Ιερά Μητρόπολη Πατρών – Η Παρέα του Αϊ-Γιάννη 

Εορτή Λήξεως – Ιούνιος 2019

Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019, στις 20:30, στον πολυχώρο ''Μηχανουργείο'', πλησίον του μητροπολιτικού επισκοπείου,  του παρεκκλησίου του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και βεβαίως, του Ιερού Ναού του πολιούχου μας, πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα, η Παρέα του Αϊ-Γιάννη, με προεξάρχοντα και εμψυχωτή της, τον άοκνο και ταπεινό λευίτη π. Γεώργιο Ηλιόπουλο, διανύοντας ήδη είκοσι χρόνια συνεχούς πορείας, μέσα από την κατηχητική ομάδα της Τρίτης, των ραδιοφωνικών εκπομπών της Πέμπτης και της προνοιακής υποστηρίξεως και επισκέψεως κάθε Παρασκευή σε μοναχικούς και εμπεριστάτους αδελφούς μας, πάντα υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και του σεβασμιοτάτου μητροπολίτου κ.κ. Χρυσοστόμου, ως επιστέγασμα της κατηχητικής περιόδου 2018 – 2019, τέλεσε την καθιερωμένη εορτή Λήξεως, με έναν ξεχωριστό ομολογουμένως και ιδιαίτερο τρόπο.

Η εορτή αποτελείτο από τρία μέρη: Στο 1ο  Μέρος, το Υμνολογικόν, η χορωδία της Παρέας του Αϊ-Γιάννη με τον π. Αντώνιο Ρηγόπουλο και τον Χοράρχη  Παναγιώτη Αναστασόπουλο, απέδωσαν το Απολυτίκιον του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και τις εννέα Ωδές - Καταβασίες του Πάσχα. Στο 2ο Μέρος, αναλύθηκε ο υπέροχος «Ύμνος της Αγάπης», του Αποστόλου Παύλου, Α' Κορινθίους Κεφ. ΙΓ'.  Με τόνο προσωπικό, βιωματικό, διαφορετικό, αλλά απόλυτα και κατ' ουσίαν θεολογικό, οι εικοσιένα ομιλητές-σχολιαστές που μελέτησαν το βάθος και την ουσία για την ύψιστη εντολή, αυτήν της Αγάπης, κατά σειρά και στίχο, ήσαν  οι ακόλουθοι αδελφοί της κατηχητικής ομάδος: ο διάκονος της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού π. Άγγελος Πανταζόπουλος, ο Αναστάσιος Βαβάτσικος, η Μαρία Μπούμπουλα, η Μαρία Αναστασοπούλου, η Αναστασία Γλαράκη, η Μαρία Βέρρα, η Νικολίτσα Γλαράκη, ο Γεώργιος Δημητρακόπουλος, η Αριστέα Γαβριήλ, η Αγλαΐα Αντωνοπούλου, η Ελισάβετ Δελλή, η Παρασκευή Φαραού, ο Ιωάννης Καραθανάσης, ο Λυμπέρης Δημητρόπουλος, η Λαμπρινή Κούτση, ο Γεώργιος Κουλέτσας, η Μαρία Φιλιππίδη, ο Βασίλειος Καννελλόπουλος, η Αντωνία Φούτζουλα, η Πηνελόπη Παπαμιχαλοπούλου και η Μαρία Κυπουργού. Μετά το τέλος του 2ου μέρους, η κα. Μαρία Παπανικολάου εκ μέρους της Εθελοντικής Ομάδος της Πρόνοιας της Παρέας του Αϊ-Γιάννη, έκανε έναν απολογισμό της όλης περιόδου. Στο 3ο Μέρος της εορτής – που δεν υπολείπετο καθόλου, σε σχέση με τα προηγούμενα, σε πνευματικότητα και χριστιανικό βίωμα – είχαμε την χαρά και την τιμή, να απολαύσουμε την Ορχήστρα Vibrato, της Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών, σε μια Συναυλία με έργα του Μάνου Χατζιδάκι, υπό τον τίτλο «Το Βαλς των Χαμένων Ονείρων». Δέκα κλασσικές κιθάρες, πέντε μαντολίνα, ένα κρουστό, η φωνή της Δέσποινας Κρίμπα, υπό την μπαγκέτα του Γεωργίου Αθανασακοπούλου, τη μουσική διδασκαλία του Σωτήρη Γκλάβα και της Τέτης Ζέρβα, μας ταξίδεψαν στο ονειρικό, μελωδικό και αιθέριο κόσμο του Μάνου Χατζιδάκι. «Τ'Αστέρι του Βοριά» μας φώτιζε, την ώρα που «ποθούσαμε» την «Αθανασία», την οποία μάταια αναζήτησαν «βασιλιάδες, ποιητές». Περιηγηθήκαμε ξανά «σ'αυτόν τον δρόμο» στην «Οδό Ονείρων» και σε «Κάθε Κήπο που'χει μια φωλιά για τα πουλιά», εκεί κάπου «σαν πέσει σκοτεινιά και η αναπνοή μας-προσευχή σμίξει με τ'αγέρι», τότε που «Μια Πόλη Μαγική» θα νοσταλγούμε.  Γνωρίσαμε τον «Κεμάλ» που μας ψιθύρισε στα ατέλειωτα και πιεστικά ερωτηματικά μας, «Μην Τον Ρωτάς Τον Ουρανό», γιατί καθετί θα απαντηθεί, όταν και όποτε πρέπει, κάποιες φορές και σαν ένα σημάδι στον Ορίζοντα, όπως πετάει «Ο Γλάρος» σε ένα λιμάνι σαν της Πάτρας ή και του «…Πειραιά», όταν «Τα Παιδιά Του…», «μεγάλωναν και γίνονταν λεβέντες» και χωρίς ένα κινητό ή ταμπλέτ στο χέρι, μας καλούσαν να «Πάμε Μια Βόλτα Στο Φεγγάρι». Μόνο «Πες Μου Μια Λέξη» και «Εφτά Τραγούδια θα σου Πω» «για να μου πεις και να σου πω το Σ' ΑΓΑΠΩ»… Ποιο Σ'Αγαπώ όμως; Ένα «αγαπώ» δυστυχώς τόσο διαστρεβλωμένο, κακοπαθημένο και σκοτισμένο σήμερα, την «Εποχή της Αγάπης».  Είναι πράγματι άγνωστο, αν σε άλλη εποχή λεγόταν, επαναλαμβανόταν ή ακουγόταν, η  λέξη «αγάπη», «αγαπώ» σε αυτήν την συχνότητα,  με τόσο ένταση, σε τόση έκταση, όπως σήμερα. Ο κόσμος, τουλάχιστον οι πολλοί σήμερα, όταν μιλούν για αγάπη, εννοούν τα κατώτερα ένστικτα του πτωτικού ανθρώπου. Δεν γνωρίζουν, πως η ΑΓΑΠΗ, η Αληθινή Αγάπη, η Πραγματική, έχει τέτοιο βάθος και πλάτος, που όχι μόνο, δεν μπορεί να «φυλακιστεί», να περιοριστεί στην σάρκα ενός ανθρώπου, αλλά και ο ίδιος αυτός ο ουρανός είναι μικρός γι' αυτήν. 

Από τη βαθειά αυτήν άγνοια και το τόσο πυκνό σκοτάδι που επικρατεί γύρω από την ουσία της λέξεως  Αγάπη,  προσπαθήσαμε, η Παρέα του Αϊ-Γιάννη, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, με την φετινή εορτή Λήξεως, πάντοτε του Θεού συνεργούντος, προσωπικά, ελεύθερα, εμπνευσμένοι από τον μεγαλειώδη « Ύμνο της Αγάπης», του θείου Αποστόλου Παύλου, με ύμνους, με λόγο, με κατά δύναμιν πράξεις και με μουσικές εξαίσιες, να φωτίσουμε πρώτα, κάποιες πτυχές της δικής μας ζωής και έπειτα, αν ο Θεός το κρίνει λίγο ωφέλιμο, να δώσουμε χέρι αγάπης και βοηθείας στον αδελφό μας. Μεγάλη ενθάρρυνση και ενίσχυση της πενιχρής μας συγκομιδής, τα επαινετικά σχόλια του  Υπευθύνου του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών,  Αρχιμ. π. Ειρηναίου Σωτηροπούλου, ο οποίος κόσμησε την τελετή, ευλόγησέ την προσπάθεια –απόντος μόνον εν σώματι, αλλά παρόντος πάντοτε εν πνεύματι, του αγαπημένου μας Πατέρα και Μητροπολίτου Σεβασμιοτάτου κ.κ. Χρυσοστόμου που προσευήχετο για όλον τον πατραϊκό λαό, στους  Αγίους Τόπους σε Ιερό προσκύνημα–   και μάλιστα, ο π. Ειρηναίος μίλησε με λόγο εποικοδομητικό και επίκαιρο σημειώνοντας, την καθοριστική σημασία που διαδραματίζουν οι κατηχητικές ομάδες στους σημερινούς κρίσιμους και αφιλόξενους καιρούς, για το πρόσωπο του ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και τη διαμόρφωση της κοινωνίας, υπό το Φως της Αληθείας του Αναστημένου Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. 

Η θερμότερη όμως και συγκινητικότερη  αγκαλιά στην Παρέα του Αϊ-Γιάννη, ήταν η παρουσία όλων των φίλων μας, πλέον των διακοσίων ανθρώπων που ουσιαστικά, κατέκλυσαν το μεγάλο αμφιθέατρο του πολυχώρου –αρκεί να σημειώσουμε, ότι κάθονταν ακόμη και όρθιοι– με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, χειροκρότησαν, χάρηκαν και μάλιστα στο μουσικό μέρος σιγοτραγούδησαν τις διαχρονικές μελωδίες του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Στο τέλος, η Παρέα του Αϊ-Γιάννη, προς ανταπόδοση της αγάπης, όλων όσων μας τίμησαν, με την παρουσία τους, προσέφερε εδέσματα, γλυκίσματα αλλά και μια μικρή εικόνα της Παναγίας Γοργοεπηκόου, ευλογία στον καθέναν.