Γράμμα στον απελπισμένο αδελφό.

Δεν σε ξερω, δεν με ξερεις, μπορει και να μην συναντηθουμε εδω, αλλα μας ξερει και τους δυο, απο μεσα και απ'εξω, ο ιδιος ο Θεος.

Μπορει να με απορριψεις, γιατι σου μιλω ευθυς εξ'αρχης για τον Θεο. Ετσι ηθελα να σου μιλησω, δεν ηθελα να στο φερω γυρω γυρω και με τροπο.

Αυτο σου δινω γιατι μονο αυτο εχω, αυτο εχουμε ολοι, ακομα και οταν δεν το ξερουμε.

Περιμενε λιγο. Μη φοβασαι δεν θα σου κανω "κατηχηση", αφ'υψηλου, ουτε "παρηγορια στον αρρωστο". Αυτα ειναι για τους βολεμενους.

Και μην βιαστεις να σκισεις αυτο το γραμμα, αλλα περιμενε, οπως περιμενεις αρκετο καιρο και κλωθογυριζες την επιμονη ιδεα αυτη στο μυαλο σου.

Οπως εσενα δεν θα σου αρεσε να σκισουν και να πεταξουν το γραμμα μετα την αυτοκτονια σου, στα σκουπιδια, ετσι και εσυ, διαβασε εαν θελεις, το παρακατω.

Απο φιλοτιμο και μονο, που εκατσε καποιος και σου εγραψε. Δεν σου γραφω απο αγαπη, γιατι δεν εχω, αλλα απο πονο, που ολοι εχουμε.

Οπως βλεπεις ειμαι απολυτα ειλικρινης εως και κυνικος απεναντι σου. Ετσι πρεπει. Δεν θα σου χαϊδεψω τα αυτια, ουτε θα σε μοιρολογησω.

Η θεση μας, και η δικη σου και η δικη μου, απαιτει απολυτη, και καθαρη εξηγηση, χωρις ημιμετρα και μασημενα λογια.

Αυτο το γραμμα γραφεται στον αερα, σε πραγματικο χρονο, χωρις δευτερη σκεψη, αυτο οφειλεις να το εκτιμησεις.

Θα σε παω λιγο πισω.Θυμησου πως ηρθες εδω, οχι σε αυτην την κατασταση, αλλα σε αυτην την ζωη.

Φαινομενικα, σε εφεραν οι γονεις σου, αλλα η αληθεια ειναι αλλη, και ισως δεν την ξερεις, η εαν την ξερεις την εχεις καταχωνιασει καπου στην ληθη του μυαλου σου.

Ενας Παντοκρατορας Θεος, Πατερας, Υιος και Αγιο Πνευμα, που ολα τα απειρα συμπαντα μαζι, ολες οι δυναμεις και οι εξουσιες, μοιαζουν με σταχτη ενος αποτσιγαρου στο τασακι Του, Αποφασισε ενωπιον ολων των αμετρητων Αγγελων και Αγιων, το ΝΑΙ.

Για σενα ηταν αυτο το ΝΑΙ. Και ας μην το ακουσες, το ζεις, το χεις εως τωρα αυτο το ΝΑΙ.

Εκει κριθηκε η υπαρξη σου, και οχι στην συνευρεση των γονεων σου. Αυτη ειναι το φυσικο επακολουθο. Ενας Παντοδυναμος Θεος ασχοληθηκε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, μαζι σου, ειτε το πιστευεις ειτε οχι.

Μια στιγμη μοναδικη και ανεπαναληπτη, για την ανθρωπινη ιστορια, ηταν η συλληψη σου. Αυτα δεν ειναι "ψυχολογικα ντοπαρισματα", αλλα αιωνιες και αναμφιβητητες αληθειες φιλε μου.

Γεννηθηκες για την αιωνιοτητα, η οποια ξεκινα απο εδω και δεν εχει τελος, και για να σε χαιρεται ο Θεος Πατερας σου, που σε εφερε εδω, για παντα.

Και τωρα φτανουμε στο κρισιμο ερωτημα. Γιατι μην νομιζεις οτι κανω μονολογο, μαζι σου μιλαω, εν πνευματι και αληθεια, σαν να σε βλεπω.

Θα μου πεις και θα εχεις χιλια δικαια και εγω ειμαι μαζι σου.

"Αφου με εφερε ο Θεος εδω και θελει να με χαιρεται, γιατι αφησε να φτασω σε αυτο το χαλι, και γιατι αυτους που με εφεραν εδω, τους εχει μια χαρα, και εγω δεν εχω διεξοδο ουτε καν Τον βλεπω;"

Eχω απαντησεις πολλες, διαθεσιμες, με θεολογιες, ρητορειες, φιλοσοφιες, και αλλα, αλλα δεν θα στις δωσω. Δεν σε ενδιαφερουν τωρα, ουτε μπορουν να σε βοηθησουν αδελφε.

Θα σου δωσω μια απαντηση οσο μπορω πιο ξεκαθαρη και βιωματικη.

Αυτην που μου εδωσε ο Θεος και σε εμενα, οταν ειχα φτασει σε παρομοια κατασταση με εσενα, και σκεφτομουν διαφορες ανοησιες, και εψαχνα "διεξοδους" διαφυγης.Απλα Τον φωναξα. Στραφηκα μεσα στην απογνωση μου, και Τον φωναξα.

Επαιξα το τελευταιο μου χαρτι, πονταρα επανω Του. Τι ειχα να χασω; Ετσι ειναι ο τζογος.

Του ειπα: "Εγω εχω τερματισει, ελα, εαν θελεις, και σωσε με".

Ετσι απλα, ηρεμα και ειλικρινα, χωρις πολλα "κορδελακια". Σαν φιλος προς φιλο που εχει αναγκη. Ελα ρε Φιλε και σωσε με.

Και ηρθε. Ηρθε και εβαλε ταξη, και εδωσε οραμα και διεξοδο, χωρις να το παρω ειδηση, απαλα, σιγα και λεπτα, με αρχοντια και με στυλ.

Λοιπον γιαυτο δεν Τον βλεπεις πουθενα.

Δεν Τον εχεις φωναξει πραγματικα. Μπορει να το σκεφτηκες αλλα δεν το πιστεψες σοβαρα. Εαν Τον φωναξεις εστω και στο παρα '5, ακομα και στο παρα '1, θα ερθει.

Μην περιμενεις να ερθει κανεις αλλος. Η εποχη μας, ειναι ο καθενας μονος του, και οποιον παρει ο χαρος.. Μην ψαχνεις το γιατι.

Αυτος μονο, θα ερθει. Εχεις αμφιβολια; Καλα κανεις. Και εγω ειχα. Δοκιμασε ομως. Απλα χωρις βια, χωρις φτιασιδωματα, και μελοδραματα.

Φωναξε Τον. Εαν δεν ερθει, στειλε γραμμα, και θα αυτοκτονησω εγω στην θεση σου, απο ντροπη γιατι σου ειπα ψεμματα. Ετσι ξερα ξερα σου βαζω στοιχημα την ζωη μου, οτι θα ερθει. 

"Που ειναι τωρα;" θα μου πεις.

Καθεται μαζι σου, και περιμενει, να δει τι θα κανεις, οχι μακρια, μην πλανασαι, διπλα σου ειναι. Σε Βλεπει. Καθε σκεψη σου, ακομα και αυτη που θα σχηματισεις σε λιγο, την ξερει. Και περιμενει.

Θελεις να του δωσεις μια ευκαιρια; Δωστην Του. Αυτος Σταυρωθηκε για σενα, για να σου δωσει την ευκαιρια, να ζησεις για παντα. Δεν αυτοκτονησε, αλλα πεθανε με καθε ειδους βασανα για σενα. Μονο για σενα, αποκλειστικα, οπως για καθε μοναδικο ανθρωπο. Να το θυμασαι αυτο.

Οπως βλεπεις δεν σου μιλησα καθολου για τα προβληματα που σε εφεραν εδω.

Τα σεβομαι, αλλα δεν μπορω να σε καταλαβω. Κανεις δεν μπορει να νιωσει πραγματικα, τον αλλον, εαν δεν εχει την ιδια στιγμη τα ιδια προβληματα. Αλλιως κοροϊδευει, οχι με προθεση αλλα απο αγνοια, και απλα παρηγορει με οικτο, και κανει τα πραγματα χειροτερα.

Γιαυτο θα σου πω για ενα πολυ μεγαλυτερο και αλυτο προβλημα, που θα αποκτησεις εαν κανεις αυτο που σκεφτεσαι.

Αυτον τον Θεο, που σε αγαπα το ιδιο με τον Υιο Του, που εδωσε να σταυρωθει για να ζησεις για παντα, θα Τον προδωσεις, τοσο πολυ, οσο δεν σε προδωσε εσενα κανενας. Και θα δωσεις την ψυχη σου, δωρο και χαρισμα στον αλλον τον γυφτο, που γελαει με τα προβληματα σου και το ενδεχομενο τελος σου.

Γελαει πιο πολυ και απο αυτους, που σε εφεραν εδω, γιατι αυτος ειναι πισω απο αυτους, αυτος ειναι το αφεντικο τους, μαζι θα πληρωθουν ολους τους "κοπους" τους τοις μετρητοις..

Αυτος περιμενει να εισπραξει τις ψυχες, χωρις να κουραστει, και να τις παρει απο τον Δημιουργο τους.

Λοιπον. Μην κανεις χατηρια σε γυφτους.

Οπως δεν θα δεχοσουν να σου παρει το παιδι ο χειροτερος εχθρος σου και ο πιο αχρηστος ξενος ψευτοιπατερας, που ταχα ενδιαφερεται γιαυτο, αλλα θα εδινες μαχη, να τον διωξεις και να το κρατησεις κοντα σου, ετσι πρεπει να βλεπεις και το μοναχοπαιδι σου, την ψυχη σου, την ιδια την υπαρξη σου την αιωνια και την μοναδικη.

Στο Θεο ανηκει, δεν θα πας να την δωσεις στον ανθρωποκτονο διαβολο. Σκεψου το λιγο αυτο.

Στην ουσια αδερφε, πας να αυτοκτονησεις απο εγωϊσμο. Μην γελιεσαι. Ετσι σκεφτομουν και εγω. Πισω απο ολα, και πανω απο ολα, ειναι ο εγωϊσμος μας. Και αυτο το ξερει ο διαβολος. Εκει πονταρει..

Σε κουρασα. Το ξερω, αλλα ολοι κουρασμενοι ειμαστε. Χορτασαμε απο λογια, και απο ψεμμα.

Γιαυτο δεν θα σου πω αλλα, εαν δεν σε αγγιξουν αυτα, -να σε πεισω ποτε δεν σκεφτηκα, ουτε και θελω- θα ειναι δικη μου η ευθυνη γιατι δεν θα σου εχω δωσει βιωμα, αλλα θεωρια.

Ομως τα εχω ζησει, και γιαυτο στα λεω. Υπαρχει μονο μια λυση.

Φωναξε Τον. Διωξε τον αλλον τον γυφτο, και φωναξε τον Πατερα σου, να σε βοηθησει.

Ετσι κανουν τα τρομαγμενα παιδια, το θυμασαι;

Μολις ερθει και αρχισει να σου γυρνα τα παντα τουμπα, οπως ποτε δεν πιστευες και δεν φανταζοσουν, τωρα οπως εισαι, εαν θελεις, κανε μου μια χαρη.

Στειλε ενα γραμμα. Οχι σε εμενα.

Στειλε μια ευχαριστηρια επιστολη, σε Εκεινον, και μια υποσχεση.

Απο εδω και περα, να ζεις μονο για χαρη Του, οπως ο Ιδιος ο Χριστος, ζει και αναπνεει μονο για σενα, και ολα τα αλλα θα λυνονται με την βοηθεια Του.

Καλη συνεργασια, σου ευχομαι να εχετε και θα την εχετε εαν θελεις εσυ πρωτος.

Γιατι Αυτος θελει, εκατομμυρια φορες, ενω εσυ το πολυ μια.

Δεν θα περιμενω νεα σου, αλλα θα σε περιμενω νικητη, και "μαγκα", για το Ονομα του Θεου, και την αγαπη Του, να παλεψεις και να νικησεις.

Μην περιμενεις, σκισε αυτο το γραμμα, ξεχνα εμενα, και ξεκινα.

Ξεκινα γιατι σε περιμενει, και ειναι ντροπη να Τον αφηνεις, Μονο Του, να ξεροσταλιαζει, αγαπωντας σε μυστικα και κρυφα, αυτον τον μοναδικο και μονιμο Φιλο σου, οπως δεν θα εκανες για καποιο αληθινο σου φιλο.

Δεν κανουν ετσι οι φιλοι..

Σηκω και προχωρα να Τον βρεις.

Αναδημοσίευση από "Ιστοχώρο "ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ"
Ερασιτεχνικό αφιέρωμα στο Περιβόλι της Παναγίας"