Σεβαστοί Πατέρες κι αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.

Φίλες και φίλοι της παρέας του Αη-Γιάννη

 

        Θα προσπαθήσω να εκφράσω με όση ακρίβεια γίνεται και παραστατικότητα την εποχή που ζούμε.

        Η κοινωνία μας εξελίσσεται συνεχώς εκφυλιστικά και παρακμιακά. Η πορεία της είναι αμιγώς κοσμική σε όλους τους τομείς, προγραμματισμένη από μία επικρατούσα τάξη πραγμάτων που επιβάλλεται στον τόπο μας τα τελευταία 50 περίπου χρόνια επιφέροντας μεγάλες αλλαγές στα ήθη, τα έθιμα, στις παραδόσεις και στη νοοτροπία του λαού μας.

        Παρατηρούμε έκπληκτοι σε ηθικό επίπεδο αξίες και ιδανικά να αμφισβητούνται, να συρρικνώνονται, να υπονομεύονται και να καταπίπτουν. Κοντολογίς, απαξιώνονται τα ιδανικά!! Ο άνθρωπος χάνει θεμελιώδη στοιχεία του εαυτού του. Δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως αξία αλλά ως μέσο για την επίτευξη κάποιου σκοπού. Η έννοια «ανθρώπινα δικαιώματα» έχει διαστρεβλωθεί ώστε να επιβάλλονται εκείνα που οδηγούν τον άνθρωπο στην αποξένωση, να ενδιαφέρεται για το «εγώ» και όχι για το «εμείς», να αδιαφορεί έμπρακτα για τον συνάνθρωπο.

        Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τυπικές, απρόσωπες, επιδερμικές και ανταγωνιστικές ώστε να κυριαρχεί η βία και η εγκληματικότητα. Τα πρόσωπα που παρουσιάζονται μέσα από τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης, οι ιδέες που προωθούνται στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά και στα σχολικά εγχειρίδια οδηγούν στην άρνηση της πολιτισμικής μας παράδοσης, στην απώλεια της ιστορικής και ορθόδοξης ταυτότητάς μας, στην υιοθέτηση πνευματικών και υλικών προϊόντων ξένων λαών και στον εθνικό εκφυλισμό.

        Σκοπός τους είναι η εξάρτηση και υποδούλωση της προσωπικότητάς μας και στην αλλοίωση των αυθεντικών χαρακτηριστικών του λαού μας σε ξένα στοιχεία.

        Οι ιδεολογικές αντιθέσεις μεταξύ της ελληνορθόδοξης παράδοσης και της δυτικοευρωπαϊκής κουλτούρας που επιβάλλεται στη χώρα μας είναι χαοτική κι οδηγεί στην υποτίμηση και συρρίκνωση της ανθρωπιστικής παιδείας. Η κοινωνία μας οδηγείται σε μαζοποίηση, ομογενοποίηση. Στον δυτικό κόσμο μόδα είναι η ενίσχυση του υλικού ευδαιμονισμού, η σάρωση και ισοπέδωση εθνικών παραδόσεων και φυσικά η εξαφάνιση της τόσο ενοχλητικής ορθόδοξης διδασκαλίας από τους ταγούς και σχεδιαστές της νέας παγκόσμιας τάξης.

        Από αυτό το ισοπεδωτικό τους μένος δεν θα μπορούσε να ξεφύγει το κύτταρο της κοινωνίας μας που είναι η οικογένεια.

        Σκοπός τους είναι η κατάργηση της ευλογημένης  παραδοσιακής ελληνικής ορθόδοξης οικογένειας η οποία ενέπνεε στα παιδιά την αγάπη για τον Θεό, για την πατρίδα, τον σεβασμό προς τους μεγαλύτερους (παππού – γιαγιά) και προς τους γονείς.   

        Έχουν μεγάλη υπομονή και νομοθετούν αργά αλλά σταθερά πολλές δεκαετίες τώρα την καταστροφή της. Επέβαλλαν το αυτόματο διαζύγιο, αποποινικοποίησαν τη μοιχεία και τις αμβλώσεις υποστηρίζοντας μάλιστα δογματικά κι εμμονικά πως είναι δικαίωμα της γυναίκας να κάνει ό,τι θέλει το σώμα της (αδιαφορώντας για τη νέα ζωή που μεγαλώνει μέσα της, δολοφονώντας την) εφεύραν το σύμφωνο συμβίωσης, νομοθέτησαν τον γάμο των ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών από αυτούς και τώρα ακούγεται όλο και περισσότερο πως μόνο ο πολιτικός γάμος, δηλαδή ο γάμος εν πορνεία, θα είναι ο μόνος που θα αναγνωρίζεται από το κράτος. Φυσικά, ας μην ξεχνάμε, πως το επόμενο βήμα τους είναι η παρένθετη μητρότητα, για τα άτομα ίδιου φύλου. Άρα εμπόριο και τα βρέφη!!

        Προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να είμαστε ανεκτικοί, να δεχόμαστε τις ιδιαιτερότητες και τις διαστροφές ως κάτι φυσιολογικό εφόσον είναι επιθυμία κάποιων. Όμως πώς είναι δυνατόν στο όνομα του δικαιωματισμού και της ανεκτικότητας να διαλυθούν τα πάντα; Να αποξενωθούμε από τις έννοιες του σωστού και του λάθους; Του φυσιολογικού και του αφύσικου;

        Η αντίστασή μας πρέπει να είναι καθολική και χωρίς αστερίσκους γιατί ο γάμος και η οικογένεια δεν είναι «δικαιώματα», είναι θεσμοί. Θεσμοί ευλογημένοι από τον Θεό που κάποιοι προσπαθούν να καταργήσουν.

        Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει όλοι μας ν’ αναζητήσουμε την θεϊκή μας καταγωγή, αλλά και την θεϊκή καταγωγή των συνανθρώπων μας. Χωρίς πνεύμα Θεού έχουμε υποστεί έναν βαθύτατο κλονισμό στην ίδια μας την ύπαρξη.

        Ο Θεός δεν έχει απολέσει την αυθυπαρξία Του. Αντίθετα ο άνθρωπος έχει απολέσει την ευκαιρία ενός Θεού που εκπλήσσει συνεχώς στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν πρέπει να χαθεί το μυστήριο που οι Πατέρες της εκκλησίας μας με την προσφορά και το έργο τους κατάφεραν να διαφυλάξουν.

        Σε αυτή την αλλοπρόσαλλη εποχή, στην εποχή της αποστασίας στην οποία επιβεβαιώνεται η φράση του Γρηγορίου του Παλαμά «νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ, ἢ κτηνώδης γίνεται ἢ δαιμονιώδης», πρέπει να επαναδιδαχθεί το μήνυμα του Ευαγγελίου και της Ανάστασης. Της Ανάστασης στην οποία όλο και λιγότεροι πιστεύουν.      

        Πρέπει να κατανοήσουμε ή μάλλον να ξαναπιστέψουμε πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα αλλά και ψυχή.

        Η εποχή που ζούμε θα αντιμετωπιστεί με μία Θεολογία ζωντανή που έχει λόγο, έχει παρουσία πνευματική μέσα στην κοινωνία.

        Ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας μας είναι κι οι παρέες σαν τη δική μας που υπάρχουν με τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη μας. Με τη συμμετοχή μας στις κατηχητικές αυτές συγκεντρώσεις αποκομίζουμε πολλά οφέλη. Μαθαίνουμε πως για να μπορέσει η αιωνιότητα να μην είναι απλά μία ελπίδα αλλά μία βεβαιότητα, μόνο η παρουσία του Θεού μπορεί να το διασφαλίσει.

        Και μόνο με αυτή την πίστη θα μπορέσει ν’ αλλάξει ο κόσμος μας.