Στον φίλο μου τον αλκοολικό

  Φίλε μου αλκοολικέ, γνωστέ ή άγνωστε, επώνυμε η ανώνυμε χαίρε. Με αφορμή τα όσα γνωρίζω να σου συμβαίνουν ως αποτέλεσμα αυτού του πάθους ή καλύτερα αυτής της εξάρτησης στο ποτό, έρχομαι μέσα από τα όσα θα ακολουθήσουν μάλιστα με πόνο καρδιάς να μιλήσω μαζί σου και να θέσω στην αγάπη σου κάποιες απορίες ή ερωτηματικά. Γιατί εγκλώβισες τον εαυτό σου σε αυτή την εξάρτηση, σε αυτή την κατάπτωση και σε αυτή την εξαγρίωση; Το να βρέθηκες και να περιέπεσες από αδυναμία ή συναρπαγή μια ή δύο φορές στη μέθη και συναισθανόσουν έγκαιρα το σφάλμα σου και μετανοούσες γι αυτό και λάμβανες την απόφαση να μην το επιτρέψεις πλέον στον εαυτό σου η πόρτα του κακού θα έκλεινε οριστικά. Δυστυχώς όμως δε συνήλθες, συνέχισες και πάλι και πολλάκις σε αυτόν τον κατήφορο. Συνήθισες σε αυτή την κατάσταση κι έτσι με τη συνεχή επανάληψη της μέθης, έφτασες να γίνεις αλκοολικός. Τούτο σημαίνει ότι υποδουλώθηκες στο αλκοόλ σε τέτοιο βαθμό ώστε ο οργανισμός σου δε μπορεί να κάνει πλέον χωρίς αυτό. Αυτό τώρα δε ζεις; Χωρίς ψωμί μπορείς να κάνεις όπως και χωρίς νερό, όμως είναι αδύνατο χωρίς το ποτό. Όπως ο διψασμένος που έχει έντονο το αίσθημα της δίψας για νερό, έτσι κι εσύ έχεις για το ποτό. Μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι; 
   Φίλε μου, είναι τραγωδία να βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση ώστε καμία δύναμη να μη μπορεί να σε συγκρατήσει και να σε κάνει να σκεφτείς λογικά. Είσαι απόλυτα αιχμάλωτος του ποτού και από κύριος που ήσουν έγινες δούλος από υγιής έγινες χρονίως άρρωστος. Γνωρίζεις; Αν όχι μάθε ότι όλα τα κύτταρα του οργανισμού σου έχουν δηλητηριαστεί από το αλκοόλ και με την πάροδο των χρόνων θα προκαλέσουν σοβαρότατα προβλήματα στην υγεία σου με άμεσο κίνδυνο και την ίδια σου τη ζωή. Ναι, σύμφωνα και με την ιατρική επιστήμη, ο αλκοολικός παθαίνει χρόνια δηλητηρίαση που δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να την καταπολεμήσει. Είναι μόνιμα σε κατάσταση χρόνιας ασθένειας. 
    Φίλε μου και εν Χριστώ αδελφέ μου, πόσο κακό έκανες που χωρίς να το είχες καταλάβει παρέβεις την αποστολικήν εντολή « ολίγω οίνο χρώ» και έβλαψες ανεπανόρθωτα την υγείας σου. Και τώρα; Τι γίνεται τώρα; Ίσως να ήθελες να θέσεις αυτό το ερώτημα. Όλα τελείωσαν; Όλα χάθηκαν; Τι άλλο πρέπει να αναμένω; Το τέλος μου; Ναι λογικό είναι έτσι να σκέφτεσαι και να ερωτάς. Θεωρώ ότι πολύ καλά κατάλαβες το πρόβλημα. Όταν κανείς φτάσει να γίνει αλκοολικός μπορεί να είναι κάπως αργά όμως για τον ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ.. Αν αγαπάει τη ζωή του, την οικογένεια του, τη νεότητα του. Ναι υπάρχει ελπίδα. Να πάρει τη μεγάλη απόφαση για διόρθωση. Να στραφεί προς τον ουράνιο πατέρα και να ζητήσει την άνωθεν βοήθεια. Ναι που ξέρεις, μπορεί να έχουν απομείνει κάποια υγιή κύτταρα στον οργανισμό σου. Ίσως υπάρχει κάποια θεϊκή σπίθα ακόμη στα βάθη σου. Η προσευχή και η μετάνοια θα την ανάψει και τότε, η τελεία απομάκρυνση από τα δηλητηριώδη ποτά θα φέρουν κάποια ανακούφιση και βελτίωση στη σωματική σου υγεία και δεν αποκλείεται να γίνεις και πλήρως υγιής, όπως ένας  που βαριά αρρώστησε προς τον θάνατο, αλλά την τελευταία στιγμή θαυματουργικώς έγινε εντελώς καλά. 
 Σου εύχομαι να συμβεί και σε σένα η πλήρης αποκατάσταση της υγείας σου ώστε τούτο το Πάσχα να είναι και να σημάνει και τη δική σου Ανάσταση.
Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή 
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Ηλιόπουλος