Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ  ΕΚΔΡΟΜΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ 24ΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

 

Η “Παρέα του Αγίου Ιωάννου” διοργάνωσε την φθινοπωρινή εκδρομή της η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 4 Οκτωβρίου στην Αττική.

 

Φτάνοντας στον Νομό Αττικής, το πρώτο μας προσκύνημα ήταν η Ιερά Μονή του Παντοκράτορος Χριστού Νταού Πεντέλης.

Εκεί μας μίλησε μία από τις αδελφές της Ιεράς Μονής περί των βασικών ιστορικών στοιχείων του μοναστηριού, τα οποία έχουν ως εξής:

Η Ιερά Μονή ιδρύθηκε τον 9ο αι. ως ανδρικό κοινόβιο. Τότε, κατά την βυζαντινή περίοδο ανεδείχθη ως η δεύτερη μονή των Βαλκανίων, μετά από την Μονή Δαφνίου, με πολυπληθή αδελφότητα.

Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας η Ιερά Μονή υπήρξε πνευματικό λίκνο και πηγή εθνικής εμπνεύσεως, αφυπνίσεως και προσφοράς.

Η Μονή ακολουθούσε το Στουδίτικο τυπικό ως προς την τέλεση της Θείας Λατρείας και έφερε στην Αττική το τυπικό των Ακοιμήτων της Κωνσταντινουπόλως, δηλαδή της αδιαλείπτου τελέσεως όλων των Ιερών Ακολουθιών του εικοσιτετραώρου στο Καθολικό της Μονής.

Στις μέρες μας ίσως είναι ο μοναδικός Ναός που σώζεται ως Ακοίμητη Μονή και ένας από τους ελάχιστους εξαγωνικούς Ναούς που σώζονται στην Ελλάδα.

Κατά τη νύχτα της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου το 1680 οι μοναχοί βρίσκονταν όλοι συναγμένοι στην Εκκλησία, με αναμένες τις λαμπάδες ψάλλοντας το τελευταίο “Χριστός Ανέστη” της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας όταν αγαρηνοί πειρατές εισέβαλαν στη Μονή και εσφαγίασαν τους πατέρες. Η σφαγή υπήρξε καθολική και η λεηλασία ολοκληρωτική. Οι 179 Μοναχοί βρήκαν φρικτό μαρτυρικό θάνατο επισφραγίζοντας με το αίμα τους την αφοσίωση και την αγάπη τους στον Κύριο μας Ιησού Χριστό και λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου. Η μνήμη των 179 Οσιομαρτύρων Αγίων Πατέρων εορτάζεται την Τρίτη της Διακαινησίμου. Τρεις αιώνες μετά θαυματουργικά αποκαλύφθηκαν τα Ιερά Λείψανα των 179 Οσιομαρτύρων Πατέρων της Μονής.

Έτσι, είχαμε και την ευκαιρία να προσκυνήσουμε μερικά από τα Ιερά Λείψανα των Νεομαρτύρων της Μονής.

Κατόπιν, κατευθυνθήκαμε στην Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης. Στην Ιερά αυτή Μονή προσκυνήσαμε το άφθαρτο Ιερό Λείψανο του θαυματουργού Αγίου Εφραίμ.

Το ιστορικό του Ιερού Λειψάνου έχει ως εξής:

Η Μονή είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έγιναν μεγάλες και βάρβαρες σφαγές και ξεκληρίστηκε το μοναστήρι.

Το 1945 η μοναχή Μακαρία πήγε στα ερείπια της αρχαίας μονής του Ευαγγελισμού, διαμόρφωσε ένα κελάκι και άρχισε να καθαρίζει τα ερείπια του παλαιού ναού για να τον ανακατασκευάσει. Εκεί προσευχόταν να της φανερωθεί κάποιος από τους μοναχούς που είχαν ζήσει εκεί κατά την πάροδο των αιώνων.

Τότε μια φωνή μέσα στην ψυχή της την προέτρεπε να σκάψει για να βρει αυτό που επιθυμούσε. Στις 3 Ιανουαρίου 1950 ανέθεσε σε εργάτη το σκάψιμο συγκεκριμένου σημείου στο προαύλιο μετά από μία εσωτερική υποδειξη. Τότε αποκαλύφθηκε το λείψανο του Αγίου Εφραιμ και ο χώρος ανέδυε ευωδία. Η μοναχή απομάκρυνε το χώμα και ήρθε μπροστά στο σκήνωμα που, αν και τόσους αιώνες μέσα στη γη, δεν είχε αλλοιωθεί. Η μοναχή έβγαλε όλο το σκήνωμα και το τοποθέτησε σε μια θυρίδα που ήταν πάνω από τον τάφο. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για κληρικό καθώς το ράσο του είχε παραμείνει άθικτο.

Κατά την ώρα που η μοναχή διάβαζε τον εσπερινό άκουσε βήματα. Τότε είδε τον Άγιο Εφραίμ μπροστά της. Τον είδε ψηλό, με μάτια μικρά στρογγυλά, με μακριά μαύρα γένια, ντυμένο με μοναχική αμφίεση. Στο ένα χέρι είχε μια φλόγα και με το άλλο ευλογούσε. Το βράδυ ο Άγιος Εφραίμ φανερώθηκε στον ύπνο της, την ευχαρίστησε και της φανέρωσε το όνομά του.

Έκτοτε το μαρτυρικό και χαριτόβρυτο λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται στο Καθολικό της Μονής και είναι πηγή αμετρήτων θαυμάτων.

Στον περίβολο της Μονής υπάρχει η μουριά πάνω στην οποία ο Άγιος Εφραίμ άφησε την τελευταία του πνοή.

Ο Άγιος Εφραίμ εορτάζεται δύο φορές, στις 3 Ιανουαρίου για την εύρεση των Τιμίων Λειψάνων του και στις 5 Μαΐου για το μαρτυρικό του τέλος.

Το μεσημέρι οδηγηθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας. Το λεωφορείο μας αποβίβασε στην πλατεία Συντάγματος και είχαμε κάποιες ώρες με ελεύθερο πρόγραμμα.

Οι περισσότεροι από εμάς επισκέφθηκαν τον Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών.

Λίγα λόγια για τον Καθεδρικό και Μητροπολιτικό Ναό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών: Ο τύπος του ναού είναι βυζαντινού ρυθμού, σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική με τρούλο.

Στο εσωτερικό του ναού στα δεξιά σε μαρμάρινη λάρνακα φυλάσσεται το λείψανο  του Αγίου Εθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου Ε’, ενώ στα αριστερά σε επιχρυσωμένη λάρνακα φυλάσσεται το λείψανο της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας.

Κάτω από τον ναό βρίσκεται το Κειμηλιοφυλάκιο της Μητροπόλεως Αθηνών στο οποίο εκτίθενται αντικείμενα ανεκτίμητης αξίας, από τον 17ο έως τον 20ο αι, μεταξύ των οποίων είναι σημαντικά ιερά σκεύη, πολύτιμα βιβλία και χειρόγραφα, άμφια, εικόνες, θρόνοι και πολλά άλλα εκθέματα.

Ακριβώς δίπλα στον Μητροπολιτικό Ναό βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Ελευθερίου και της Παναγίας της Γοργοεπηκόου.

Ο τελευταίος μας σταθμός στην Πρωτεύουσα ήταν ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου Βύρωνος τον οποίο επισκευθήκαμε το απόγευμα.

Ένας από τους εφημερίους του Ναού μας υποδέχτηκε με θέρμη και μας μίλησε για τα ιστορικά στοιχεία του Ιερού Ναού.

Συνοπτικά, μας ανέφερε ότι μετά την Μικρασιατική καταστροφή δημιουργήθηκαν οι συνοικισμοί Βύρωνα, Καισαριανής, Μεταμόρφωσης και Νέας Ελβετίας, όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Κάποιο κάτοικοι αγωνίστηκαν για την ανεύρεση οικοπέδου με σκοπό την ανέγερση εκκλησίας. Βρέθηκε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Δημήτριος και δώρισε ένα οικόπεδο με την παράκληση ο Ναός να αφιερωθεί στον Άγιο Δημήτριο. Η ανέγερση του Ναού έγινε με την συνδρομή των κατοίκων της περιοχής και με πρωτοστάτη τον ιερέα Νεόφυτο ο οποίος είχε έρθει και αυτός ως πρόσφυγας από την Μικρά Ασία.

Στον Ιερό Ναό προσκυνήσαμε την εικόνα του Αγίου Δημητρίου αλλά πρωτίστως ο λόγος της επισκεψής μας ήταν για να προσκυνήσουμε την εικόνα της Παναγίας της Παρηγορήτριας.

Είναι γνωστό ότι η Παναγία η Παρηγορήτρια την Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020 κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας επί τη εορτή του Γενεθλίου της άρχισε να δακρυρροεί και αυτό συνεχίστηκε για κάποια χρόνια. Αντικρύζοντας την εικόνα, είναι εμφανή τα σημάδια που έχουν αφήσει τα δάκρυα από το πρόσωπο της Θεοτόκου.

 

Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό για τις τόσες πολλές ευλογίες που λάβαμε και σε αυτή την προσκυνηματική εκδρομή και παρακαλούμε για το Έλεός Του με τις μεσιτείες της Υπεραγίας Θεοτόκου και τις πρεσβείες όλων των Αγίων που προσκυνήσαμε στην ευλογημένη μας απόδραση.

 

Μ.Φ.

Μέλος της Παρέας