ΜΕΡΟΣ Β΄

Από την παρέα του Αη-Γιάννη

“ Το μήνυμα των Χριστουγέννων εν μέσω της κρίσης”

Καθώς πορευόμαστε προς τα Χριστούγεννα είναι αναγκαίο και σωτήριο για μας, τους αδύναμους, πεπερασμένους και φθαρτούς, τους πιεσμένους από τις θηλιές που οι ίδιοι περάσαμε στο λαιμό μας, να στρέψουμε τα ματια της ψυχής μας με πίστη, ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό μας που αεί γεννάται και θυσιάζεται για μας, στον μονο Αληθινό, στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Είναι ανάγκη να σκύψουμε μέσα μας να Του ζητήσουμε όλοι την συγχώρεση και να Τον παρακαλέσουμε να μας επιτρέψει να κατανοήσουμε το μήνυμα της Γεννήσεώς Του, και τότε θα καταλάβουμε πως καμμία κρίση δεν υφιστάμεθα εμείς οι χριστιανοί, γιατί τίποτε δεν χρειαζόμαστε από αυτά που θέλουν να μας πείσουν ότι χρειαζόμαστε.

Γεννιέται ο Σωτήρας μας, και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με την Χαρη του Αγίου Πνεύματος, λέει:

“Δέχθηκε λοιπόν ο Θεός να παρουσιαστή μπροστά μας με ορατή μορφή ανθρώπου, για να διαλύση μ’ αυτό τον τρόπο κάθε αμφιβολία για την ύπαρξί του. Κι ύστερα, αφού μας διδάξη με την αισθητή και αναμφισβήτητη παρουσία του, να μας οδηγήση εύκολα στην αληθινή πίστι, στα αόρατα και υπερφυσικά.....”

Είναι άραγε τα λόγια του Αγίου μας σύγχρονα? Αγγίζουν τις ψυχές μας? Αφήνουν άραγε ένα σύγχρονο μήνυμα από την Γέννηση του Σωτήρος μας? 

Ο φτωχός και καταχρεωμένος νοικοκύρης βλέπει τον Θεό να γεννιέται ανάμεσα σε ένα λαό που τον καταδυνάστευαν οι φόροι,που πεινούσε, που τυραννιόταν από την ανελευθερία των ισχυρών που τον εξουσίαζαν και που είχαν την δύναμη να τον κατασφάξουν. Είχε άρχοντες Φαρισαίους και Σαδουκαίους οι οποίοι οδηγούσαν τον λαό του Θεού αάλογα με τα συμφέροντά τους. Σήμερα έχουμε κυβερνήτες που ούτε τον Μωσαϊκό νόμο έστω και τυπικά δεν σέβονται. Τότε οι τελώνες, τώρα οι τράπεζες νόμιμοι τοκογλύφοι. Τότε η Ρωμα:ική κατοχή, τώρα η οικονομική κατοχή των “ισχυρών” της γης. Τότε κάποιος που είχε μία κατσίκα θεωρούνταν πλούσιος, σήμερα δεν έχουμε ούτε γάλα να πάρουμε στα παιδιά μας οι πολλοί. 

Αλλά ησύχασε άνθρωπε και έλπισε σε Αυτόν που φτωχός γεννήθηκε για σένα και πριν ακόμη γεννηθεί κυνηγηθηκε για μας απο όλους. Μην απελπίζεσαι και μην στενοχωριέσαι. Μην τους χαρίσεις την ζωή σου και μην αυτοκτονείς. Μην φοβάσαι αυτούς που σκοτώνουν το σώμα σου από την πείνα, ούτε να φοβάσαι αν είσαι χρεωμένος ότι μπορούν να σε στερήσουν από την αληθινή ζωή. Και τι που έκανες λάθος χρεωμένε αδελφέ? Δεν είναι ο Θεός μας εδώ να σε στηρίξει να σε συγχωρέσει για τα λάθη σου και να σε ορθοποδήσει στην πραγματική ζωή? 

Δες, να: 

Γεννήθηκε, όχι σε νοσοκομείο όπως εμείς, αλλά σε στάβλο για μας. Δεν μπήκε σε κούνια κατά την γέννησή του όπως εμείς αλλά σε ταίστρα για ζώα, σε φάτνη με στρωμα άχυρα και φανελάκι τα σπάργανα του θανάτου. Δεν είχε θέρμανση, όπως δεν εχουμε πολλοί από εμάς. Εσύ στην πόλη, Αυτός γεννιέται εξω στην έρημο. Η γυναίκα σου χαίρει ιατρού όταν γεννά, η Παρθένος μας, μόνη, με τον προστατη Ιωσήφ στο σταβλο. Χωρίς ηλεκτρικό εσύ, χωρίς ηλεκτρικό κι Αυτός. 

Βλέπεις πόσο μας νιώθει και μας καταλαβαίνει ο Χριστός μας που γεννιέται για μας φτωχός? Γεννιέται φτωχός, όχι μόνο για να ξέρουμε ότι μας καταλαβαίνει, μα και για να μας αποδείξει Πρώτος ότι τα υλικά καμμιά αξία δεν έχουν μπρος στη σωτηρία της ψυχής μας, αλλά και για να μας πει: 

“ ζητειτε πρωτα την βασιλεια των ουρανων και ξερει ο Πατερας σας ο Ουρανιος τι αναγκες εχετε και θα σας τα δωσει”

“μην μεριμνατε για το αυριο. αρκετες εγνοιες φορτωνεστε για το σημερα”

“αν θελετε θα προνοω και θα μεριμνω εγω ο Θεος σας για σας”

“μην ανησυχειτε εγω ειμαι ο Ιατρος και θεραπευτης σας. εγω ο δημιουργος σας”

“Εγω αλητης στο σταυρο για σας. Εγω αδελφος. Εγω φιλος. Εγω πατερας. τα παντα Εγω για σας. τι αλλο ζητατε? τι αλλο θελετε?” (αγ.ιωαν. χρυσοστομος, ελευθερη απόδοση)

“δεν σε επλασα παιδακι μου φθαρτο, και το φθαρτο δεν μπορει να σε σωσει. σε επλασα αιωνιο, και αν θες μονον Εγω ο Θεος σου μπορω να σε σωσω. σε αγαπω και καθε πραγμα που ανησυχει την ψυχη σου και την θλιβει με ενδιαφερει. θελω να μου τα λες όλα να σε φροντιζω. ελα αν θες να σε φροντισω. θυμησου ειμαι Παντοκρατορας και ολα οσα σου συμβαινουν και δεν τα καταλαβαινεις ειναι η απειρη Προνοια της αγάπης Μου για σενα. εμπιστεψουΜε και κανε υπομονη. Μεινε κοντα μου και μην ανησυχεις ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ.” (Αγ.Σεραφείμ της Βυριτσα,ελευθερη απόδοση)

Ο ανθρωπος βλέπει τον Χριστό μας, τότε ,να γεννιέται και να διώκεται από τους παλατινούς, από τα συμφέροντα της εξουσίας, από την υπερηφανεια της γνώσης και της υποτίμησης του πλησίον, από τους εξουσιαστες του πλούτου και τους δυνάστες του λαού, για να φωνάξει ηχηρα η σιωπηλή ταπεινή γέννησή Του κα να πει:

(ελευθερη απόδοση Πατερικών ερμηνειών της Αγίας Γραφής)

“ποσο βλεπεις παιδι μου να αλλαξε το τοτε με το τωρα ως προς τις αδικιες που κανετε ενωπιον Μου? πως αφηνετε να σας πεισουν να διαστρεφετε την φυση σας αυτην την φυση που προσελαβα για να την αγιασω και να την γιατρεψω απο την φθορα και να την ελευθερωσω απο την αμαρτια και απο τον θανατο για να μεινει αιωνια ενωμενη με το Θεο? φυγετε απο τους δρομους. συναχθειτε κατω απο τις φτερουγες Μου. αρνηθειτε τον τροπο ζωης που σας επιβαλλουν για να σας υποδουλωσουν στο θανατο της ψυχης σας, απο τον οποιο θυσιαστηκα για να σας σωσω.”

“αγαπημενε μου, Εγω γεννηθηκα φτωχος για να με εχεις παραδειγμα και σου ειπα οτι αν ταϊσεις τον φτωχο Εμε ταϊζεις. σου ειπα πως πιο ευκολα περναει η καμηλα απο την κλειδαροτρυπα παρα ενας πλουσιος απο τον παραδεισο, οχι για να σε αποτρεψω απο τον παραδεισο αλλα για να σε προστατεψω απο την φιλαργυρια. σας δημιουργησα με αγαπη απειρη και σας εκανα διαχειριστες της γης μου και των αγαθων της και οχι ιδιοκτητες τους.” 

“γιατι παιδακι μου συσσωρευεις και δολοφονεις την ψυχη σου? γιατι βαζεις τετοιες σκοτουρες στο κεφαλι σου? δεν ειδες ποιος, σε Εμενα τον ιδιο το θεο, προτεινε να μου δωσει ολα τα πλουτη αρκει να τον προσκυνησω? ο σατανας. και δεν θυμασαι πως Εγω του ειπα υπαγε οπισω μου σατανα γιατι γραφτηκε Κυριον τον θεο σου μονο λατρεψεις και Αυτον μονο προσκυνησεις?”

“ Εγω σε επλασα να εισαι αγαπημενος μου και να ειμαστε μαζι αν θελεις. και ολα στα χαρισα γιατι τον ανθρωπο ποιησα κυριο της γης και οχι εξουσιαστη των αλλων αγαπημενων παιδιων μου και αδελφων σου. ολοι οι χριστιανοι εναν Πατερα εχετε: Εμενα που γεννηθηκα φτωχος και ταπεινος για να δοξαστω μεσα απο την θυσια Μου για σας. η αγαπη Μου ειναι ιδια για ολους σας και απειρη. ειρηνεψε παιδι μου απο τις σκοτουρες που σου δημιουργει το αγχος του φθαρτου πλουτου, σκεψου τα αν θες αυτα και ελα στην αγκαλη Μου να σωθεις γιατι κινδυνευεις να θανατωσεις την ψυχη σου. σκεψου παιδακι μου και θυμησου πως ειμαι εδω για να σε βοηθησω σε ολα και να σε οδηγησω στην αληθινη ζωη”

“Γιατί γινήκατε χλιαροί οι πολλοί? Γιατί σκληρυνε η καρδιά σας χριστιανοί? Πλαστήκατε από την Αγάπη με αγάπη. Γεννήθηκα για να πεθάνω για σας, τα παιδιά Μου. Γιατί διχαζεστε για πράγματα φθαρτά? Ποιοι πόνοι και αδικίες σας έγιναν περισσότερες από αυτές που σήκωσα για σας? Τι φοβάστε? Πότε ο λαός του Θεού αδικήθηκε και δεν τον δόξασε ο Θεός? Ελπίσατε σε Μένα και θα σωθείτε. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνει θα ζήσει μαζί Μου αιώνια. Φάτε μου τη σάρκα και πιείτε μου το αίμα και θα'χετε ζωή αιώνιο. Ζητηστε μου και θα σας δοθεί, χτυπήστε μου και θα σας ανοιξω, ψαξτε και θα βρείτε. Στηριχτείτε πάνω Μου και καμμιά συμφορά δεν θα μπορεί να σας αγγίξει. Θάρρος Εγώ νίκησα για σας τον κόσμο.Μετανοήστε και σας συγχωρώ. Αμφιβάλλετε και σας περιμένω. Δυσπιστείτε και σας υπομενω. Με βρίζετε, με αποστρέφεστε και συνεχίζω να σαςαγαπω αναλλοιωτα και να ανατέλλω τον ήλιο μου και για τους δικαιους και για τους αδικους. Γιατί δεν στρέφεστε στην αγάπη Μου? Γιατί δεν διδάσκεστε από αυτήν? Σας δωρισα την ζωή την πρόσκαιρη για να παλαίψετε μαζί Μου για την αιώνια. Μην φοβαστε κανέναν. Όλοι έχετε την ίδια φύση. Όλοι είστε άνθρωποι. Αν έχετε Εμένα μαζί σας κανένας δεν μπορεί να είναι εναντίον σας. Γιατί κατσουφιάζετε κα θλίβεστε? Γιατί τα παιδιά Μου μελαγχολούν? Γιατί αρρωσταίνουν μέσα τους ? γιατί στρέφονται στη διαστροφή και επαναστατούν εναντίον Μου? Δεν ξέρουν πως είμαι ο Πατέρας Τους? Δεν ξέρουν πως τα αγαπώ? Δεν πιστεύουν πως θα τα φροντίσω?”

Και “ Όμως... αυτό είναι το θέλημά του: την ατιμία να μεταβάλη σε τιμή. με δόξα να ντύση την ευτέλεια. και την προσβολή σε αρετή να μεταπλάση....

Πήρε το σώμα μου. Μου προσφέρει το Πνεύμα του. Μου χαρίζει τον θησαυρό της αιώνιας ζωής παίρνοντας αλλά και δίνοντάς μου: παίρνει τη σάρκα μου για να με αγιάση. μου δίνει το Πνεύμα του για να με σώση.....
Όλα έγιναν ένα. 

Γιατί;
Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ο άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα. Κρατιέται σε Παρθενική αγκαλιά, και στα χέρια Του κρατεί την οικουμένη....

Τί άλλο μένει να πω;

Δημιουργό και φάτνη βλέπω... Βρέφος και σπάργανα... Λεχώνα παρθένο, περιφρονημένη. Φτώχεια πολλή... Ανέχεια πολλή...
Είδες όμως τί πλούτος μέσα στη μεγάλη φτώχεια; Ο πλούσιος πτώχευσε για χάρη μας. Δεν έχει ούτε κρεββάτι ούτε στρώμα. Μέσα σε φάτνη ταπεινή τον έχουν αποθέσει...Ω φτώχεια, πλούτου πηγή! Ω πλούτε αμέτρητε, κρυμμένε μες στη φτώχεια!...”, (Αγ.Ιω.Χρυσοστομος)





“ Κανείς άλλος δεν μπορεί να μας σώσει εκτός πό Εκείνον που μας έπλασε. Ο Κύριος θα μπορούσε να είχε επιλέξει να μας σώσει με διαφορετικό τρόπο, διότι είναι Παντοδύναμος και Πανίσχυρος. Όμως, Εκείνος προτίμησε να πάρει πάνω Του την ανθρώπινή μας φύση και να μας δέιξει με το ίδιο Του το παράδειγμα τον δρόμο της αγαθοσύνης. Αν είχε επιλέξει οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τότε έμείς θα μπορούσαμε να Του πούμε : “ Είσαι ο Παντοδύναμος Θεός. Ουδέποτε υπήρξες άνθρωπος σαν κι εμένα-ουδεποτε πείνασες, δίψασες, στενοχωρήθηκες, βασανίστηκες “. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός σήκωσε πάνω Του ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Οι απόστολοι γράφουν στην Αγία Γραφή ότι η επίγεια ζωή του Κυρίου είχε πολύ περισσότερες στενόχωρες στιγμές παρα χαρμόσυνες. Κανείς δεν Τον είδε ποτέ να γελάει, όπως κάνουμε όλοι όταν είμαστε χαρούμενοι. Ήταν συνέχεια περίλυπος εξαιτίας των αμαρτιών μας, και τα έπαιρνε όλα πάνω Του. Ακόμα και σήμερα, κουβαλά το άχθος των αμαρτιών μας. Κι εμείς δεν Τον έχουμε αποδεχτεί ακόμα, έστω κι αν έγινε άνθρωπος καθ'όλα ακριβώς σαν κι εμάς, εκτός απο την αμαρτία ασφαλώς.....

Ο Θεός μας έχει επιδαψιλεύσει πολλές δωρεές, αλλά εμείς δεν ξέρουμε με ποιό τρόπο πρέπει να ζούμε, κι έτσι δημιουργούμε μέσα μας και τριγύρω μας τον άδη. Ο επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς μας ειπε κάποτε την ιστορία ενός ιερέα που ζητούσε συνέχεια να μεταφερθεί σε άλλη ενορία. Μετά από λίγο καιρό, ο επίσκοπος απάντησε με τα εξής λόγια: “ Πάτερ, ευχαρίστως θα ικανοποιούσα την επιθυμία σου για μετάθεση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πήγαινες κι εσύ μαζί στη νέα σου ενορία” (υπονοώντας ότι το πρόβλημα δεν ήταν η θέση, αλλά η εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου)”, (γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα, κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 2003).

Θα έρθεις, λοιπόν, αδελφέ να Τον προσκυνήσουμε? Θα έλθεις αγαπημένε μας συνάνθρωπε να ενωθούμε μαζί Του και μεταξύ μας ώστε ασφαλείς στην Αγία αγκάλη Του να περάσουμε σε μια ζωή ειρηνικά αιώνια από εδω στη γη που θα συνεχιστεί και μετά στον Ουρανό, όπου δεν υπάρχει λύπη, θάνατος και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος?

Μην σκέφτεσαι τίποτα που να σε κάνει να ντραπείς ή να δειλιάσεις. Ότι και αν έχεις κρατήσει μέσα σου, αν μετανοήσεις θα σε συγχωρήσει. Όπου και α έχεις κυλιστεί θα σε γιατρέψει. Όσο και αν έχεις λοξοδρομήσει θα σε γυρίσει στο σωστό δρόμο, αρκεί να θέλεις. Αν πάλι είσαι δύσπιστος πήγαινε να Του το πείς. Θα σε σιγουρέψει για την αγάπη Του. Αν είσαι αδύναμος άνθρωπος το ξέρει και είναι Αυτός δυνατός για σένα. Θα δυναμώσει και σένα. Αν λες ότι είσαι άθεος να ξέρεις πως αν αγαπάς την διακιοσύνη και την αλήθεια Αυτόν ψάχνεις και δεν το ξέρεις. Δοκίμασε και θα δεις. Γιατί Αυτός, όπως το είπε, είναι η Οδός, η Αλήθεια, και η Ζωή...

Θα έρθεις να παρακαλέσουμε τον Κυριο και Πατέρα όλων μας όπως ο Αγιος Ισαακ ο Συρος: “ Συ, Κύριε υπάρχεις ο μόνος δυνατός, και ο αγώνας μας είναι πρώτα δικός Σου αγώνας. Στα χέρια Σου παραδινόμαστε. Πολέμησε και νίκησε μαζί μας”? , θα ακούσει. Πάντα ακούει όλους μας. Και περιμένει να γυρίσουμε κοντά Του. Και σε περιμένει....

Χριστός γεννάται και για σένα αδελφέ.....Έλα και θα δεις.....Ήλπισε και δεν θα αστοχήσεις.....Επένδυσε πάνω Του και θα πλουτίσεις....Πίστεψε και θα σωθείς....Υπάκουσε Τον και θα ελευθερωθείς......Τραγούδησε μαζί μας :




“Ο Χριστός γεννάται• δοξάστε Τον!
Ο Χριστός κατεβαίνει από τους ουρανούς•
προϋπαντήστε Τον!
Ο Χριστός φανερώνεται πάνω στη γη•
υψωθείτε πάνω από τα γήινα!
Δοξολογήστε τον Κύριο όλοι οι κάτοικοι της γης
και ανυμνήστε Τον με χαρά,
τα διάφορα έθνη, γιατί ’ναι δοξασμένος.”

(ωδή Α' , καταβασίες των Χριστουγέννων)





Δόξα Σοι Χριστέ, ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε δοξα Σοι!!!!


Π.Η.Π

“ Το μήνυμα των Χριστουγέννων εν μέσω της κρίσης”

ΜΕΡΟΣ Α΄

Κανέναν δεν ωφελεί η υπενθύμιση του αντίξοου και απάνθρωπου κλίματος μέσα στο οποίο κινείται και ζει σήμερα ο άνθρωπος. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όταν αναφερόταν σε τέτοιες καταστάσεις ομολογούσε, <αισχύνομαι ταύτα λέγων>. Συνέχιζε όμως, λέγοντας πως είναι αναγκασμένος να τα πει για να ωφελήσει τους ακροατές του, κάνοντας ότι κάνει και ο γιατρός, ο οποίος στην προσπάθειά του να θεραπεύσει τον άρρωστο, λερώνεται από το αίμα του χωρίς να ενοχλείται ή να ντρέπεται γι'αυτό.

Όπως και τότε, την εποχή της ενσαρκώσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έτσι και τώρα η ανθρώπινη ζωη έχει οδηγηθεί σε φοβερή υποτίμηση και ευτελισμό. Ζούμε και σήμεραμια σκληρή κατάσταση δουλείας πυ υπονομεύει την ανθρώπινη αξία εξισώνοντας τον άνθρωπο, που δέχτηκε να σκλαβωθεί, σε θέση κατώτερη του ζώου.

Στα πλαίσια διαστροφικών εθίμων και διαφόρων μορφών ειδωλολατρίας ( λατρεία “δουλεία” σε υλικά αγαθά, προσωπολατρείες και ειδωλοποιήσεις διασημων κατα τα άλλα θνητων ανθρώπων, κυνηγι ασυστολο του εφημερου πλούτου και της ακόλαστης διασκεδασης της σάρκας, αιρέσεις και επαναφορά ψεύτικων θεών, μαντείες, μαγείες και χίλια μύρια άλλα κακά) όλα ανθρώπινες επινοήσεις, ο άνθρωπος ανθρωποποιείται και αντιμετωπίζεται εντελώς χρηστικά και σαρκολατρικά οδηγούμενος στο χειροτερο πάθος της ψυχής, την φιλαυτία. Ο άνθρωπος τοποθέτησε ως κέντρο της ζωής του τον άνθρωπο για να καταλήξει να είναι σκλάβος της κτίσης ενώ πλάστηκε από τον Δημιουργό Θεό να είναι εξουσιαστής αυτής και δίκαιος διαχειριστής.

“Προβλέποντας,” με μία έννοια, την επερχόμενη καταστροφή του 2ου παγκόσμιου πολέμου, ο Έντμουντ Χούσερλ (EdmundHusserl), ιδρυτής της φαινομενολογικής φιλοσοφίας, έγραψε το 1936 στην Κρίση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού: «Οι σκέτες επιστήμες των γεγονότων φτιάχνουν ανθρώπους σκέτα γεγονότα».Σήμερα, η Ευρώπη ξαναζεί σε ποικίλους βαθμούς μια τέτοια κατάσταση.

 Οι βασικοί άξονες για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η εισαγωγή ρευστότητας στην οικονομία ώστε να τονωθεί η ζήτηση και η προώθηση των επενδύσεων με μακροπρόθεσμο στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, πάντα όμως λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο δίνει έμφαση στη δημοσιονομική πειθαρχία και τη νομισματική σταθερότητα (European Commission, 2009) 

Με λίγα λογια, η ανθρωπότητα από Χριστοκεντρική που ήταν μετά την έλευση του Χριστού μας σταδιακά και υποκινούμενη μετατράπηκε σε ανθρωποκεντρική για να καταντήσει νομισματοκεντρική και να ασχολείται όχι με την Αληθινή ζωή του ανθρώπου, όπου ο άνθρωπος βιώνει την ζωντανή σχέση του με τον Θεό και Ζωοδότη του, αλλά με το πως θα σωθεί το ευρώ.

Ειδικοί και τεχνοκράτες απεργάζονται τους όρους μιας ζωής που θα κυλά χωρίς προβλήματα. Στην καλύτερη περίπτωση θέλουν να βρουν έναν τρόπο να δουλεύουν ομαλά οι μηχανισμοί παροχής και διαχείρισης χρήματος, οι βιομηχανίες να παράγουν όλο και περισσότερα προϊόντα, και οι πολίτες να καταναλώνουν όλο και περισσότερα τέτοια προϊόντα. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι αν αυτή είναι η θέση που αρμόζει στον άνθρωπο μέσα στον κόσμο· η θέση ενός βιολογικού οργανισμού που μοχθεί και μεταβολίζει ασταμάτητα προϊόντα για να μπορεί να δουλεύει η όλη τεράστια μηχανή του πολιτισμού μας. 

Τέλος, η σκληρυνση της ψυχής της ανθρωπότητας από τους συνεχείς πολέμους, τον τωρινό συνεχή λεγόμενο οικονομικό πόλεμο, τις θηριωδίες αντεκδικήσεως σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ηθικών φραγμών και τον αδίστακτο χαρακτήρα των ηγετών, έχουν δημιουργήσει εξοικείωση με τον βίαιο θάνατο, τη δολοφονία, την πορνεία παντός είδους, την αυτοκτονία, την πείνα και την εξαθλίωση και γενικά με όποια κακοποιία ή διαστροφή καταστρέφει την ανθρώπινη ζωή, εξαθλιώνει το σώμα που είναι ναός της ψυχής μας και κατακερματίζει την συνείδηση δημιουργώντας απέραντο πόνο, οδηγώντας τον άνθρωπο στην απελπισία και στο αδιέξοδο που ο ίδιος επέλεξε σαν είναι του.

Λέγονται πολλές φιλοσοφίες κοσμικές και δόδονται πολλοί ορισμοί του τι είναι ο άνθρωπος. Μα ο μόνος αληθής ορισμός του ανθρώπου δόθηκε από τον ίδιο τον Δημιουργό και μόνο αληθινό Θεό του ανθρώπου: ο άνθρωπος είναι η άπειρη και αναλοίωτη αγάπη του Θεού. 

Μπαίνοντας, λοιπόν, με την θέλησή του ο άνθρωπος σ'εναν λαβύρινθο σκότους και υλισμού και μη κρατώντας το μόνο Χέρι που θα μας βοηθούσε ή να μην μπούμε καθόλου, ή αφού λαθεψαμε και μπήκαμε να βγούμε από αυτόν, λατρέψαμε την κτίση και όχι τον Κτίσαντα. Και επιμένουμε ανοήτως να οδηγούμαστε στην καταστροφή της ψυχής μας, που πλαστηκε να είναι αιώνια, από τυφλούς οδηγούς, σαν και μας, οι οποίοι τεχνηέντως αποκρύπτουν ότ η κατασκευασμένη οικονομική κριση, από αυτούς που υπηρετούν τις δυνάμεις του σκότους, είναι πρωτίστως πνευματική κρίση που προέκυψε από την αποστασία μας και τον χωρισμό μας απο την πηγή της ζωής μας : τον Κύριο Ιησού Χριστό, Τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού.

Αν ο άνθρωπος κάνει τον μικρό κόπο να ρωτήσει το είναι του ποιο είναι το πρόβλημά του και είναι δυστυχής, διαρκώς αγχωμένος και καταθλιπτικός, πιθανόν να πάρει την απάντηση : “δεν ξέρω,όλα μου φταίνε”. Είμαστε ανικανοποίητοι και αν μας έδιναν αυτό που με τόσο ζήλο επιζητούμε, δηλαδή την τρυφηλή , πλούσια και γεμάτη ξεκούραση και απολαύσεις ζωή που τόσο λανσάρεται σήμερα στον αιώνα του σκότους, πάλι θα ήμασταν ανικανοποίητοι και πάντα κάτι θα μας έλλειπε. Δείτε τους μεγιστάνες του πλούτου. Είναι ευτυχείς? Από μόνοι τους αποτελούν την απόδειξη ότι το λανθασμένο σύστημα υλικών αξιών που θέλουν να μας επιβάλλουν και που εμείς ανοήτως υποκύπτουμε είναι πλάνη και ψεύδος. Είναι φουσκα που ξεφούσκωσε ή μάλλον που την ξεφούσκωσαν οι ίδιοι για να υποδουλώσουν τον άνθρωπο του Θεού.

Αν άνθρωπε δεν πιστεύεις στον Θεό και στο ότι Αυτός σε έπλασε για την αιωνιότητα μαζί Του και θαρρείς πως μέχρι τον τάφο είσαι, τότε τι παλεύεις και αγωνιάς και αγχώνεσαι να επιβιώσεις και να μαζέψεις και να προλάβεις να χορτάσεις και χρεώνεσαι και γεμίζεις δουλεία μια ζωή που σου δόθηκε για να είσαι ελευθερος από αυτά? Κάτσε καλύτερα στα λίγα και βολέψου, πέρασε την ζωή σου ήσυχα και περίμενε τον θάνατό σου.

Αν, πάλι, πιστεύεις στον Κύριο και στην αιώνια ζωή πως αναλώνεσαι και αγωνιάς για την μικρόχρονη και φθαρτή? Τι είναι εβδομήτα έτη σου στην γη μπροστά στην αιωνιότητα μαζί του, όπου δεν υπάρχει λύπη ή στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος? Τι αγχώνεσαι? Δεν είπε ο Ιδιος ο Θεός μας ότι αν ζητήσουμε πρώτα την Βασιλέια των Ουρανών τα υπόλοιπα τα φροντίζει ο Πατέρας μας ο Ουράνιος?