ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ «ΟΧΙ» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

(28η Οκτωβρίου 1940)

   Ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης της ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Κατά την μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος, ότι κάθε Έλλην και κάθε Ελληνίς θα επιτελέση το καθήκον μέχρι τέλους και θα φανή αντάξιος της ενδόξου ημών ιστορίας. Με πίστιν εις τον Θεόν και εις τα Πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι της τελικής νίκης. 

Εν τοις ανακτόροις των Αθηνών 

τη 28η Οκτωβρίου 1940. 

     Και ο ελληνικός λαός διά στόματος λοιπόν του τότε κυβερνήτου της Ελλάδας Ιωάννου Μεταξά και του Βασιλέως Γεωργίου του Β΄ απήντησε με το μεγαλειώδες ΟΧΙ προς την ιταμή ιταλική Αυτοκρατορία του Μουσολίνι και λίγο αργότερα προς την αήττητον  Γερμανία του Χίτλερ. 

   Και ο πόλεμος άρχισε. Άνδρες και γυναίκες, παιδιά και γέροντες και νέοι περιφρονούντες το αποθαρρυντικό παράδειγμα των καταπτοημένων λαών και διαπνεόμενοι από τη φλόγα της πλέον αγνής φιλοπατρίας,  προτίμησαν την καταστροφή από την υποδούλωση , τον έντιμο θάνατο από την τυραννισμένη ζωή και με την πίστη στο Θεό ότι το δίκαιον υπήρξε με το μέρος τους, ανέλαβαν ιερόν και άνισον αγώνα, όμοιον του οποίου είναι ζήτημα αν έχει να επιδείξει η παγκόσμια ιστορία.

    Και να που οι νίκες διαδέχονται η μια μετά την άλλη προς κατάπληξη όλου του κόσμου, ο οποίος παρηκολούθει με ανέκφραστον θαυμασμόν τον αγώνα ενός μικρού έθνους εναντίον δύο αυτοκρατοριών, της Ιταλίας και της Γερμανίας, δια την υπεράσπισην της ανεξαρτησίας του. Έτσι ευλόγως γεννάται το ερώτημα. Πώς η Ελλάδα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει νικηφόρως όλες τις προσβολές των εχθρών και να δυνηθεί, να επιζήσει και να μεγαλούργησει; Η απάντηση βέβαια εξ ημών των ορθοδόξων Ελλήνων αρκετά εύκολη. Εάν θελήσουμε να εμβαθύνουμε στο απώτερο παρελθόν της ιστορίας θα διαπιστώσουμε την μόνη αδιαμφισβήτητον αλήθεια, ότι το  κατ’εξοχήν  μοναδικό μυστικό του εθνικού μας μεγαλείου είναι η ένθερμος και ζώσα πίστη προς τον Θεόν, ο οποίος διέκρινε πάντοτε τους Έλληνες από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα. Επίσης, η προσήλωση των Ελλήνων στις υψηλές και ευγενείς  παραδόσεις του έθνους. Ακόμα, η λατρεία αυτών προς την ελευθερία και την αγάπη προς την αιώνια Ελλάδα, η οποία συμβολίζει παν ό,τι υψηλό και ωραίο διά των αγώνων του απέκτησε ο άνθρωπος στον κόσμο. 

Γνωρίζουμε ότι και τότε πρυτάνευσε στις σκέψεις όλων των Ελλήνων και των ηγετών το συμφέρον της Ελλάδας. Μπροστά στο συμφέρον αυτό είχε υποχωρήσει κάθε άλλη σκέψη. Ήσαν όλοι ενωμένοι και αδερφωμένοι σαν λαός (Ελληνικός λαός) και προχώρησαν και έκαναν πιο ωραία και πιο ευτυχισμένη και δοξασμένη παγκοσμίως τούτη την πατρίδα.  Ναι, είναι αλήθεια ότι όλη η οικουμένη  είχε κρίση περί της αξίας των Ελλήνων και δεν ήτο μόνο  κρίση δική μας. Εάν θελήσουμε να ερευνήσουμε το τι είπαν και έγραψαν διαπρεπείς άντρες, κυρίως πολίτικοί ξένων κρατών για το έπος του ‘40, ίσως να σχηματίζουν ολόκληρον τόμο. 

Και δια του λόγου το αληθές παραθέτω εξ' αυτών των κρίσεων, ενδεικτικώς ολίγες, ελάχιστες. 

Στάλιν, αρχηγός Σοβιετικής Ενώσεως.  «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν για να ευγνωμονώ τον ελληνικό λαό του οποίου ή αντίστασις έκρινε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο». 

Γεώργιος Ζουκόφ, στρατάρχης του σοβιετικού στρατού. «Αν ο ρωσικός λαός  κατόρθωσε να ανορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον ελληνικό λαό, που καθυστέρησε τις γερμανικές μεραρχίες όλο τον καιρό που θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το αποκορύφωμα της Ελληνικής  προσφοράς».

 Ο Σαρλ Ντε Γκολ, πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. « Ο αγών της Ελλάδος και τα κατορθώματά της δημιουργούν δικαιώματα αναμφισβήτητα. Αδυνατώ  να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδος».

Ο ρώσος συγγραφεας Ηλίας Ερεμπουγκ συμπληρώνει. «Η Ευρώπη οφείλει πολλά στην Ελλάδα. Τέτοια χρέη δεν λησμονούνται». 

Μια ακόμη και τελευταία αναφορά, ο Anthony Eden, υπουργός πολέμου και εξωτερικών της Βρετανίας, προς το βρετανικό κοινοβούλιο. «Αν το αποτυχόν, χάριν εις την νικηφόρον αντίστασιν  της Ελλάδος, μεσογειακόν σχέδιο του Χίτλερ επετύγχανε, η επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας, θα έχει όλως διάφορα αποτελέσματα. Οι  ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα των την ιεράν γη της Βορείου Ηπείρου,  οι μαχητές της Πίνδου, και οι άλλοι θα είναι οδηγοί μαζί με τους μαραθωνομάχους και θα φωτίζουν ανά τους αιώνες την οικουμένη».

Να λοιπόν γιατί η 28η Οκτωβρίου του 1940 έγινε και έμεινε όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια ιστορία «παγκόσμιο σύμβολο», το οποίο θα διδάσκει αιωνίως την δύναμη του πνεύματος πάνω στην ύλη και τις δυνάμεις του σκότους . 

Φίλοι μου, σήμερα εορτάζουμε για μια ακόμη φορά εμείς οι Έλληνες το ιστορικό «ΟΧΙ» και δικαίως οι σκέψεις μας στρέφονται ευλαβώς προς τους ηρωικούς αγωνιστές του 40’, στους μόχθους και στις θυσίες των οποίων οφείλεται η ένδοξος – λέω-  εποποιία του 40’. 

   Καλούμεθα λοιπόν να αξιοποιήσουμε τις τόσες θυσίες τα τόσα αίματα και δάκρυα των. Έτσι θα πραγματοποιήσουμε τους σκοπούς τους. Έτσι θα εκπληρώσουμε την υποχρέωση προς τους εαυτούς μας προς τα παιδιά μας, προς τους αγέννητους απογόνους μας. 

Κλείνοντας, μέσα από τα βάθη των αιώνων, ας αφουγκραστούμε από το στόμα του μακαρίου Παύλου  τούτο το παράγγελμα. «Ο Χριστός μας απελευθέρωσε για να είμαστε ελεύθεροι. Ας παραμείνουμε σταθεροί στην ελευθερία και να μην ξαναμπούμε  ποτέ πάλι κάτω από όποιον ζυγό δουλείας».

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!!!

Πρωτ. Γεώργιος Ηλιόπουλος