«Προσκυνηματική εκδρομή»
Η παρέα μας, το Σάββατο 20\5\2017,παραμονή του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης, τα ξημερώματα, εκίνησε νυσταγμένη μεν χαρούμενη δε, με πρώτο προορισμό την πασίγνωστη στην Εύβοια, αλλά και στο πανελλήνιο Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος (αφιερωμένη στην μεταμόρφωση του Σωτήρος).
Σ’ αυτόν τον πρώτο άγιο σταθμό μας υποδέχτηκε ο άγιος Καθηγούμενος της μονής, Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, ο οποίος διαδέχτηκε τον οσιότατο Ηγούμενο π. Κύριλλο (+2012) ,ο οποίος με την σειρά του είχε διαδεχθεί τον μακαριστό Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη (+1991). Ο γέροντας Ιάκωβος μιμήθηκε τον Όσιο Δαυίδ και βάδισε στα ίχνη του αφήνοντας μνήμη οσίου ανδρός.
Μα και ο τωρινός Καθηγούμενος Αρχιμ. Γαβριήλ στα χνάρια των προηγουμένων Πατέρων βαδίζει και τούτο το είδαμε και το βιώσαμε γι’ αυτό και το μαρτυρούμε.
Αφού προσκυνήσαμε την Αγία Κάρα του Οσίου Δαυίδ και ακούσαμε τις άγιες συμβουλές αγάπης του Καθηγούμενου, οι οποίες έφταναν κατευθείαν στην καρδιά μας, ο συνοδός πατέρας μας Πρωτοπρ. π. Γεώργιος Ηλιόπουλος έκανε τρισάγιο στους τάφους των οσίων πατέρων Ιακώβου Τσαλίκη και Κυρίλλου.
Γέμισε η ψυχή μας χαρά και ευλογία… ξεκινάμε για το δεύτερο προσκυνηματικό σταθμό : Χαλκίδα, στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο!
Πραγματοποιήθηκε παράκληση-δέηση στην παρέα μας ενώπιον της λάρνακας του Αγίου υπό του πατρός μας Γεωργίου.
Το σκήνωμα του Αγίου μας μέσα στην λάρνακά του μοιάζει με εικοσάχρονου νέου... «…και ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου».
Εκεί , στο Προκόπι Ευβοίας μετά την ευλογία που λάβαμε από τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, σταματήσαμε για φαγητό σε γραφικό μαγαζάκι του Προκοπίου.
Συνεχίσαμε για το Μήλεσι Ωρωπού, στο Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που ίδρυσε ο Άγιος Πορφύριος.
Προσκυνήσαμε στο κελάκι του Αγίου τις ιερές εικόνες και το πετραχήλι του και στον Ιερό Ναό του Ησυχαστηρίου ένα φιαλίδιο με το αίμα του Αγίου μας Πορφύριου.
Τελευταίος και αμφίβολος από άποψη χρόνου σταθμός μας ο Ιερός Ναός της Αγίας Βαρβάρας στην Αθήνα όπου μετά τόσες χιλιάδες έτη (1500) φιλοξενείται το σεπτό σκήνωμα της Αγίας Ελένης.
Θέλαμε όλοι πολύ να προσκυνήσουμε την Αγία και ο Θεός δεν μας χάλασε χατήρι. Ελέησε, παρά το ανθρώπινο πλήθος που βρήκαμε μπροστά μας, και προλάβαμε και προσκυνήσαμε και με την λήξη του Εσπερινού πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Τι να πεις γι’ αυτό που νιώθεις όταν αντικρύζεις την Αγία Ελένη? Τα λόγια είναι λίγα και περιττά…
Έγιναν πολλά όμορφα και Χαριτωμένα σ’ αυτήν την εκδρομή Χάριτος:
•Μια διήμερη που αγόγγυστα και χαρούμενα έγινε μονοήμερη και θαυμάσια προσκυνηματική εκδρομή
•Ένας Καθηγούμενος να προσφωνεί τον πατέρα μας Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο με τ’ όνομά του χωρίς να τον γνωρίζει ή να τον έχει ξαναδεί και να μιλάει στις καρδιές μας και όχι στο λογικό μας…
Να βλέπουμε ολόσωμους τους κεκοιμημένους Αγίους μας, ν’ αγγίζουμε όπου κοιμόντουσαν, προσεύχονταν … και τόσα που δεν μπορείς να τα εκφράσεις με λόγια… και αν είναι παλιά για κάποιους, για κάποιους άλλους μένουν πάντα καινούρια και θαυμαστά…
Ευχόμαστε ως παρέα να έχομε όλοι οι άνθρωποι τις ευλογίες των Αγίων που μας δέχτηκαν
Μετά της εν Χριστώ αγάπης
Η παρέα του Αη-Γιάννη
