αυτό βρισκόταν ο ναός της Δήμητρας, πλησίον του οποίου υπήρχε πηγή του μαντείου της θεάς. Η πηγή αυτή ήδη από την μεσαιωνική εποχή αποκαλείται «το πηγάδι του Αγίου Ανδρέα». Μέσα στο πέρασμα των αιώνων πολλές φορές λόγω φυσικής και ανθρώπινης παρέμβασης προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές και επί τουρκοκρατίας ο ναός καταστράφηκε ολοσχερώς.. Το 1835 στο ίδιο μέρος κατασκευάστηκε ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέα και για 11 χρόνια διετέλεσε μητροπολιτικός ναός και στον οποίο διαφυλάσσετε μέχρι και σήμερα το τεμάχιο του δακτύλου του Αγίου Ανδρέα.
Οι Πατρινοί της αρχές του 20ου αιώνα σκέπτονταν να χτίσουν έναν δεύτερο ναό της τιμή του Αγίου Ανδρέα λόγω της ευσέβειας και του σεβασμού που ένιωθαν της αυτόν και λόγω της αύξησης του πληθυσμού των κατοίκων της Πάτρας και των περιχώρων. Το 1902 έγινε της διεθνής διαγωνισμός για την εκπόνηση του Αρχιτεκτονικού σχεδίου και τελικά ανατέθηκε στον Γάλλο αρχιτέκτονα Αιμίλιο Ρομπέρ. Ο ναός θεμελιώθηκε 1 Ιουνίου 1908 από τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ ύστερα από της δυσκολίες και καθυστερήσεις. Ο ναός εγκαινιάστηκε μεγαλοπρεπώς 26 Σεπτεμβρίου 1974 με την παρουσία του Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικοδήμου, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ, πολλών κληρικών και πλήθους πιστών. Σ’ αυτόν τον νέο ιερό ναό φυλάσσεται ο σταυρός στον οποίο μαρτύρησε ο Απ. Ανδρέας και η τίμια κάρα του. Οι Πατρινοί αναγκάστηκαν να αποχωριστούν το σταυρό το 1205, επειδή οι Σταυροφόροι κατέλαβαν την Πελοπόννησο και γι’ αυτό ο σταυρός μεταφέρθηκε και φυλάχτηκε στον Αγ. Βίκτωρα της Μασσαλίας της Γαλλίας. Έπειτα από διαπραγματεύσεις 19 Ιανουαρίου 1980 ο σταυρός του μαρτυρίου επιστρέφει στην πόλη των Πατρών όπου ο Άγιος μαρτύρησε.
Το 1460 η τίμια κάρα του Αποστόλου Ανδρέα βρέθηκε σε παρόμοιο κίνδυνο όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Πελοπόννησο γι’ αυτό ο Θωμάς Παλαιολόγος αναλαμβάνει να μεταφέρει την τίμια κάρα στη Ρώμη για την προφύλαξη.
Πολλά χρόνια αργότερα γίνονται διαπραγματεύσεις και 26 Σεπτεμβρίου 1964 οι Πατρινοί με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση υποδέχονται την τίμια κάρα του Αγίου τους.


Κηπουργού Μαρία


Φιλόλογος



5. “ Πρωτοκλήτεια ” : Θρησκευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου Ανδρέου κατά των μήνα Νοέμβριο.



Στις 30 Νοεμβρίου κάθε χρόνο εορτάζουμε στην πόλη τον Πατρών τον πολιούχο μας Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα. Κατά τη διάρκεια του μήνα αυτού ποικίλες εκδηλώσεις διοργανώνονται προς τιμήν του Αγίου μας με τη συμμετοχή και παρουσία πολλών εκκλησιαστικών παραγόντων, όπως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας , των επισκόπων άλλων Μητροπόλεων, πλήθους κληρικών αλλά και σημαινόντων πολιτών της Πατραϊκής κοινωνίας καθώς και των απλών πολιτών της.
Επίκαιρες και ενδιαφέρουσες θρησκευτικές και πολιτιστικές ομιλίες και εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου Ανδρέου στα κατά τόπους πνευματικά κέντρα, βυζαντινές χορωδίες, δημοτικοί χοροί διοργανωμένοι από διάφορες ενορίες της πόλεως με τη συμμετοχή νέων ανθρώπων και η αγρυπνία την παραμονή της εορτής του Πρωτοκλήτου Ανδρέου πλαισιώνουν και κλείνουν τα Πρωτοκλήτεια με την ακολουθία της θείας λειτουργίας και την λιτάνευση που πραγματοποιούνται ανήμερα της εορτής του Αγίου Ανδρέoυ στις 30 Νοεμβρίου.
Η Αχαϊκή πρωτεύουσα τις ημέρες αυτές εορτάζει και τιμά με μεγαλοπρέπεια κα την προσήκουσα βαρύτητα τον Απόστολο, που πίστεψε αμέσως στη Θεότητα του Ιησού Χριστού και δέχτηκε το μεγάλης σημασίας κάλεσμα που του απηύθυνε, για να τον ακολουθήσει και να γραφτεί το όνομά του στους ουρανούς ως αυτόπτης μάρτυρας των θαυματουργικών πράξεων του Χριστού αλλά και ως φορέας του Ευαγγελίου. Ο Απόστολός μας ταλαιπωρήθηκε, διώχθηκε, βασανίστηκε και θανατώθηκε για τη μετάδοση της Αλήθειας του Κυρίου και τη σωτηρία των ανθρώπων, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή, που υπήρχε ειδωλολατρία και το Ευαγγέλιο περιείχε για τους Έλληνες “ άγνωστα ” ρήματα και “ δύσληπτες ” έννοιες. Όμως η μαρτυρία Του ήταν σημαντική και ανεπανάληπτη μια που σήμερα η πόλη των Πατρών δικαιώνει τις προσπάθειες του, αφού είναι Χριστιανική και Ορθόδοξη.
Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή του υλισμού και της ευδαιμονίας η εορτή του Αγίου Ανδρέου έρχεται να θυμίσει στους Αχαιούς πολίτες αλλά και γενικότερα στους Έλληνες πως είναι αναγκαία η προσήλωσή μας στην παράδοσή μας και η ενεργός συμμετοχή μας στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας που παρέχει στον άνθρωπο ασφάλεια και γαλήνη αποτελώντας τον προθάλαμο και προπαρασκευή για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Κερτεζιτόπουλος Σταύρος


Καθηγητής Ιταλικών



«Ως επίλογος»

Αγαπητοί μου αναγνώσται εορτάζοντες την μνήμην ενός από τους επιβληκoτέρους ήρωας και θριαμβευτάς της αγίας ημών πίστεως του Αγίου ενδόξου απόστολου Ανδρέου του Πολιούχου μας ας εμπνευσθώμεν από το παράδειγμά του. Φωτισθώμεν από την πίστη του. Ηλεκτρισθώμεν από την σταυρικήν θυσίαν του. Όπως εκείνος και ημείς κρατήσωμεν κατά τας πονηράς αυτάς ημέρας, ασάλευτα τα όμματα της ψυχής μας προς τον ουρανόν. Στηρίζομεν εις τον Κύριον τας ελπίδας μας. Εις εκείνον ας εμπιστευθώμεν τους στεναγμούς των ταλαιπωριών μας, διότι «ούκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα έστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις, εν ω δει σωθείναι ημάς… ει μη το όνομα «Ιησού Χριστού του Ναζωραίου». (Μακάριος Απόστ. Πέτρος)


π. Γεώργιος

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Την πρώτη της εκδρομή στο εξωτερικό πραγματοποίησε η «Παρέα του Αη Γιάννη» το διάστημα 24-31 Ιουλίου 2009. Ο προορισμός δεν ήταν άλλος από την «Πόλη των Πόλεων», την βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη.

Το πρόγραμμα της εκδρομής μας ήταν το εξής:

24/07: Αναχώρηση από την Πάτρα και με ενδιάμεσες στάσεις, άφιξη και διανυκτέρευση στη γραφική Ξάνθη.


25/07: Μετά το πρωινό και διαμέσου του ελληνικού και του τουρκικού τελωνείου περάσαμε στο τουρκικό έδαφος. Νωρίς το απόγευμα, βρεθήκαμε στα ιερά χώματα της Βασιλεύουσας. Με την πρώτη ματιά εντυπωσιαστήκαμε από το κάλος της πόλης και αισθανθήκαμε την ανυπομονησία να την γνωρίσουμε καλύτερα . Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο εξορμήσαμε να πάρουμε μία πρώτη γεύση από τις μυρωδιές και τις γεύσεις της.


26/07: Με δέος φτάσαμε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο όπου και παρακολουθήσαμε τη Θεία Λειτουργία. Τα συναισθήματα όλων μας ήταν έντονα. Μετά το πέρας της Λειτουργίας, είχαμε τη χαρά και την τιμή να ξεναγηθούμε στους χώρους της κοιτίδας της Ορθοδοξίας αλλά και να ακούσουμε την ιστορία του Πατριαρχείου από τον Πατρινό Αρχιδιάκονο πατέρα Μάξιμο καθώς και να γνωρίσουμε από κοντά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φιλαδελφίας π. Μελίτωνα.
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε το προσκύνημα του Ιερού Αγιάσματος της Παναγίας των Βλαχερνών όπου όλοι μαζί ψάλλαμε «Τη υπερμάχω…» όπως είχαν κάνει χρόνια πριν οι κάτοικοι της Πόλης προκειμένου να ευχαριστήσουν την Παναγία για τους νικηφόρους αγώνες τους.
Επόμενο προσκύνημα ήταν η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή.

27/07: Πρωινό ξύπνημα και μετάβαση στα γραφικά Πριγκιποννήσια με πρώτη στάση τη Χάλκη. Εκεί επισκεφτήκαμε τη Θεολογική Σχολή και ευχηθήκαμε να πραγματοποιηθεί σύντομα το όνειρο κάθε Ορθοδόξου για επαναλειτουργία της.
Στην Μεγάλη Πρίγκιπο περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια και απολαύσαμε φρέσκα ψάρια από τα νερά της θάλασσας τους Μαρμαρά.
















28/07: Αφού ξεναγηθήκαμε στο χώρο που άλλοτε βρισκόταν ο ιστορικός Ιππόδρομος και στο Μπλε Τζαμί οδηγηθήκαμε στο Ναό της Του Θεού Σοφίας. Με ρίγη συγκίνησης περάσαμε τις Πύλες του Ναού, θαυμάσαμε το Βυζαντινό Μεγαλείο, μαγευτήκαμε από τις εναπομείνασες αγιογραφίες και τα ψηφιδωτά και ακούγοντας τα λόγια του ξεναγού, ταξιδέψαμε σε άλλες εποχές όταν λειτουργούσε παρουσία του Πατριάρχη, του Αυτοκράτορα και πλήθους ορθοδόξων πιστών.










29/07: Σειρά είχαν τα ανάκτορα Τοπ Καπί και Ντολμαμπαχτσέ. Περιηγηθήκαμε σε αυτά και. απορήσαμε με τα πλούτη και τη χλιδή στην οποία ζούσαν οι Σουλτάνοι.
Έπειτα κάναμε τα ψώνια μας στη Κλειστή Αγορά Το βράδυ είδαμε την ξακουστή πλατεία Ταξίμ και περπατήσαμε στη διάσημη Ιστικλάλ, την άλλοτε οδό του Πέραν.


30/07: Με καράβι διασχίζαμε τον χιλιοτραγουδισμένο Βόσπορο και φτάσαμε μέχρι το στενό προς τη Μαύρη Θάλασσα και τις Συμπληγάδες Πέτρες. Στη συνέχεια, με γλυκιά μελαγχολία μέσα στην καρδιά αφήσαμε την Πόλη και πήραμε το δρόμο της επιστροφής δίνοντας ο καθένας στον εαυτό του την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουμε σύντομα.





30/07: Αφού διανυκτερεύσαμε στην Ξάνθη, γεμάτοι αναμνήσεις και εικόνας επιστρέψαμε στην Πάτρα έχοντας αφήσει ένα κομμάτι του εαυτού μας στην Πόλη.

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ



























Η «Παρέα του Αη Γιάννη» το Σάββατο 20 Ιουνίου 2009 πραγματοποίησε ακόμα μία εκδρομή με προορισμό το νησί της Λευκάδας. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να προσκυνήσουμε την εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης στην ομώνυμη Μονή, να ξεναγηθούμε και να θαυμάσουμε από κοντά τα Ιερά κειμήλια που φυλάσσονται στο Μουσείο της Μονής. Στη συνέχεια, κατευθυνθήκαμε στο Νυδρί όπου γευματίσαμε και απολαύσαμε μία μικρή κρουαζιέρα γύρω από το Σκορπιό.
Η εκδρομή αυτή έγινε με αφορμή την ολοκλήρωση των φετινών μας συναντήσεων με την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε όλοι μας το Σεπτέμβρη ανανεωμένοι και με «γεμάτες μπαταρίες» για μία ακόμα πιο δημιουργική χρονιά.